6e Gooise Wandelvierdaagse 2014 - donderdag 19 juni 2014 - Polderroute
Op donderdag 19 juni 2014 verlieten we de start door de zuidoost kant van Laren. We kruisten de A27 snelweg en volgden deze ongeveer 3 km parallel. Daarbij kwamen we langs het gemeentehuis van de drie BEL gemeenten (Blaricum, Eemnes en Laren).
Nabij verkeersknooppunt Eemnes boog ons pad naar het oosten en liepen toen een km min of meer parallel aan de A1-snelweg.
Het huidige Eemnes was rond de 12e eeuw een moerassig gebied aan de monding van de Eem, dat meestal onder water stond. Tijdens een stormvloed in 1170 is er een gat geslagen in de veenrug tussen Staveren en Enkhuizen. Daardoor kon toen het water uit Midden Nederland makkelijker wegstromen naar de Waddenzee. Het gevolg was dat ook rond de Eemmond het waterpeil daalde. Vanaf dat moment begon men aan de ontginning van het Eemnesser grondgebied. Rond 1200 ontstond aan de oostoever van de Eem, waar nu Eembrugge ligt, het dorp Ter Eem, versterkt met een kasteel. Kort daarna begonnen pioniers, die Ter Eem bewoonden, het moerasgebied ten westen van de Eem te ontginnen, vanuit een landtong in de rivierbocht van de Eem tegenover Ter Eem. Daaruit kan de naam van de gemeente Eemnes verklaard worden. "Nes"
betekent namelijk landtong aan de binnenbocht van een rivier. Een kreek op de plaats van de huidige Gooiergracht was de onofficiële grens tussen het Graafschap Holland en het bisdom Utrecht. In de 14e eeuw kreeg de Graaf van Holland ook belangstelling voor het nieuwe land. Rond 1325 liet hij met palen een grens markeren op de plaats waar nu de Meentweg en de Wakkerendijk lopen. Deze grens werd 'de rede' genoemd en het Eemnesser gebied ten westen van de rede noemde de Graaf Oost-Holland.
De Eikenlaan kwam uit op de Wakkerendijk. De eerste controle- en rustpost werd op 6 km bereikt bij Kunstcentrum Kijkoor. Daarna vervolgden we de Wakkerendijk 2½ km noordwaarts. Langs deze weg zagen we talrijke fraaie huizen. Die huizen lagen echter meestal aan de westzijde van de weg, terwijl ons pad langs de oostkant liep. Daardoor moesten we steeds voor een foto de weg heen en terug oversteken. Dat was uiteraard wel de moeite waard want anders maakten we de foto's niet.
Na de Sint Pieterskerk kwamen we in het centrum van Eemnes. Na de markt kwamen we bij Bakkerij en café Tetteroo. We dronken hier een lekkere latte macchiato. De afgelegde afstand bedroeg hier 10 km. We liepen weer terug naar de Wakkerendijk. Na controlepost De Blommenhoeve op 11 km werd de splitsing met de 10 en 20 km bereikt. Wij volgden nu bijna 2 km de Volkersweg.
We sloegen af over de Zomerdijk. Deze klinkerweg was met gras begroeid. Na een overstapje werd het een graspad. Dit was weliswaar een heel mooi pad maar je moest hier heel goed oppassen waar je je voeten neerzette. Ikzelf voelde dat zeer duidelijk aan mijn enkels, ondanks mijn hoge bergschoenen. Langs dit graspad lagen talrijke waaien (waaien zijn gaten die zijn ontstaan door dijkdoorbraken).
Omdat we de A27 eerder in de wandeling waren gekruist, moesten we deze weer kruisen. Daarna volgden we de Goyergracht Noord zuidwaarts. Deze weg vormt de provinciegrens tussen Noord-Holland en Utrecht. Na de St. Vituskerk liepen we naar het centrum van Blaricum. De parkoersbouwer had een mooie route door het dorp uitgestippeld. Het centrum van Blaricum werd verlaten voor een bezoek aan de Woensberg. Door het Warandepark kwamen bij een begraafplaats en even later bij eetcafé de Woensberg. De afgelegde afstand bedroeg hier 22 km
Oorspronkelijk was Blaricum een nederzetting van boeren, wonend in plaggenhutten en eenvoudige boerenwoningen. In de tiende eeuw of misschien zelfs wat eerder moeten de eerste mensen zich vast in het Blaricummer heide en bosgebied hebben gevestigd. Binnen- en buitenlandse schilders legden hun impressies op het doek vast. De bekendste onder hen was wel de impressionistische schilder Max Lieberman die er zijn beroemde werk 'Vlasschuur' schilderde. Het verhaal ging dat de eigenaar aan Liebermann aanvankelijk geen toestemming gaf om er te schetsen omdat hij meende dat zijn aanwezigheid vertragend zou werken op de arbeidsprestaties van de wevers.
Opnieuw voerde de route door het centrum van Blaricum. Over de Noolseweg werd Blaricum verlaten en ingeruild voor Laren. Langs deze weg stonden opvallend veel mooie en dure landhuizen. Nu was het niet ver meer naar de finish. Het was deze dag tot half twee droog gebleven. Daarna begon het heel licht te motregen. Vanaf 2 uur moest de paraplu echter op. De finish werd om 14:50 uur bereikt.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
|
