Op vrijdag 6 juni 2014 liepen we de oude NS wandeltweedaagse op één dag. Met de trein en de bus reden we naar Vaassen en stapten bij bushalte Vaassen-centrum uit. We gingen even op een bankje van het bushokje zitten om het fototoestel en de GPS uit de rugzak te halen en in te stellen en we trokken de veters van onze wandelschoenen wat strakker aan.
Het was deze dag vrij zonnig met een maximum temperatuur van 24 graden. Maar bij aanvang was het nog fris. We liepen naar het centrum van Vaassen. Voor de kerk liepen we over het marktplein en na een supermarkt werd het centrum weer verlaten. De routebeschrijving gaf aan dat we de geel/blauwe markering van het Veluwepad moesten volgen en dat kasteel Cannenburgh gerenoveerd werd en dat daardoor de oprijlaan en de tuin tot 2010 gesloten was. Hoewel we deze tocht 4 jaar later na 2010 liepen, voerde de geel/bauwe markering om het kasteel en de tuin heen. Daarbij kwamen we nog langs de Cannenburger watermolen en hadden we meerdere keren fraai uitzicht op kasteel Cannenburgh.
De vroegste vermelding van de Cannenburch dateert uit 1365. Sinds 1402 is het een leengoed van de Gelderse hertogen. In 1543 kocht de legendarische Gelderse veldheer Marten van Rossem de restanten van het middeleeuwse kasteel. Hij bouwde een statig slot van drie verdiepingen. De naar voren springende ingangstoren werd van natuurstenen ornamenten voorzien. Hiermee kwam de renaissancestijl voor het eerst in Gelderland.
In 1555 kwam Cannenburch in handen van Van Rossems neef Hendrik van Isendoorn à Blois, die het bouwplan voltooide. Zijn nazaten bewoonden het kasteel 300 jaar lang en voerden enkele uitbreidingen en verbouwingen uit. Rond 1750 werd het complex gemoderniseerd. Er verrezen twee grote dienstvleugels ter weerszijden van het voorplein en er kwam een nieuwe stenen brug over de gracht naar een nieuwe ingangspartij. Sinds deze ingrepen is er aan de hoofdvorm van de Cannenburch niets wezenlijks veranderd.
Na verval en dreigende afbraak in de 19e eeuw kwam het kasteel in 1905 in handen van mevrouw F.A.F. Cleve-Mollard uit Berlijn. Na de Tweede Wereldoorlog heeft de Staat der Nederlanden Cannenburch als vijandelijk bezit geconfisqueerd. In 1951 droeg ze het over aan Geldersche Kasteelen. Nog hetzelfde jaar werd kasteel Cannenburch als eerste kasteel van de stichting opengesteld voor het publiek. In de jaren 1975-1981 vond een grote restauratie plaats.
Na het kasteel volgden we de Hartense Molenbeek en kwamen langs camping de Helfterkamp. Op de kruising van de Emmalaan en de Gortelseweg stond een verwijzing naar vakantiepark De Bosrand waar we wat konden nuttigen, maar we besloten door te lopen. We kwamen uit op de Niersenseweg die we ruim een km volgden.
Nadat dat we de Elburgerweg waren overgestoken (dat was na 5½ km), stond in de routebeschrijving: "Deze rechtdoor oversteken langs een bordje Opengesteld Koninklijke Houtvesterij Het Loo. Een paadje naar links negeren. U loopt rechtdoor een wat rommelig pad .....". Dit rommelige pad was nu geheel misvormd. Tractoren met brede banden hadden diepe sporen in het pad achtergelaten, die nu met water waren gevuld door de overvloedige regenval in voorgaande dagen. Beter is om niet het paadje naar links te negeren maar deze inlopen. Daarna RA op zandweg en vervolgens RA voor hekwerk en dan zit je spoedig weer op de officiële route.
De Koninklijke Houtvesterij is een uitgestrekt bos- en heidegebied dat gekenmerkt wordt door natuurschoon, stilte en rust. Door het ontbreken van bebouwingen en voorzieningen is het een weids gebied dat heel oorspronkelijk oogt. De voornaamste bestemming van de Koninklijke Houtvesterij was in het verleden jacht en bosbouw. Van oudsher is het gebied bekend om zijn wild. Hier heeft u de kans om edelherten, reeën of wilde zwijnen in een bijna natuurlijke omgeving waar te nemen.
De Koninklijke Houtvesterij ligt midden op de Veluwe, tussen Apeldoorn, Vaassen en Uddel en beslaat een gebied van ongeveer twaalf bij zestien kilometer. Het is daarmee het grootste aaneengesloten landgoed van Nederland. Het totale oppervlak telt bijna 9.700 hectare en bestaat uit 7.900 hectare bossen, 1.550 hectare heidevelden en 250 hectare landbouwgrond. De Koninklijke Houtvesterij bestaat uit drie boswachterijen, Gortel, Uddel en Hoog Soeren.
We kwamen uit op de Elspteter weg. Om een 2 km lange asfaltweg te ontlopen was hier een alternatieve route aangeven, die echter niet gemarkeerd mocht worden. Wij besloten toch de asfaltweg te volgen ook al omdat deze autovrij was. Bovendien waren we aan het trainen voor de Nijmeegse vierdaagse en die route is bijna geheel verhard. De asfaltweg liep langzaam omhoog. Op het hoogste punt stond een echtpaar van een jaar of 70 stil bij hun fietsen. Ze vroegen aan ons of we al wat gezien hadden. Ze wilden namelijk wild zien. De mannelijke helft had een bakje met kersen in zijn hand en bood ons een paar kersen aan.
Na 3½ km kwamen we bij een schuilhutje. De afgelegde afstand bedroeg hier 10 km. Hier hielden we een rust en deden de korte broek aan en smeerde onze armen en benen in met zonnecrème, beschermingsfactor 20. Nu liepen we even verkeerd. Volgens onze routebeschrijving moesten we het 2e pad LA nemen. Maar bij het eerste pad gaf de ingetekende route LA aan op de GPS. Dat kon fout zijn. We besloten RD te lopen want verderop konden we alsnog LA slaan om daarna verder de meegenomen ingetekende route te vervolgen. Een geel/blauwe markering troffen we hier ook niet aan.
We volgden nu de Hogeweg ongeveer 3 km. Toen verlieten we het bos en brachten een bezoek aan Elspeet. Bij de eerste boerderij zagen we schapen en reeën in een weiland lopen. Deze reeën waren niet wild. In Elspeet liepen we over de Binnenweg net op het moment dat kinderen van de basisschool door hun moeder of vader werden opgehaald. In restaurant Het Oud Veluws Eethuis dronken we koffie en vulden onze limonadeflesjes met water.
Over de Molenweg werd het centrum van Elspeet verlaten. Na molen De Hoop werd de grote stille heide bereikt waar we langs de bosrand liepen. Na een bospassage, waarbij we de Hooiweg en de Kempersweg kruisten, kwamen we nabij de Frederik Bernard Hoeve uit op de Allee. Even liepen we over de Oude Zwolseweg. We bleven nu veel door bosgebied lopen. Rond 15 uur hadden we nog ongeveer 5 km te gaan naar het eindpunt. We besloten niet meer te rusten om zodoende de trein van 16:19 uur te halen. De laatste paar km's in het bos voerde over een verhard fietspad. Opvallend op dit fietspad was dat we vrijwel alleen tegemoet rijdende fietsers zagen. Aan de rand van Harderwijk staken we via bruggen de drukke Ceintuurbaan over gevolgd door de A28 snelweg.
Over de Mecklenburglaan en de Oranjelaan werd station Harderwijk bereikt rond 16:10 uur. Het was een mooie bosroute met veel zonneschijn. Met de trein reden we huiswaarts waar we rond 17:45 uur aankwamen.
Klik HIER voor de betekenis van de buttons die boven aan dit verslag staan.
|
