Sallandse Wandel vierdaagse, 22 oktober 2013, de dag van Wijhe
Van 22 t/m 25 oktober werd voor de 6e keer de Sallandse wandelvierdaagse georganiseerd. De start en finish was elke dag vanuit de tent aan de Domineeskamp te Raalte. Er werden 4 afstanden georganiseerd. Voor de jongeren was er de 8 km lange Kids-route. De andere afstanden waren 20, 30 of 40 km. Coos koos de 30 km terwijl ondergetekende voor de 40 km opging.
De starttijd van de 40 km was van 7:30 - 8:00 uur. Omdat de zon op 22 oktober om 8:17 opging, besloot ik rond 8 uur te starten. Vijf minuten voor acht ging de straatverlichting uit. Raalte werd in noordwestelijke richting verlaten. Na buurtschap Velnerhoek werd een eerste bospassage door
kruist. Door de zonneschijn kregen de bladeren een fraaie herfstkleur.
Op 8 km werd kasteel Nijenhuis bereikt. Via de beeldentuin kwamen we bij het eigenlijke kasteel en hier was de eerste rustpost.
Kasteel het Nijenhuis
Deze prachtig bewaard gebleven havezate werd tot 1984 bewoond door Dirk Hannema – grondlegger van de Fundatie en voormalig directeur van het Rotterdamse Boymans. Naast wisselende presentaties uit eigen collectie zijn in het kasteel vele tentoonstellingen te zien.
Rond Het Nijenhuis is in 2012 de compleet vernieuwde beeldentuin geopend. Siertuin, gazons en bos, samen goed voor 4,5 hectare, bieden nu plaats aan zo'n tachtig beelden van kunstenaars uit binnen- en buitenland; Zadkine, Dolz, Appel en Van Pallandt naast onder andere Castagna, Mitoraij en Dodeigne. Van het gerenommeerde Museum Beelden aan Zee in Scheveningen kreeg de beeldentuin maar liefst veertig beelden langdurig in bruikleen! Met Hannema's heeft Het Nijenhuis een uitstekend museumcafé, de honderd witte zwerfstoeltjes maken de beeldentuin bovendien dè plek voor een zomerse picknick!
We verlieten het kasteelterrein. Nabij buurtschap Schaarshoek werd de gemeentegrens van Olst-Wijhe overgestoken en bevonden we ons nu in de plaats Heino. We dwaalden verder en kwamen daarbij vrij dicht langs treinstation Heino. We bleven de spoorlijn min of meer parallel volgen.
Even voor de Colckhof kwam ons een heks tegemoet gelopen. Het was nog wel de heks van Vlaanderen. Maar toen hij ons in het oog kreeg draaide hij zich om en vervolgde zijn wandeling. De heks, die in het dagelijks leven Peter wordt genoemd, was wat verloren en zocht dat langs het gras. Hij liep met een blauwe emmer die gedeeltelijk gevuld was met snoepjes en boven op de emmer zat een grote (speelgoed)spin. Hij had zijn kunstgebit uit zijn mond gehaald en had gedacht dat hij dit in de emmer had gestopt. Maar dat bleek niet het geval te zijn. Vandaar de zoektocht in het gras. Hij vertelde ook nog waarom hij de snoepjes bij zich had. Twee maanden tevoren had hij meegedaan aan de 100 km lange Dodentocht vanuit Bornem, België. Die tocht had hij gelopen in een passende outfit behorende bij de Dodentocht. Hij had echter niet verwacht dat er zoveel toeschouwers langs de kant zouden staan. Onder de toeschouwers bevonden zich kleine kinderen. En bij het zien van een wandelaar in een doodspak waren sommige kinderen gaan huilen. Om de kinderen wat gerust te stellen had hij nu op voorhand snoepjes bij zich. Naar later bleek alleen de eerste wandeldag.
Na weer een paar lange asfaltwegen werd nabij Windesheim de N337 bereikt. Deze weg volgden we anderhalve kilometer parallel zuidwaarts. Na kruising van de spoorlijn Zwolle-Deventer werd een rust in het dorpshuis van Herxen bereikt. Net toen ik weer verder wilde lopen, kwam Coos aangelopen die, zoals eerder vermeld, de 30 km route liep. We kwamen op de IJsseldijk uit en volgden nu een 4,5 km lang fietspad naar Wijhe.
In Wijhe liepen we dwars door het gemeentehuis heen. Binnen stonden beelden die betrekking hadden op Haloween. Na de Wijhese molen zagen we twee mensen op hele hoge stelten lopen. Ze waren zeker 2½ meter hoog. Daarna werd rustpunt ’t Proathuus bereikt. Enkele jonge dames waren verkleed als heks. Dat was wel heel toepasselijk ten aanzien van het hierboven gemaakte verslag van een andere heks.
Er was deze dag warm weer voorspeld met een maximum temperatuur van 17 tot 23 graden. De temperatuur was inmiddels zodanig opgelopen dat we de lange broek konden verwisselen voor de korte broek. Toen we weer verder liepen zagen we boven ons een heks op een bezemsteel in een boom hangen. Wijhe heeft er wel wat leuks van gemaakt. Het deed ons denken aan de Tocht-om-de-Noord taferelen.
Wijhe, het leukste dorp van Overijssel in 2012, werd verlaten. We liepen naar de Soesterwetering en volgden deze ruim een km. Via Broekland werd Raalte weer bereikt. We waren om 7:50 uur gestart en om 15:40 gefinisht. De afstand bedroeg deze dag 42 km. Het was mooi zonnig en warm weer geweest. Jammer vonden we dat het grootste deel van de route over verharde wegen liep.
|
