Op dinsdag 17 september 2013 organiseerde OLAT de Gat van Waalre tocht. De start was vanuit de Geneperparken aan de Antoon Coolenlaan te Eindhoven. De Antoon Coolenlaan was gedeeltelijk afgesloten. De bereikbaarheid van de startlocatie was zowel voor automobilisten als open
baar vervoer reizigers een probleem. De bushalte voor de Geneperparken werd niet aangedaan door bus 17. Wel was er op ongeveer 500 meter afstand een tijdelijke halte. Door bovengenoemde problemen werd nu even na 10 uur gestart.
Na de start werd de Tongelreep opgezocht en even gevolgd. Na het Ton Smitspark werd de Tongelreep heel breed. Hier verlieten we de Tongelreep. Daarna liepen we op korte afstand van het Historisch Openluchtmuseum Eindhoven. In de beginjaren van de Kempische Wandeldagen, toen voor het Historisch Openluchtmuseum Eindhoven nog geen toegang werd geheven, voerde de route hier ook doorheen.
Na het Frater Simon Deltour Heempark kwamen we bij de Genneper watermolen. Dit kwam ons bekend voor van het Airborne-pad. Via een smal bruggetje staken we de Dommel over en volgden de Dommel zuidwaarts. We kwamen bij de Antoon Coolenlaan op een paar honderd meter van ons startadres vandaan en staken deze over.
Na een kruising volgden we even de Professor Holstlaan en sloegen voor de Dommel af. Snel achter elkaar staken we het Afwateringskanaal en de Dommel over en volgden de Dommel nu aan de andere zijde. Op de plaats waar de Dommel even op een meer leek, staken we de Dommel over bij de een plek waar wier en dergelijke uit de Dommel wordt gevist en op de wal wordt opgeslagen. de zogenaamde zandvang.
In de Tongelreep is rond 1960 deze zandvang gegraven.
Deze is bedoeld om zand af te vangen om verzanding van de rivier stroomafwaarts tegen te gaan,
met name de stad Eindhoven.
Later bleek de zandvang nog een belangrijk effect te hebben: ze vangt naast zand ook slib met verontreinigende metalen af.
In een deel van dit gebied is de waterbodem verontreinigd met zware metalen zoals cadmium en zink.
Dit is een gevolg van lozingen van stoffen door de zinkindustrie in de Nederlandse en Vlaamse Kempen.
Zware metalen hechten zich vooral aan slib op de bodem van de rivier.
Door het slib gecontroleerd af te vangen kan de verdere verspreiding van zware metalen worden tegegaan.
Vlak voor de slibvang is nu een slimme zandvang aangelegd.
De slimme zandvang wordt 5 tot 6 maal per jaar geleegd.
Door de beperkte inhoud valt het licht verontreinigde zand in deze vak en zakt het verontreinigde slib in de slibvang De Vleut uit.
Nu kwamen we bij verkeersknooppunt de Hogt. We liepen hier onder de talrijke viaducten door. Sinds 2010 was dit gebied heringericht. Daarbij meanderende de Dommel weer. Hier hadden we een rust. Tot aan de Onze Lieve Vrouwe dijk te Veldhoven bleven we de meanderende Dommel volgen.
Bij partycentrum ´t Witven hadden we een binnenrust. Ik stelde vast dat ik een blaar had opgelopen en één van de medewandelaarsters was zo vriendelijk om mij hier heel vakkundig van te verlossen.
Na deze rust viel ons een bord op. Er stond een verkeersdriehoek met een koe afgebeeld. Er boven stond de tekst: "Let op! Werk langs de weg" en er onder stond: "Elke dag verse melk". We liepen onder een hoogspanning door en zagen toen een, voor Nederlandse begrippen, groot zonnebloemenveld.
We kwamen weer bij de Dommel en volgden deze naar de Volmolen, een watermolen. Waalre werd bereikt en bij het Gat van Waalre stonden enige heel grote nieuwe huizen. Ook bij het meer Het Gat van Waalre hadden we een rust.
"Het gat van Waalre" is ontstaan door afgraving voor de dichtbij gelegen snelweg. Het is een typische zoetwaterplas. Zandbodem met rietbegroeiïng langs de rand. Langs de randen is een afgegraven strook van 3 tot 9 meter.
Na deze rust liepen we naar de gecombineerde A2/A67-snelwegen. Na golfterrein De Tongelreep werd het riviertje Tongelreep opgezocht en gevolgd tot nabij de finish. Daarbij moesten we ons een keer tussen takken door wurmen vanwege een omgevallen boom.
Op de parkeerplaats waar de meeste wandelaars hun auto hadden staan, werden de parkoersbouwers gehuldigd. Daarna ging ieder zijns weegs. Ik liep terug naar de bushalte en constateerde dat de bus pas na 25 minuten vertrok. Het was eer een aardige tocht geworden. We hadden onderweg geen druppel regen gehad. Dat troffen we want er was slechter weer voorspeld.
| 
