Ginkelse- en Edese Heide tocht

Op za­ter­dag 14 september 2013 was niet al te best weer voor­speld. Er was namelijk re­gen voor­speld. Hoeveel re­gen er is gevallen weten vooral de deelnemers aan de 110 km lange ZtotZ tocht vanuit Almere. We had­den het plan om rond 9 uur naar Ede af te reizen om daarna de geplande tocht op te pakken, te weten de Ginkelse- en Edese Heide tocht, een 15 km lange rond­wan­de­ling vanuit NS sta­ti­on Ede-Wa­ge­nin­gen, een Groe­ne Wissel tocht. Op de voorgaande avond kre­gen we een mailtje dat op de­ze za­ter­dag een pakketje tus­sen 11 en 13 uur zou wor­den bezorgd. Omdat we dringend naar dat pakketje uitkeken, be­slo­ten we op de bestelling te wachten en daarna naar Ede af te reizen.

Even na half een be­ga­ven we ons op pad. De wan­de­ling voerde door natuurgebied De Sysselt, de Ginkelse heide en de Edese heide. Alle drie de natuurgebieden waren ons min of meer bekend. Des te verrassender was het dan ook, dat we voornamelijk over paden lie­pen, waar we nog niet eerder overheen gelo­pen had­den.

Na bosgebied De Sysselt lie­pen we over de Ginkelse Heide naar de doorgaande weg van Ede naar Arn­hem. Er stonden drie verkeersregelaars bij de oversteekplaats. Er werd een tocht voor ruiters ge­or­ga­ni­seerd. En dat verklaarde de talloze hoefafdrukken die we al eerder had­den gezien. Op de Edese Heide lie­pen we eerst naar het hoogste punt. Het noordelijkste deel van de rou­te liep langs een bosrand van de Edese Heide. Bij een schaaps­kooi waren we twee weken tevoren ook al geweest met de vierde dag van de Edese vierdaagse. We maakten hier de­zelfde foto. De­ze zag er nu duidelijk anders uit zonder zon en zonder wandelaars.

Voor de ingang van natuurcen­trum Veluwe, waar we koffie had­den kunnen drinken, sloe­gen we af. Over een bungalowcen­trum werd cafe restaurant Juffrouw Tok be­reikt. Daar staken we de verkeersweg weer over. Na een lege schaaps­kooi dwaalden we over de Ginkelse Heide. In de verte zagen we de schaaps­kud­de. Verderop, bij een terrein waar speelgoedvliegtuigen opgelaten kunnen wor­den, moesten we oppassen vanwege een in gebruik zijnde speelgoedvliegtuig.

Na het verlaten van de Ginkelse Heide kwamen we weer in het bosgebied De Sysselt. Nu begon het wat harder te re­genen en waaien. Want tot dat moment was het steeds droog gebleven of vrijwel droog. Door de bomen hoefden we voor­als­nog geen re­genkleding aan te trekken. Een halve km voor het eindpunt, toen het wat opener werd, trokken we alsnog de re­genbroek aan. Met een verlate trein reden we terug naar huis.

Het was weer een mooie wandeltocht gewor­den. Alleen op de plek waar op de heenrou­te De Sysselt werd verlaten en de Ginkelse Heide werd be­tre­den, moest na krui­sing van een fietspad een on­ge­veer 1½ meter hoge aarden wal wor­den o­ver­ge­sto­ken, hetgeen niet in de rou­tebeschrijving stond.

Henri Floor