Voor het eerst sinds 25 april 2013 liepen wij weer een etappe van het Westerborkpad. We waren destijds tot ´t Harde gekomen en vandaar vervolgden we ons pad. Het was deze dag zaterdag 7 september 2013. Nadat we met de trein waren gearriveerd deden we eerst de korte broek aan. Rond half negen begaven we ons op pad.
Na de kruising met de A28-snelweg sloegen we af en spoedig werd het parkoers onverhard. We staken een heideveld over en dwaalden daarna fraai door een berkenbosje. Aan het eind van de Bovendwarsweg betraden we bosgebied Hof ter Mullegen. Na buurtschap Mullegen kwamen we bij Bed and Breakfast Fantasietuin. Hier was tevens een rustmogelijkheid. De tuin was met recht een fantasietuin. Er stonden hier heel veel planten en bloemen. Er bloeiden vele verschillenden planten.
Deze zeer creatieve en kunstzinnige tuin is wel een bezoekje waard! In de loop der jaren is de hobby van Beerd van de Put uitgegroeid tot een fantastisch schouwspel van tropische en bijzondere planten, in een geweldige entourage.
Het grootste gedeelte van de tuin ligt 3 meter onder het maaiveld, waar een prachtige Japanse tuin is gemaakt. Veel rotspartijen, waterloopjes en grotten. Ook is er een heuse kasteelruïne van waaruit er overzicht is over de hele tuin.
Ook met slecht weer de moeite waard voor een bezoek; er is een heel gezellig koffiehuisje met binnen vijver, van waaruit ook een mooi uitzicht over de tuin. Ondergronds is er een expositie ruimte waar diverse kunstenaars hun kunstwerken exposeren.
We bevonden ons inmiddels in buurtschap ´t Loo. Dit buurtschap werd ook weer snel verlaten. Nu volgden we een tijdje een verkeersweg, want de A28-snelweg moest worden overgestoken. Na de snelweg liep we door de rand van Wezep naar het treinstation. Even na het treinstation hadden we bij een snackbar-restaurant een rust en dronken er koffie verkeerd bij afwezigheid van Latte Macchiato.
Het nu volgende traject, waarbij we over de Wezepsche Heide liepen, kwam mij gedeeltelijk bekend voor. Begin juli had ik bij Fischtrail.nl te Wezep een GPS-cursus gevolgd en bij praktijk oefeningen kwamen we op de Wezepse Heide. Na een klaphek was een bankje zonder leuning. Hier hielden we nog een rust en aten een deel van onze lunch op.
Opnieuw volgden we een verkeersweg om de A50-snelweg over te steken. Daarop kwamen we op landgoed Molecaten. Na kasteel Molecaten kwamen we bij de watermolen. Hier waren we eerder geweest. Toen was het water van de watermolen bevroren. Kijk desgewenst HIER maar eens.
Daarop werd Hattem bereikt. We liepen eerst na
ar de oostrand van Hattem en kregen fraai uitzicht de de Wiessenberg Kolk. In dit natuurgebied zagen we een paar runderen vreemd gaan. Daarna liepen we naar het centrum van Hattem. We zagen op een garagedeur een paar grote foto´s van Hattem. In het centrum van Hattem was het nabij de grote kerk gezellig druk. We liepen om de kerk heen omdat de GPS dat aangaf. Later bleek dat de route niet om de kerk heen liep, maar het was wel mooi om om de kerk heen te lopen.
We kozen een café uit om Latte Macchiato te drinken, mede omdat het wat begon te regenen. toen we nog slechts enkele mensen buiten langs het café zagen lopen zonder paraplu besloten we de wandeling te vervolgen. Maar het was toch nog niet droog. Met een paar scherpe bochten liepen we door het oude Hattem. Daarbij kwamen we nog langs een synagoge, die niet meer als zodanig werd gebruikt. Bij de laatste beschutting voor de regen bleven we staan om te besluiten of we verder zouden lopen of nog niet.
We besloten weer terug te gaan naar het centrum van Hattem en bij een bakker dronken we nu Latte Macchiato. De toegangsdeur stond open en daardoor konden we een damesmuziekgroep, die aan de overzijde van de straat stond, horen spelen en zingen. Ze zongen oud-Hollandse liedjes. Na weer een half uur hielden ze op waarop wij besloten verder te lopen. Het was nu vrijwel droog en het bleef vrijwel droog.
We verlieten Hattem over de Gelderse dijk. We kwamen langs een groot kubusvormige betonblok dat zeker 3 meter hoog was en in een tuin stond. Bovenop stond nog een stenen bok die de wacht hield en er op toezag dat hij alleen bovenop bleef staan. Daarop kwamen we bij de nieuwe spoorbrug over de IJssel. We moesten denken
aan de fietser die eens over de spoorbrugboog is gefietst. Wij liepen verderop over de tweebaans IJssel-autobrug.
Na de brug liepen we onder de brug door naar buurtschap Katerveer. In het verleden was hier een pont die mensen de IJssel overzetten. Na de Katerveersluizen volgden we de Willemsvaart tot voorbij het Gymnasium Celeanum en Rozenboom. Nu was het niet ver meer naar het station van Zwolle.
Kunstwerk bij Celeanum herinnert aan zwart verleden
Op vrijdag 3 oktober 2008 vond bij het voormalig Gymnasium Celeanum te onthulling plaats van de 'Rozenboom', ter nagedachtenis aan de Jodenvervolging in Zwolle tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Sinds februari 2006 is woningcorporatie DeltaWonen gehuisvest in het voormalige Gymnasium Celeanum aan de Veerallee te Zwolle. Het markante gebouw werd destijds zorgvuldig gerestaureerd en verbouwd tot een prachtig kantoor.
In 2005 vonden gesprekken plaats tussen Wim Coster van het Historisch Centrum Overijssel en de huidige eigenaar. Er werd besloten om een kunstwerk te plaatsen, ter nagedachtenis aan de Joodse families die op 3 oktober 1942 vanuit de gymzaal van het Celeanum naar Westerbork zijn gedeporteerd.
De opdracht voor dit kunstwerk is destijds gegeven aan kunstenares Iris Le Rütte. Zij kreeg de opdracht een kunstwerk te maken dat niet alleen herdenkt maar ook hoop uitspreekt: hoop voor de toekomst, leven in vrijheid. Het resultaat is de 'Rozenboom' ter nagedachtenis aan Jodenvervolging.
Het was weer een mooie tocht geworden waarbij we het toch vrij goed met het weer hadden getroffen. In de ochtend had het op ons traject op sommige trajecten licht geregend. Maar wel op een tijdstip dat wij daar nog niet liepen. In de middag heeft het licht geregend in Hattem. De maximum temperatuur lag op 21 graden, dus mooi wandelweer.
|
