Edese 4daagse, route richting Renkum

Op vrijdag 30 au­gus­tus 2013 verlieten we de start in zuidoostelijke rich­ting. Eerst lie­pen we door het E­de­ bos. Dat was in een deel waar we nog niet eerder had­den gelo­pen tijdens de­ze 4-daagse. We kwa­men bij de rondweg om Ede en sta­ken de­ze bij een ro­ton­de o­ver. Na een oude legertank werd landgoed De Sysselt be­tre­den. Hier za­gen we ver­schil­len­de keren fraai zon­ne­stra­len door de bomen schijnen. Daar­na lie­pen we naar de Ginkelse Heide, maar de heide betraden we niet.

We kruis­ten de A12-snel­weg en E­ven later de spoor­lijn Arn­hem-Ut­recht. Bij de spoorwego­vergang was een uit­kijkpunt. Veel bijzon­dere dingen zag je daar vandaan niet, maar het was wel mooi om hier E­ven opgestaan te hebben. Daar­na lie­pen we o­ver de Panoramaweg in de rich­ting van de Panoramahoeve. Maar ruim voor dit ca­fé res­tau­rant sloe­gen we af en langs een paar celtic fields werd het NIVON natuurvriendenhuis de Bosbeek be­reikt. Hier was de eer­ste rustpost.

We vervolg­den de wan­del­rou­te en kwa­men bij een infobord o­ver een prehistorische be­graaf­plaats. We lie­pen het achterliggende pad een eind op maar troffen de be­graaf­plaats niet aan. Daar­op werd Quadenoord be­reikt. Hier was in de tuin een beel­den­ten­toon­stel­ling. Om­dat we hier al ver­schil­len­de ma­len wa­ren langs geko­men met voor­gaan­de tochten, be­slo­ten we de beel­den­tuin nu te bewon­deren.

We sta­ken de Molenbeek o­ver en E­ven later de Renkumse Beek. De Renkumse beek stond hier droog. Een kleine 60 jaar geleden kwam ik met mijn ouders nog wel eens in de­ze omgeving op war­me zomerse da­gen om pootje te baden. Want toen woonde ik in Wa­geningen. We herkenden in dit gebied ook trajecten van de 1e tocht die ik voor WS78 uitzette. Dat was met een tocht van­uit Wolfheze op 19 oktober 1985.

Nu kwam een meer open gebied met de Renkumse Heide. Na een groot golfterrein werd aan de noordrand van Renkum de 2e rustpost be­reikt. De­ze was gelegen in Eethuys Airborn. De­ze lag aan de rand van het golfterrein. Daar­na dwaalden we een tijd­lang door bosgebied Oostereng. We sta­ken de Renkumse beek o­ver, waar nu wel water in stond en E­ven later de Molenbeek.

Op­nieuw diende zich een nieuw na­tuur­ge­bied aan. Ditmaal was dat landgoed Hoekelum. We kruis­ten Op­nieuw de A12-snel­weg. Hier za­gen we een mo­nu­ment dat ontdaan was van begroeiing. Een vo­ri­ge keer toen we hier kwa­men, was het ge­denk­te­ken he­le­maal niet te zien en nu wel. Het ging om een ge­denk­mo­nu­ment ter na­ge­dach­te­nis aan Gerrit van Hoogstraten. Hij had van­af 1820 als trouwe werkbaas op landgoed Hoekelum gewerkt.

Ver­der­op, nabij de voormalige Enka fabriek, sta­ken we de spoor­lijn weer o­ver en kwa­men daar­op bij de laatste rustpost. Nu was het nog ruim 4 km naar de fi­nish. Daarbij lie­pen we nog door De Sijsselt en het E­de­ bos. Het was weer een hele mooie tocht gewor­den met mooi zonnig weer.

Henri Floor