Op zaterdag 17 augustus 2013 organiseerde wandelsportvereniging De Laatste Loodjes de 5e Kalverpoldertocht. De start was vanuit het Evean Zorgcentrum Guisveld te Zaandijk. Vanuit station Koog-Zaandijk was het ruim 10 minuten lopen naar de start. In de trein, waarin ondergetekende zat, zaten nog ongeveer 25 wandelaars met dezelfde plannen. Hoewel in het Landelijk Wandel Programma een starttijd vanaf 9 uur vermeld stond, zagen we om 8:45 al wandelaars lopen. De startlocatie was mooi ruim.
Even na 9 uur begaven wij ons op pad. We liepen eerst naar de A8-snelweg, hier ook Coentunnelweg geheten, en volgden we de snelweg even parallel over het Freek Engelpad, een asfaltfietspad. Bij een viaduct liepen we onder de A8 door en volgden deze nu parallel aan de andere zijde. Verderop sloegen we af en volgden het fraaie natuurpad Riettoppad. In dit pad zaten 3 lange vlonders. Af en toe hadden we zicht op het meer De Reef.
We kwamen uit in Westzaan en staken bij een oude watertoren een kanaal over.
De watertoren (bijnaam de Peperbus) bij 't Vrouwenverdriet te Assendelft is gebouwd in 1885 en werd ontworpen door architect D. de Leeuw. De toren heeft een hoogte van 41.85 meter en het waterreservoir heeft een inhoud van 1200 m³. De oorspronkelijke hoogte was 31.4 meter met een inhoud van 540 m³. In de jaren '20 vond een ingrijpende verbouwing plaats in de toren. Het reservoir en het dak werden verwijderd. De toren kreeg een veel grotere en hogere kop, waarin zich een betonnen reservoir bevind. In 1973 werd de Assendelfter watertoren door de PWN buiten dienst gesteld.
Deze watertoren is de oudste bewaard gebleven watertoren van de provincie Noord-Holland. Dit zeldzame voorbeeld van een gemetselde, cilindervormige watertoren is in 1922 verhoogd tot 43 meter. Inmiddels is de toren gerestaureerd, verbouwd en geschikt gemaakt voor kantoren en ontvangsten. Waar mogelijk zijn de houten trappen tussen de verdiepingen gehandhaafd. In het centrum van de toren is een lift aangebracht.
Nu volgden we de Sluissloot naar Assendelft. Aan de rand van Assendelft sloegen we af en volgden het water Delft. We liepen naar het centrum van Assendelft en op ruim 7 km was in Het Wapen van Assendelft de eerste rustpost. Vlak voor deze rustpost werden we ingehaald door een wandelaar die rond 7 september naar Afghanistan wordt uitgezonden.
Ik had de overtuiging dat ik een flesje fris in mijn rugzak had zitten en daarom besloot ik deze rustpost over te slaan en verderop op een geschikt bankje een rust te houden. Maar bij het geschikte bankje bleek dat ik toch geen flesje fris bij mij had.
We volgden de Communicatieweg ruim 2 km in de richting van Heemskerk, maar daarna sloegen we af een doodlopend weg in voor auto's. We kwamen uit in Krommenie en passeerden het treinstation Krommenie-Assendelft. Omdat de afstand van de eerste officiële rustpost naar de tweede rustpost 12 km was, was dat voor veel wandelaars een grote afstand. En je zag dan ook op bijna alle bankjes onderweg wandelaars zitten.
In het centrum van Krommenie, op de kruising van de ZuiderHoofdstraat met de Badhuislaan en de Padlaan vroegen we aan een inwoner van Krommenie of er in de buurt een supermarkt was. We werden verwezen in de richting van een kerk, maar daar aangekomen troffen we de supermarkt niet aan. Wel was er een kleine biologische supermarkt en daar kochten we appelsap. Toen ik de literfles had opgedronken, wilde ik ook weten hoeveel calorieën ik had binnen gekregen. Het bleken er 510 te zijn.
We keerden terug naar voornoemde kruising want we moesten de Padlaan volgen. Op de kruising stond een standbeeld van een bootje met drie mannen erin. Er onder stond KAMELEON. Toen we de Padlaan vervolgden werden we ingehaald door een echtpaar, die ieder in een elektrisch wagentje zat. In het achterste wagentje zat een mevrouw en ze zei in het voorgaan tegen ons: je hoeft niet zo snel te lopen, want de brug is open. Maar toen we bij de brug over het Zijkanaal D kwamen, was deze alweer neergeklapt.
Toen we in Wormerveer kwamen, werden we ingehaald door een wandelaar die ruim 15 jaar in Wormerveer had gewoond. Hij wist welke mening ik had over bepaalde wandelroutes en hij begon zijn verhaal dan ook met te zeggen hoe verschrikkelijk mooi het hier wel niet was in Wormerveer.
Nadat we de Zaan waren overgestoken kwamen we bij de Poelboerderij en even later bij de kantine van ijsvereniging Nova Zembla te Wormer. Na deze rust liepen we een tijdlang langs het meer De Poel, dat ook wel De Zwet wordt genoemd.
We bereikten de Zaan weer en de naamgever van de tocht, namelijk de Kalverenpolder. Over het fraaie Schanszichtpad werd de Zaanse Schans bij een nieuw aangelegde uitkijktoren bereikt. We genoten van het uitzicht boven op de uitkijktoren en daarna dwaalden we door de Zaanse Schans langs talrijke karakteristieke huisjes en hadden we uitzicht op talrijke molens langs de Zaan.
Even gingen onze gedachten terug naar 17 januari 1987 toen WS78 vanuit Wormerveer een tocht had en waarbij we ook nabij de Zaanse schans kwamen. Het vroor in die periode rond de 15 graden en de Zaan was grotendeels bevroren. Langs de kant van de Zaan lag een luxueus jacht en de eigenaar had om zijn jacht over een breedte van 20 cm het ijs weggezaagd. Nu was het 40 graden warmer.
We troffen het dat er extra folklore op de Zaanse Schans was en daar maakten we talrijke foto's van. Nadat we de Zaan weer waren overgestoken konden we kiezen uit twee routes. Wij kozen de route over de braderie. Daarbij liepen we over de Lagedijk waar aan de gebouwen af en toe fraaie gevelstenen prijkten. Er was een stand waar je een hele of halve Zaanse Broeder kon komen. Dit streekgerecht bestaat o.a. uit bloem, melk, gist, rozijnen, ei en stroop. Via het Ezelspad werd de finish bereikt.
Het was prachtig wandelweer met temperaturen rond de 23 graden. Er waren bijna 600 deelnemers. Omdat er deze dag maar 2 dagtochten in Nederland werden georganiseerd kwamen sommige wandelaars van heinde en ver. Er waren wandelaars uit Dordrecht, Leeuwarden en Enschede.
| |
