Op zaterdag 25 mei 2013 was alweer de derde wandeldag. Deze dag voerde de route naar Dieverbrug, Leggeloo, Dwingeloo, Lhee en Spier. Na de start liepen we om de Molenes naar Dieverbrug. Hier staken we de Drentse Hoofdvaart over en zetten toen koers naar Leggeloo. Bij de Bolderhoek was op 4,9 km de eerste rustpost.
De Drentsche Hoofdvaart is gegraven tussen 1769 en 1780. Het vormt de verbinding tussen Assen en het Meppeler Diep. Het kanaal heeft zijn ontstaan te danken aan de wens van het landschap Drenthe om haar venen in de marken Witten en Halen te ontsluiten en te exploiteren. Een goede afwatering en bevaarbaar water was hierbij noodzakelijk. Daarvoor kon gebruik worden gemaakt van delen van de reeds aanwezige Smildervaart, die vanaf 1750 tussen Meppel en Dieverbrug was gegraven ter vervanging van het riviertje De Oude Vaart. In 1771 kon de eerste landschapsturf worden afgevoerd richting Meppel. Het laatste deel van het kanaal, vanaf de Grietmanswijk tot de Kolk in Assen, kwam in 1780 gereed. Aanvankelijk heeft het kanaal negen sluizen gekend: de Paradijs-, Boskamps-, Pastoors- (later Haveltersluis), Uffelter-, Wittelter-, Diever-, Halfwegen-, Haar- en Venesluis. De Boskamps-, Wittelter- en Halfwegensluis zijn inmiddels al lang opgeruimd. Het kanaal heeft thans nog wel een functie als vaarweg voor de recreatievaart, maar niet meer voor de beroepsvaart.
Verder liepen we, vooralsnog over rustige, maar verharde wegen. Voordat Dwingeloo werd bereikt, staken we de Dwingelderstroom over. Dwingeloo stond in het teken van het bezoek van de koning en koningin op 28 mei 2013. Alle lantaarnpalen waren van een oranje kroontje voorzien en er hingen in het dorp talrijke kleine vlaggetjes. Verder lag voor elke winkel en bij uitbaters een oranje loper naar de hoofdingang. De uivormige torenspits van de Hervormde Sint Nicolaaskerk was nu oranje-kleurig versierd.
De Hervormde Sint Nicolaaskerk van Dwingeloo valt op met zijn uivormige torenspits. In de volksmond wordt de toren "de Siepel" genoemd, de Drentse benaming voor ui. De huidige torenspits dateert van na de grote brand van Dwingeloo in 1923. De vorige spits was veel ranker en was in 1630 gebouwd. De toren behoort tot het bekende Drentse type met aan elke zijde een slanke spitsboognis, echter met dit verschil dat de hoogopgaande onderbouw gesloten is, uitgezonderd de ingangspartij aan de westzijde. Omstreeks 1500 werden de traditionele torenspitsen vaak vervangen door elegante peervormige bollen met open ornamenten, die later vaak dicht gemaakt werden. Waarschijnlijk is de peervormige torenspits in Dwingeloo gebouwd in 1631, nadat een jaar tevoren de torenspits naar beneden was gekomen en dwars door het dak van de kerk viel.
De tweede rustpost was in café 't Hof van Dwingeloo. Men was hier duidelijk niet goed voorbereid op de stroom wandelaars. Het was binnen ook behoorlijk donker. We konden er wel onze boterhammen rustig opeten. De afgelegde afstand bedroeg hier 9,5 km.
We verlieten Dwingeloo in zuidelijke richting en spoedig werd het Nationaal Park Dwingelderveld bereikt. Op 13,9 km was te Lhee bij vakantiepark Zonnetij de derde rustpost. We aten hier lekkere groentesoep.
De nationale parken Dwingelderveld en Drents-Friese Woud zijn twee unieke natuurgebieden in zuidwest-Drenthe en aangrenzend Friesland. Beide gebieden behoren tot de grootste natuurterreinen van ons land. Nationale parken bestaan al sinds 1871, toen het beroemde Yellowstone in Noord-Amerika deze titel kreeg. De parken zijn vooral bedoeld om de weergaloze natuur waar ook ter wereld te beschermen. Daarom spannen Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, het Drentse Landschap en anderen zich in om de natuur in onze parken te beheren en te herstellen. Nationale parken zijn ook bedoeld om er van te genieten, om te ontdekken, te beleven en om in te recreëren. Lange wandelingen en fietstochten, beide parken zijn er uitstekend voor geschikt.
Nu kwam het mooiste deel van de route. Eerst liepen we fraai door het Lheederzand. Op 20,2 km werd de kiosk van Staatsbosbeheer bereikt. wegens renovatie was de kiosk gesloten en moesten we doorlopen naar het naburige Van Der Valk hotel te Spier. Een grote kop thee koste hier € 2,20. Dat was maar 20 cent meer dan de thee in een plastic bekertje die we de volgende dag in rustpost Het Rieten Dak te Hoogersmilde kregen.
Tot even voor Lhee was de vervolgroute ook heel mooi. Daarna liepen we verder over verharde wegen weer terug naar vakantiepark Zonnetij. Omdat de soep in de ochtend zo goed had gesmaakt besloten we weer soep te nemen. En deze smaakte ook lekker. We hadden nu 25,9 km afgelegd.
Het werd nu afzien, helaas. De route voerde weer over verharde wegen en nu veelal over doorgaande wegen met autoverkeer. In Dwingeloo was in 't Hof van Dwingeloo op 30,6 km een rustpost. Op 35,0 km was in de Bolderhoek te Lhee de laatste rustpost. Dit was de mobiele post. We waren hier nummer 14. 14 was het aantal personen dat nog verwacht werd voordat de mobiele post kon worden opgeheven. De totale afstand bedroeg 40,1 km. Het IVV nummer was 11727.
Henri Floor