We hadden goed overnacht in Fuchskaute. Een minpunt was het feit dat er maar 1 stoel op de kamer stond. Bovendien kregen we later, na afloop van de vakantie, thuis nog het verzoek om een onbetaalde rekening van 12,30 te betalen. Bij het afrekenen hadden we al geconstateerd, dat we het idee hadden dat niet alles betaald was, maar bij navraag werd toen gezegd dat alles in de rekening zat. Rond 9 uur begaven we ons op pad. We staken de B414 verkeersweg over en liepen boven langs Homberg. Nabij L schteich volgden we een grintweg met een haakse bocht naar rechts. Mijn GPS gaf spoedig aan dat we verkeerd liepen. Toen we weer goed zaten, volgden we een pad door de bossen dat als pad bijna niet opviel, maar hier was veel gemarkeerd zodat de route goed te volgen was. We moesten hier op talrijke boomwortels goed oppassen.
We kwamen in Rehe. Hier hadden we bij een bakker een rust en dronken Latte Macchiato en aten een stuk rabarbertaart. Daarna liepen we naar het stadhuis dat er schuin tegenover lag. De voordeur van het stadhuis moest heel mooi zijn, maar dat viel ons tegen, in eerste instantie. Want het bleek dat het stadhuis langs de doorgaande weg de achterkant was. Later bewonderden we alsnog de voordeur.
We verlieten Rehe en zetten koers naar het Krombachtal-stuwmeer. Op een splitsing stond bij een elektriciteitshuisje een picknickbank. Hier hielden we een rust en aten ons meegenomen lunchpakket van de Fuchskaute op. Er was hier een kraan waar we onze limonadeflesjes met zuiver water konden vullen. Maar het bleek dat er maar weinig water uit de kraan kwam. We liepen hier al een tijd langs militair terrein. Opeens zagen we vrij snel achter elkaar 2 ree n lopen.
Rennerod werd bereikt. Even volgden we een verkeersweg. Daarna liepen we door een tunneltje onder de weg door. We kwamen bij Haus am Arlsberg en dronken hier ieder 2 Latte Macchiato's. Je kon hier ook overnachten. Aanvankelijk wilde ik hier overnachten, maar de website van Haus am Arlsberg gaf geen info over overnachtingmogelijkheden. Bij het afrekenen bij Haus am Arlsberg kregen we een halve euro teveel terug. Toen we de persoon hierop attent maakte, bedankte hij ons daarvoor hartelijk.
Daarna kwamen we bij de Alter Bahnhof in Rennerod en even verderop bij de Heksenboom. We volgden de spoorlijn naar de B255. De gemarkeerde route liep nog iets verder door na de B255 maar daarna voerde de route weer terug de B255 door. We besloten hier af te steken door de spoorlijn onder de B255 over te steken. We hadden het idee dat er geen treinverkeer over deze spoorlijn was. Daarna liepen we min of meer door de bosrand westelijk van Rennerod. Bij de Friedhofstrasse verlieten we de route voor overnachting. Ons overnachtingadres viel zeer tegen. Het was tevens een rookcaf . De kamer was aan de kleine kant en voor de glazen deur hing een gordijn van riet waardoor je makkelijk heen kon kijken. Gelukkig waren er twee grote en kleine handdoeken. E n van de grote handdoeken hingen we met behulp van twee wasknijpers voor de deur. We keken wat rond in Rennerod en dronken bij een bakker annex Konditorei nog Latte Macchiato. Later aten we in hotel Pitton warm.
