Mookerheide- en Reichswald tocht

Op woensdag 10 april 2013 organiseerde comité Gel­der­land de Moo­ker­hei­de- en Reichs­wald tocht. De start was vanaf station Mook-Molenhoek. De starttijd van deze 25 km lange tocht viel samen met het begin van een regenbuitje. Dat was om 10 uur.

Het was aanvankelijk nevelig en vochtig weer. Heel snel na de start bevonden we ons al in de natuur. We liepen naar één van de hoogste punten van de Mookerheide vanwaar normaliter uitzicht is op de dubbele kerktorens van de plaats Cuijk. Vanwege het nevelige weer was het zicht on­vol­doen­de om de genoemde kerktorens te zien. Over een steil pad daalden we af.

Na de Mookerheide kwa­men we in Plasmolen. We liepen hier naar de Bovenste Plasmolen, een watermolen waar de dochter van een baron in woonde of gewoond heeft. Deze watermolen was één van de wandelplaatjes die we bij inschrijving konden krijgen.

De Bovenste Plasmolen uit waarschijnlijk 1725 is bij­zon­der omdat hij water uit twee mo­len­vij­vers op ver­schil­len­de hoogte kan halen, waarbij het water uit de bovenste vijver (gevoed door de Beek van het Groene Water) bovenlangs wordt gevoerd, terwijl het water uit de onderste vijver (gevoed door de bron De Helskuil) vanaf het midden van het waterrad wordt aangevoerd.

Verder liepen we onder langs de Sint Jansberg. Op een gegeven moment werd door een voor­gan­ger naar de grond gewezen en ik hoorde zeggen: een bruin ge­kleur­de groene kikker of een groen ge­kleur­de bruine kikker. Ik maakte er een foto van en later toen ik thuis kwam zag is dat er twee exemplaren boven op elkaar zaten.

We kwa­men uit aan de rand van Milsbeek bij een parkeerplaats. Hier hadden we een verzorgingspost. We vervolgden ons pad over de Holleweg, een stijgende weg met bochten er in. Op de plek waar de Holleweg over gaat in de Neutraleweg betraden we het Reichswald in Duitsland. Na een zendmast op een hoog punt daalde ons pad weer.

Nabij buurtschap Plak werd het Reichswald weer verlaten. Nu zetten we koers naar natuurgebied De Bruuk. Dit was een schitterend natuurgebied. Daar­na werd re­de­weg bereikt. In Buurthuis De Sleutel te re­de­weg was de grote rust. Voor één euro kon koffie of thee verkregen worden.

Langs de RK Antonius van Padua kerk werd re­de­weg verlaten. In buurtschap Klein Amerika begon het weer wat te miezeren. Via buurtschap Bisselt kwa­men we weer bij de Mookerheide. Na een laatste steile klim zat de organisator van deze tocht op een bankje tussen 4 zonnetjes in. Toen we rond 16:25 uur bij de finish aankwa­men kwam ook net de trein aangereden. Snel liepen we het perron op en reden met de trein huiswaarts.

We zaten in de trein bij een paar andere wandelaars. Eén van hen hoorden we zeggen, dat ze snel haar GPS moest uitzetten omdat het apparaat anders de trein-afstand bij de wandelafstand optelde. Datzelfde gold trouwens ook voor mij. Het was een hele mooie tocht geworden. Er waren ongeveer 40 deelnemers.
naar de top van deze pagina

Henri Floor