Foto's na afloop van de tocht alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling foto's nabestellen de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat overzicht van de Groene Wissels-wandelingen routebeschrijving van deze Groene Wissel wandeling Terug naar de homepage van Henri Floor Sint Pietersberg en Can­ner­berg tocht

Sint Pietersberg en Can­ner­berg tocht, Groene Wissel tocht vanuit Maastricht Op donderdag 4 april reden we met de trein naar Maastricht. Ik kon een vrij reizenkaartje ge­brui­ken, zodat de reis mij vrijwel niets kostte. Alleen het tra­ject naar Utrecht betaalde ik het volle tarief om zodoende eerder, na 9 uur, uit Utrecht te kunnen vertrekken. Want de reis duurde wel ongeveer 2½ uur. Even na 11 uur kwa­men we in Maastricht aan. Hier begonnen wij aan de 22 km lange Sint Pietersberg en Can­ner­berg tocht, een Groene Wissel tocht vanuit Maastricht. Nadat we een paar honderd meten hadden gelopen, be­dach­ten we dat we nog wel zin hadden in koffie. Daar­op besloten we bij een Kaldi lekkere Latte Mac­chi­a­to te drinken.

We staken de Maas via de Sint Servaasbrug over en sloegen meteen LA. In een zijstraat zagen we tot tweemaal toe de Onze Lieve Vrouwe Basiliek en even verderop liepen we over de Onze Lieve Vrouwewal. Na de Helpoort en het Pesthuis dwaalden we door het Stadspark.

Sint Pietersberg en Can­ner­berg tocht, Groene Wissel tocht vanuit Maastricht De Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw-Ten­he­mel­op­ne­ming wordt ook wel Slevrouwe of Sterre-der-Zee genoemd. Het is een romaanse kerk die tot de Top 100 der Nederlandse UNESCO-monumenten vehoort. In 1933 werd de kerk door paus Pius IX tot basilica minor verheven. De kerk kreeg het recht op het dragen van drie eretekenen. Dat zijn het conopeum, het tin­tin­na­bu­lum en het pauselijk wapen. De basiliek kreeg in 1990 een officieel wapen. Het wapen werd onthult door Mgr. J.M.Gijsen.

Na een grote verkeersweg volgden we de Lui­ker­weg. Daarbij steeg ons pad gestaag. Nabij Fort Sint Pieter waren werkzaamheden aan de weg en was het doorgaande verkeer afgesloten. Voor de Oehoevallei sloegen we af. We kregen hier flinke vergezichten. Er werd gewerkt in de vallei om mergel te winnen.

Één van de meest markante onderdelen van de Maastrichtse vestingwerken is het Fort Sint-Pieter, dat dateert uit 1701-1702. In 2007 is het helemaal ge­res­tau­reerd en is het schootsveld weer vrijgemaakt. Je kunt er door de lange gangen lopen en zelfs helemaal boven op het fort komen, waar je een magnifiek uitzicht hebt over Maastricht, het Maasdal en het Jekerdal! Op afspraak kun je het hele jaar door in groepsverband de kazematten en/of het fort zelf ontdekken

Sint Pietersberg en Can­ner­berg tocht, Groene Wissel tocht vanuit Maastricht We kwa­men uit bij het eindpunt van het Pie­ter­pad. Wij liepen echter nu het Pie­ter­pad niet en ver­volg­den ons pad. We kwa­men langs diverse groe­ves zoals groe­ve de Tombe. Na het ENCI-bos liepen we over de Wijngaardsberg en langs de Dui­vels­grot. We kwa­men bij een grenspaal en volgden hier even de grens met Bel­gi­ë. We wachten echter nog even met de grens definitief over te steken. Eerst liepen we nog over de flanken van de 171 meter hoge D'n Observant.

Nabij groe­ve Feij liepen we vrij dicht langs de Maas. De vele bomen en struiken ontnamen voor­als­nog een goed uitzicht op de Maas. Aan het begin van de wandeling zagen we af en toe bank­jes langs de kant van ons wandelpad. Maar nu we er echt behoefte aan hadden zagen we er geen. We kwa­men bij Hoeve Caesert. Het zag er hier somber uit. Naast het feit dat er achterstallig onderhoud was, rook het er ook naar een brandlucht. De Hoeve was helemaal afgesloten en het leek alsof de hoeve gesloopt zou gaan worden.

Sint Pietersberg en Can­ner­berg tocht, Groene Wissel tocht vanuit Maastricht In de nacht van 31 maart op 1 april 2013 is het woonhuis van Hoeve Caestert uitgebrand. Enkel de muren staan nog overeind. Met dit voorval wordt de onzekerheid alleen maar groter of de hoeve ooit hersteld zal worden. Laat staan of ze er over enkele jaren nog staat. Hoeve Caestert, gelegen in het natuurgebied Plateau van Caestert, dateert uit 1686 en hoorde bij Kasteel Caestert dat in 1971 afbrandde onder verdachte omstandigheden. De hoeve kent een rijke geschiedenis, is een ankerpunt op de Sint-Pietersberg en is van grote historische waarde.

Het gebouw is eigendom van het Département de la Nature et des Forêts, het Waals gewest. Sinds de laatste bewoner vertrokken is, is het gebouw aan het ver­kom­me­ren. Zo stortte in 2011 al een gedeelte van een stalling in. Het Waals gewest heeft toen op verzoek van Natuurpunt Riemst actie ondernomen en een nood­her­stel­ling aan de stal uitgevoerd. Daarnaast heeft het Waals gewest de hoeve afgesloten voor vandalisme en werd er opnieuw water en elektriciteit voorzien.


Opnieuw liepen we dicht langs de Maas en nu kregen we een beter zicht op de Maas. Na een zeer ruime bocht van bijna 180 graden kregen we nu zicht op het Albertkanaal. Even later zagen we ook de brug over voornoemd kanaal nabij de Bel­gi­sche plaats Kanne. Er voeren diverse schepen op het kanaal. In een kom in de berghelling lagen een paar omgewaaide bomen. En omdat hier bijna geen wind, was besloten we hier een rustpauze te houden en wat te eten. Een meegenomen kartonnetje met limonade braken we nog niet aan omdat niet ver van deze plek een cafeetje moest zijn.

Sint Pietersberg en Can­ner­berg tocht, Groene Wissel tocht vanuit Maastricht We liepen Kanne in en daar lag inderdaad een cafeetje met de naam Tösse Jeker en Maos. We besloten thee te drinken en lieten ons de Bel­gi­sche appelvlaai goed smaken. Na deze rust kwa­men we langs een huis waar in de tuin alleen maar heide stond. Maar de Ericaheide stond volop in bloei. We verlieten Kanne weer en zetten koers naar chateau Neerkanne, dat echter wel weer in Nederland ligt. We liepen even iets van de route af om het chateau zo mooi mogelijk te kunnen zien.

Het huidige Château Neercanne is in 1698 gebouwd door toenmalige Militair Gouverneur van Maastricht, baron Daniël Wolf van Dopff. Hij gebruikte het kasteel als buitengoed en gastenverblijf en daarnaast hield hij er ontvangsten en feesten. Een van de bekendste bezoekers was tsaar Peter de Grote in 1717. Deze was bijzonder geïnteresseerd in het nieuwe Château Neercanne en de terrastuinen. Daniël Wolf van Dopff stierf in 1718.

In 1747 werd Neercanne als residentie gebruikt door Prins Karel van Waldeck, opperbevelhebber van de Hollandse troepen. Een eeuw later ging het kasteel over aan Baron de Cler en daarna door vererving aan Ignatius de Thier. Tijdens het definitief vastleggen van de grenzen tussen Nederland en Bel­gi­ë in 1839, heeft Ignatius de Thier ervoor gezorgd dat Château Neercanne op Nederlands grondgebied ligt.

Sint Pietersberg en Can­ner­berg tocht, Groene Wissel tocht vanuit Maastricht De achterkleindochter van Baron de Thier, Louise Euphrasine Maria Poswick was de laatste adellijke bewoner van Château Neercanne. Zij heeft in 1947 het kasteel verkocht aan Stichting Limburgs Land­schap. Het kasteel was toen in een zeer slechte staat. Het enige terrassenkasteel van Nederland werd ge­res­tau­reerd en werd vanaf 1955 gehuurd door Brand Bierbrouwerij (Wijlre). Zij vestigde er een restaurant.

In 1984 nam Camille Oostwegel de exploitatie van Château Neercanne over. Sindsdien zijn drie van de vier kasteelterrassen in hun oude luister hersteld en vallen nu onder de bescherming van Unesco. Op 9 december 1991 bood Hare Majesteit Koningin Beatrix als zeer geëerde gast de regeringsleiders van de Europese lid­sta­ten een feestelijke lunch aan in Château Neer­can­ne.


Bel­gi­ë werd weer betreden en een groot bord gaf aan dat we in Vlaanderen kwa­men. Na een kerkje werd nabij het voornoemde chateau Bel­gi­ë definitief verlaten. Over een smal pad tussen rotsformaties liepen we de Can­ner­berg op. Aan de bosrand zagen we in een weiland een sneeuwhoop liggen en dat op 4 april. We besloten over het prikkeldraad hek te stappen om zeker te weten dat de witte hoop inderdaad sneeuw was. We hebben er een foto van gemaakt.

Sint Pietersberg en Can­ner­berg tocht, Groene Wissel tocht vanuit Maastricht De Can­ner­berg is in beheer van Stichting het Limburgs Land­schap. De meeste gangen in de Can­ner­berg zijn veilig voor bezoek. De gangen waar instortingsgevaar dreigt, blijven natuurlijk sowieso dicht. In totaal zit er 8.000 meter aan gangen in de Can­ner­berg. De totale oppervlakte bedraagt zelfs 67.500 vierkante meter.

Vanaf 1954 heeft het ministerie de groe­ve voor 50 jaar gehuurd. Tientallen jaren – tijdens de Koude Oorlog - was het een verbindingscentrum van de NAVO. Toen Defensie in 1992 het grondgebied weer wilde o­ver­dra­gen, was de berg zwaar verontreinigd. Tien jaar later is er begonnen met de sanering en in 2012werd de schone berg overgedragen aan Stichting het Limburgs Land­schap.

In 2018 hoopt de stichting het gangenstelsel open te stellen. De Can­ner­berg moet uiteindelijk een ken­nis­cen­trum worden over de krijgs­ge­schie­de­nis en de rol die de berg daarin heeft gespeeld. Over de herinrichting moet nog worden nagedacht. Veel van de aangetroffen spullen zijn namelijk afgevoerd vanwege verontreiniging. De overgebleven spullen worden wel nog teruggeplaatst en er kan heel wat gereconstrueerd worden, geeft de stichting aan.


Sint Pietersberg en Can­ner­berg tocht, Groene Wissel tocht vanuit Maastricht Aan het einde van het bosgebied van de Can­ner­berg liep ons pad, enigszins steil, zig­zag­gend naar beneden. We kwa­men nu in een wat opener gebied. De noorden wind, die we nu tegen hadden, voelde koud aan. We realiseerde ons nu dat we met onze heenroute de wind steeds in de rug hadden gehad. We kwa­men weer in de bebouwde kom van Maastricht en bij café Sint Servais hielden we nog een korte rust. Het café had bij binnenkomst zo te zien twee ruimtes. De linker ruimte zat vol met mensen en de rechter ruimte was leeg. Wij besloten hier te gaan zitten en de bediening was hier vlot.

We verlieten de bebouwde kom van Maastricht weer en kwa­men nu bij Molen van Lombok. Over de Jekermolenweg liepen we nu een tijdlang langs het riviertje de Jeker. Bij de Champ Elysseesweg staken we de Jeker en de drukke Prins Bisschopsongel over. Nu dwaalden we door het Aldenhofpark. We kwa­men bij de Berenkuil. Hierin lag een nagemaakte giraffe, die languit lag en ernaast zat een pop die eruit zag als een dame. De "beer" die ook in dit park moest zitten, was niet meer. Vermoedelijk was deze van brons en brons is tegenwoordig helaas een gewild artikel om te stelen vanwege de waarde van brons.

Sint Pietersberg en Can­ner­berg tocht, Groene Wissel tocht vanuit Maastricht Na het Nieuwenhofpoortje liepen we naar en door het centrum van Maastricht. Daarbij kwa­men we nog langs het Vrijthof. Aanvankelijk kwa­men tra­jec­ten in de binnenstad mij bekend voor, maar ik wist eerst niet bij welke gelegenheid ik hier toen geweest was. Maar toen ik bij het Vrijthof kwam, wist ik het weer. Op 17 december 2011 was ik naar de kerstmarkt geweest omdat ik toen ge­bles­seerd was aan mijn knie.

Het laatste stuk door de binnenstad liepen we stevig door. Daardoor konden we nog de trein van 16:58 uur halen en dat is ook gelukt. Ook deze Groene Wissel tocht is weer een hele mooi tocht geworden en beslist de moeite waard. Het was een hele mooie dag geworden. Terwijl grote delen van Nederland somber weer had, was het in het noorden onbewolkt geweest en in het uiterste zuiden was ook veel zonneschijn geweest. Tot 14:00 uur had de zon, niet echt fel, geschenen. Daarna was het een waterig zonnetje geworden. Het was de hele dag droog weer.

naar de top van deze pagina

Henri Floor