Foto's na afloop van de tocht alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling foto's nabestellen de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat Terug naar de homepage van Henri Floor Gestelse Ommelandentocht

Gestelse Ommelandentocht met OLAT vanuit Sint Mi­chiels­ges­tel op dinsdag 19 maart 2013 Op dinsdag 19 maart 2013 or­ga­ni­seer­de OLAT de Gestelse Ommelandentocht. De start was vanuit Gasterij De Zwaantjes te Sint Mi­chiels­ges­tel. Toen wij even voor negen uur arriveerden, besloten we nog wat in het dorp rond te kijken want de start van de wandeltocht was om 10 uur. Voordat wij vertrokken werd nog gevraagd hoe­veel wan­de­laars tomatensoep wilden hebben op de grote rust opdat de soep op tijd klaargemaakt kon worden.

We verlieten het centrum van Sint Mi­chiels­ges­tel over het Petrus Dondersplein en langs het voor­ma­li­ge gemeentehuis. Hierbij hadden we zicht op de markante vierkante kerktoren. Nadat we de Dom­mel waren overgestoken volgden we de Dom­mel noordwaarts. Daarbij kwamen we langs een na­tuur­steen met opschrift:

't Bestaan glijdt mij voorbij als een rivier
Die, altijd eender, op dezelfde vragen
Hetzelfde weder woord van alle dagen
Herhaalt aan populier naast populier

Gestelse Ommelandentocht met OLAT vanuit Sint Michielsgestel op dinsdag 19 maart 2013 Kunstenaars Pien en Jan-Willem Storm van Leeuwen, zij dichter/schilder en hij fo­­to­graaf/ont­wer­per, or­ga­ni­seer­den voor de derde maal een blijvende poëzieroute, ditmaal langs de Dom­mel, tussen Sint-Mi­chiels­ge­stel en Den Bosch. Zij namen werk op van twee dichters uit Bergen op Zoom: Anton van Duinkerken en Albert Hagenaars. Van hen en nog tien auteurs worden teksten gegraveerd in stenen banken en zogenaamde zwerfkeien die langs de nieuwe toeristische route komen te staan en dus veel bezoekers zullen trekken. Bovenstaand gedicht is van Anton van Duinkerken.


Verderop werd de Dom­mel weer overgestoken. Nu zetten we koers naar buurtschap Haanwijk. Het kwam mij hier bekend voor. Op 20 februari 2013 liep ik hier ook toen ik een 40 km lange WS78 tocht vanuit Den Bosch naliep. Daarna kwamen we bij kasteel Nieuw Herlear in buurtschap Halder. Hier staken we de Dom­mel opnieuw over. Langs de kade lagen hier talrijke roeiboten.

Gestelse Ommelandentocht met OLAT vanuit Sint Mi­chiels­ges­tel op dinsdag 19 maart 2013 Halder bestaat uit twee straten gevuld met weinig opmerkelijke, maar mooie, huizen. Met je gezicht naar het grootste blok huizen, zou je denken dat er alleen huizen staan voor de arbeider. Totdat je omdraait. Dan kijk je uit over een enorm gevaarte; het kasteel van Halder. Kasteel Nieuw Herlaer (Herlaer was de oor­spron­ke­lij­ke naam van het dorpje, waar­van later de ver­bas­ter­de naam Halder officieel is aangenomen) ligt als enig gebouw aan de andere kant van de Dom­mel, de rivier die het dorpje doorkruist. Het kasteel is in gebruik geweest als seminarie, doveninstituut, klooster, van verschillende zus­ter­con­gre­ga­ties en ob­ser­va­tie­kli­niek.


We staken de Vughterweg over en volgden nu een tijdlang de oever van de Es­sche­stroom. Ik had nog niet verteld, dat het vanaf het begin van de tocht licht motregende. Daardoor maakte ik geen foto's. Wel had ik al foto's gemaakt tussen negen uur en half tien in het dorp Sint Mi­chiels­ges­tel. Op de grasdijk langs de Es­sche­stroom lagen overblijfselen van wat mogelijk eens een gans is geweest.

Gestelse Ommelandentocht met OLAT vanuit Sint Michielsgestel op dinsdag 19 maart 2013 Op het grondgebied van Bostel werd de A2-snelweg overgestoken. Nu bevonden we ons in buurtschap Hal. Opnieuw volgden we de Es­sche­stroom. Na kruising met de A2 liepen we opnieuw langs de Es­sche­stroom. Daarop werd landgoed Eikenhorst bereikt. Hier werd een rust ingelast. E­ner­zijds voor een mogelijke sanitaire stop. An­der­zijds om alvast een boterhammetje te eten. We bevonden ons nu in de plaats Esch.

Landgoed Eikenhorst is in omstreeks 1830 aangelegd en maakt deel uit van het Groene Woud. In Eikenhorst is een Engelse landschapstuin gecreëerd met o.a. reus­ach­ti­ge beuken. De prachtige rododendrons, waar­van er hier vele voorkomen, staan rond de maand mei in bloei. Aan de rand van het landgoed meandert de Essche Stroom nog in zijn oude bedding.

We vervolgden ons pad over landgoed De Eikhorst. Daarbij liepen we langs vijvers, langs riet en tussen rododendrons door. Opnieuw kwamen we op het grondgebied van Boxtel. Dat was nabij verkeersknooppunt Boxtel Noord/Esch. Na bosgebied Sparrenrijk, de carnavalsnaam van Driebergen, werd de Bosscheweg overgestoken. Nu werd de grote rust bereikt. Deze was gelegen in bezoekerscentrum Het Groene Woud dat gelegen was in Oertijdmuseum De Groene Poort, het grootste geologische museum van Nederland.

Gestelse Ommelandentocht met OLAT vanuit Sint Michielsgestel op dinsdag 19 maart 2013 Na de tomaten soep en een bekertje thee liepen we even buiten en bewonderden talrijke di­no­sau­rus­sen. We hadden gedacht dat dit allemaal stevige dieren waren, maar enkele waren om­ge­waaid. Het binnenmuseum was nu niet toe­gan­ke­lijk. We ver­volg­den ons pad weer en kwamen door buurtschap Selissen.

Het gehucht Selissen komt al in 1293 voor in een oorkonde en werd gespeld als Zelice. De gebouwen liggen op een hoogte, daaromheen lagen de akkers waarop rogge en gerst groeide. Tegen de Dom­mel lagen gras­landen. Ten oosten van Selissen is in 1967 de autosnelweg aangelegd. In het zuiden zijn in de tachtiger jaren industrie, winkels en een woonwijkje gekomen. Bijna alle boerderijen die er nu staan, zijn herbouwd op resten van eerdere gebouwen die soms van steen en soms van hout waren.

We staken de A2-snelweg weer over. Nu werd natuurgebied Venrode betreden. Net als in talrijke anderen bossen waar we de laatste tijd door wandelden, lag ook hier langs de kant opgestapeld hout.

Gestelse Ommelandentocht met OLAT vanuit Sint Michielsgestel op dinsdag 19 maart 2013 Bij Golfclub De Dom­mel kwamen we weer op het grondgebied van Sint Mi­chiels­ges­tel. Op landgoed Zegenwerp hadden we opnieuw een korte bui­ten­rust. Dat was op de plek waar we uitzicht hadden op Huize Zegenwerp. Het huis weer­spie­gel­de fraai in het water van de Dom­mel.

We passeerden een visser die een capuchon over zijn hoofd had en niet reageerde op be­groe­tin­gen. Bij een stuw werd de Dom­mel opnieuw o­ver­ge­sto­ken. Nabij molen de Genenberg liepen we even over het grondgebied van Gemonde. Nu was het niet ver meer naar de finish die om kwart over drie werd bereikt. Na afloop van de tocht reden we in ongeveer een uur naar huis. Het was weer een hele aardige tocht geworden. De miezerregen af en toe had ons niet noe­mens­waar­dig nat gemaakt, maar droog weer is toch aangenamer.

naar de top van deze pagina

Henri Floor