Op dinsdag 5 maart organiseerde OLAT de Sparrendaaltocht. De start was vanuit restaurant in ´t Groene Woud te Vught. We besloten deze keer onze rijvaardigheid met de auto te verbeteren door nu eens met de auto naar de startlocatie te rijden. Dit jaar hadden we nog niet getankt hetgeen aangeeft dat de auto niet zo vaak wordt gebruikt. Het was 70 km rijden. We waren vroeg van huis gegaan en kwamen daardoor zo vroeg bij de startlocatie aan (8.45 uur) dat deze nog gesloten was.
Om 10 uur begaven we ons met nog 56 andere wandelaars op pad. We staken de drukke verkeersweg over en volgden daarop de Sparrendaalseweg. In de tuin bij een huis, dat een gemeentelijk monument was, werd de geboorte van Daan duidelijk aangegeven. Een kleine 50 jaar geleden, toen ik nog in Vught woonde, was ik eens met mijn ouders in klooster Sparrendaal geweest. Met ouders hadden contact met een pater, die later uit het ambt is gestapt en later trouwde. Ik keek er naar uit om het gebouw nog eens te bewonderen. Dat lukte echter niet omdat het inmiddels gesloopt bleek te zijn.
De rijke landgoedhistorie is karakteristiek voor Vught. Vanaf de 17e eeuw zijn landgoederen aangelegd langs de routes naar het zuiden (Luik) en het westen (Antwerpen). Welgestelde Bosschenaren legden deze gordel van landgoederen aan. Rond 1900 telde Vught circa 35 landgoederen en buitenplaatsen. Jagershagen en Sparrendaal grenzen aan elkaar en maken deel uit van de landgoederengordel van Vught-Zuid.
Wel troffen we nog een groot wit gebouw met de naam Sparrendaal. Daarin is het Brabants Landschap gevestigd. Achter Huize Sparrendaal betraden we Landgoed Sparrendaal. Eerst kwamen we bij een oud kapelletje. Dwalend door het bos over af en toe heel smalle paadjes liep we naar de begraafplaats waar de paters van Sparrendaal begraven lagen. In het voorste deel stonden kruisen die er nog goed uitzagen. Maar in het achterste deel waren namen op de kruisen niet meer te lezen.
Landgoed Sparrendaal werd verlaten en ingeruild voor natuurgebied Jagershagen. We kwamen langs een weiland waar een tractor op het land reed. De tractor had op de aanhangen een mestinjecteur. Achter de mestinjecteur hingen een heleboel slangen. Met een mestinjecteur wordt direct mest in de grond geinjecteerd. We zagen nog een vleermuis rondfladderen.
Jagershagen heeft een fraaie afwisseling van coulisselandschap en loofbos, doorsneden door hoofd- en zijlanen in Franse landschapsstijl. Vooral in het voorjaar is Jagershagen kleurrijk. Dan bloeien de wilde appelbomen, krentenboompjes en meidoorns. Het bos op Sparrendaal wordt doorsneden door eiken- en beukenlanen. Er staan fraaie exemplaren van de fijnspar en Douglas. De taluds van de bossloten zijn begroeid met dubbelloof en koningsvaren. Maar ook groeien er lelietje-van-dalen en de gewone salomonszegel. Het park is aangelegd in de Engelse landschapsstijl met daarin enkele waterpartijen. Door de nabijheid van het Helvoirts Broek hebben de landgoederen een rijke roofvogelstand met de havik, buizerd, sperwer en torenvalk. Om de overgang van broek naar landgoederen te versterken zijn poelen en houtsingels aangelegd die rijk zijn aan amfibieën, zoals de kamsalamander en de heikikker. Op de landgoederen komen dassen en reeën voor. Bijzonder is de populatie roze vleermuizen.
De Familie Martini kocht in het verleden woeste heidegronden in Vught en Esch. De oudste zoon Antoni Martini stichtte twee landgoederen, te weten Jagershagen en Piacenza. Hagen betekent: een op zichzelf staand afgescheiden gebied. Dit verklaart de naam Jagershagen.
Verderop liepen we langs een hekwerk van sportpark Bergenhuizen. We zagen een groot gebouw op het sportpark liggen. We zagen wat op de zijkant staan. We besloten er een foto van te maken opdat we dan thuis konden zien wat er precies stond. Op de GPS-kaart stond MOP golfterrein vermeld. In het verleden ben ik lid geweest van de hockeyclub MOP (Maak Onderling Plezier) en dat trok mijn belangstelling. Thuis las ik de tekst ONS BUITEN en het logo van de ABN AMRO Bank. Dat laatste sprak mij ook aan omdat ik daar lang bij gewerkt heb.
Nu zetten we koers naar het Kraaiengat. Dit meer was ontstaan door afgraving. Het zand was bestemd voor de aanleg van de A2-snelweg. We liepen bijna geheel om het meertje heen. Aan het eind bleven een paar wandelaars hangen bij een visser die informatief vertelde.
Nu zetten we koers naar buurtschap Schorvert. Daar hadden we nog nooit van gehoord. Maar dat is zo mooi met georganiseerde wandelingen dat je op plaatsen komt waar je nog nooit bent geweest. We bevonden ons inmiddels op het grondgebied van Esch. Nu zetten we koers naar Tuincentrum & Art gallery Van Run. Hier hadden we de grote rust. We konden vrij in het tuincentrum rondlopen om alle beelden en planten te bewonderen.
Langs landgoed Beukenhorst en Huize Vughtsehoeve werd de rand van de bebouwde kom van Vught weer bereikt. Over de Schotsbergendreef liepen we om het Kapellebos heen. Over een asfaltfietspad over sportpark Bergenhuizen zetten we opnieuw koers naar het Kapellebos, maar nu slingerden we door het Kapellebos. Daarna kwamen we nog door bosgebied Elzenburg.
Over de Hoevensestraat en de Jagersboslaan werd koers gezet naar de Helvoirtseweg. Bij restaurant de vier Kolommen staken we de verkeersweg via stoplichten over. Daarna was het niet ver meer naar het eindpunt. Bij het eindpunt werden de drie parkoersbouwers hartelijk bedankt voor deze tocht.
