De slaapkamers in het overnachtingadres waren aan de krappe kant. Maar het is in principe ook de bedoeling dat je hier alleen slaapt. We konden desgewenst buiten op het terras zitten. Dit overnachting adres is dan ook beslist de moeite van een bezoek waard. De vrouw des huizes had opgegeven aan de VVV dat wandelaars voor de Nijmeegse 4daagse welkom zijn. Maar niemand heeft zich aangemeld. Het adres ligt op ongeveer een km van station Mook-Molenhoek.
We werden op
vrijdag 27 juli 2012 naar het stadhuis van Mook gebracht en begonnen daar aan het vervolg op het Airbornepad. Na het Mook War Cemetry sloegen we af en kwamen langs een hertenkamp. We dwaalden nu een tijdlang door het heuvelachtige bosgebied Mookerheide. Op een steile helling moesten achterop komende mountainbikes afstappen. Op een geel/rode markering was de tekst Maas-Niederrheinpad geschreven.
Een bord gaf informatie over " door gletsjerdruk scheefgestelde aardlagen" zowel in het Nederlands als in het Duits. Na kruising met de Groesbeekseweg kwamen we bij stempelpost Het Zwaantje te Bisselt/Mook. Het restaurant was weliswaar nog niet geopend maar vanwege de warmte stonden de deuren wel open en we konden er zowaar een stempeltje krijgen.
Bij een Mariakapelletje sloegen we af en dwaalden uiteindelijk het bos uit. We kwamen bij buurtschap Klein Amerika en langs de gelijknamige camping. Een paar grote wijnvaten gaven aan dat hier ook druiven verbouwd worden.
Groesbeek werd bereikt. Nabij een rotonde was een verzorgingspost ingericht. verderop liepen we door het centrum van Groesbeek. We kwamen langs een grote kerk en staken de voormalige spoorlijn over. Met een soort treinfiets konden we een traject van het spoor over fietsen. Dat deden wij niet want we hadden onze handen (eigenlijk voeten) al vol met deze wandeling.
We kwamen bij het Nationaal Bevrijding Museum dat een heel aparte vorm heeft. We haalden hier een stempeltje en kochten een paar ansichten om naar het thuisfront te sturen.
Het Nationaal Bevrijdingsmuseum 1944-1945 is een historisch-educatief museum over de gebeurtenissen rond de nationale en internationale bevrijdingsgeschiedenis van Nederland en Europa in 1944 en 1945, alsook over de aanleidingen en gevolgen daarvan in mondiaal perspectief. Ook toont het museum de economische, politieke en culturele ontwikkelingen van wederopbouw en internationale samenwerking in Europa na 1945. Tevens wordt de bevrijdingsgeschiedenis herdacht en in relatie gebracht met de actuele thematiek van democratie, vrijheid en mensenrechten in de wereld.
Vanuit historisch perspectief bevindt het Nationaal Bevrijdingsmuseum 1944-1945 zich op een unieke plaats: in september 1944 vond hier tijdens Operatie Market Garden één van de de grootste luchtlandingsoperaties uit de geschiedenis plaats. Enkele maanden later, in februari 1945, startte vanuit dit inmiddels bevrijde gebied het immense Rijnlandoffensief (Operatie Veritable), ten gevolge waarvan grote delen van Duitsland en Nederland door de geallieerden werden ingenomen en vervolgens de basis werd gelegd voor de algehele bevrijding van West-Europa.
Toen we de bebouwde kom van Groesbeek verlieten, gaf een bord aan dat Groesbeek in vriendschap verbonden is met de Nederlandse plaats Ubbergen, de Duitse plaats Kranenburg en de Hongaarse plaats Körmend.
We passeerden een verkeersbord dat ons waarschuwde voor overstekende wilde zwijnen. We staken de Zevenheuvelenweg over. We kwamen langs een golfterrein en even later werd de Zevenheuvelenweg opnieuw bereikt en ook even gevolgd. Hier was nog een verzorgingspost. We kwamen bij de Canadese begraafplaats en liepen we de begraafplaats even op. Hier vond ik nog een geschikte plek om ook een foto van mijzelf te maken. Tussen de graven bloeide opvallend veel verschillende soorten bloemen.
Het Canadese Militaire kerkhof:
Toen landbouwer N. Zeinstra na de evacuatie terugkwam, zag hij op zijn landbouwgrond verschillende borden staan met het opschrift "Verboden Toegang". Hierop vertrok hij naar Burgemeester Jonkheer van Grotenhuis voor meer informatie, maar deze wist van niets en raadde Zeinstra aan om gewoon met het bewerken van zijn land te beginnen. Enige dagen later, kwam een Canadese officier verontwaardigd bij van Grotenhuis zijn beklag doen over het advies van de burgemeester, want dat stuk land was door de officier speciaal uitgezocht, om er een oorlogskerkhof op aan te leggen. De burgemeester wist hem ervan te overtuigen, dat die plaats niet erg geschikt was, omdat er een woonkern dichtbij lag, en dat het jammer zou zijn van de goede landbouwgrond. Hij beloofde de officier om te zorgen voor een goed alternatief. Hierop werd advies ingewonnen bij Dhr. Lambert Janssen (van boerderij Groenendael aan de Wylerbaan). Hij was in dienst van de Stichting Landbouwherstel, en als boerenzoon was hij goed op de hoogte van de kwaliteit van de (landbouw)grond in de Gemeente Groesbeek. Voor het te realiseren kerkhof bleken twee stukken land in aanmerking te komen: 1. Een stuk grond tegen de bosrand bij Klein Amerika, en 2. Een stuk grond halverwege aan de Zevenheuvelenweg. Beide hoog gelegen stukken grond boden uitzicht op Duitsland, hetgeen een vereiste was. Om zich te oriënteren begaf de burgemeester zich naar het land van de grootgrondbezitter Jurgens. Daar aangekomen, zag hij dat het terrein doorwoeld was door tanksporen, loopgraven en schuttersputjes. verderop in het land lag een vernielde Duitse tank. Op de grond zag hij een leeg sigarettendoosje liggen. Hij pakte het op, en las het merk: "Sweet Corporal". Hij stak het doosje bij zich, evenals een gevonden Canadese uniformknoop. Deze voorwerpen waren voor hem voldoende aanwijzingen om te besluiten, dat dit de plaats zou moeten zijn waar het kerkhof zou moeten komen. 1. Deze mening deelde ook de onderhandelende Canadese officier. Toch wilde deze nog wel even een kijkje nemen op het andere stuk land. Per jeep reden de twee mannen door het dorp, richting Klein Amerika. Toen zij de Colonjes opreden, bemerkte de officier dat dit gebied nog niet van mijnen was gezuiverd. De burgemeester bevestigde dit. De officier trapte op de rem en zei: "Ik ga niet verder". Zijn motief was, dat hij als officier, nog veel belangrijk werk te doen had, en derhalve niet het risico wilde lopen, op een mijn te rijden. Hij bedankte de burgemeester voor zijn hulp, en met het adres van Dhr. Jurgens op zak, verdween hij richting Berg en Dal. Daar heeft hij de onderhandelingen met gunstig gevolg afgesloten.
We kwamen nu op het grondgebied van de plaats Berg en Dal. Ons pad ging nu door bosgebied flink op en neer. Meerdere keren herkenden we trajecten van de herfstdagtocht van de LAT die op de tweede zaterdag van oktober vanuit Berg en Dal wordt georganiseerd.
De plaats Beek werd bereikt. Bij hotel Spijker was weer een stempelpost. Hier konden we onze flesjes met water vullen op het toilet. Tegenover het hotel lag de Kleine Bartholomeuskerk. Toen we de kerk van dichterbij bewonderden, zagen we het er achter liggende Sint Bartholomeuskerk liggen. De weg hier langs heette dan ook toepasselijk Kerkberg. Over de N841 werd de bebouwde kom van Beek verlaten. Na kruising met de N325 vervolgden we met de N840. We sloegen af over de Persingseweg, die ons naar het plaatsje Persingen voerde. Na de Persingerkerk volgden we de waterloop Het Meer.
De bebouwde kom van Nijmegen werd bereikt bij het Hollandsch Duitsch Gemaal uit 1933. Vlak hiervoor liep een vistrap naar de Waal. Langs Het Meer, met zicht op de Waal, zagen we woonboten langs de waterloop liggen.
In 1933 werd, nabij de monding van Het Meertje in de Waal, het Hollandsch-Duitsch gemaal gebouwd naar een ontwerp van M.J. Granpré Molière en ir. R. VerLoren van Themaat. Het gemaal houdt het waterpeil in de achterliggende Nederlandse en Duitse polders laag.
In de met een zadeldak getooide hal staan de motoren voor de pompen, die zich onder de hal bevinden en worden ingezet wanneer de naastgelegen sluis de waterafvoer niet meer alleen kan verwerken.
De beheerderswoning bevond zich oorspronkelijk aan de rechterzijde, direct naast de machinehal. In 1942 werd echter een nieuwe, vrijstaande dienstwoning naast het gemaal gerealiseerd
Bij het gemaal stond een oude pompwaaier tentoongesteld. Een informatiebord gaf aan dat deze pompwaaier tussen 1932 en 1998 275.000.000 m³ verpompt had. We liepen onder de bekende Waalbrug door en kregen uitzicht op de Lindenberghaven. Ons pad steeg nu met de beklimming naar de Valkhof. Hier zagen we de ruïne en de kapel. Voor de kapel hadden we fraai uitzicht op de Waal.
Ons pad slingerde nu flink door Nijmegen en liet ons mooie plekjes zien. Nabij de Markt met het standbeeld van Marieke van Nimwegen was het eindpunt van deze dag. Bij een restaurant aten we buiten op het terras warm. Later werden we door de reisleider opgehaald en naar ons overnachtingadres gebracht.
Doordat een brug over het Maas-Waal kanaal voor autoverkeer was afgesloten bracht dit het bereiken van het overnachtingadres nog problemen mede doordat de tom-tom van het busjes niet recent was geupdated. We konden op het overnachtingadres terecht voor 22:45 uur of na 2:00 uur 's-nachts. Dat had te maken met een TVfilm, die om 22:45 uur begon en duurde tot 2:00 uur 's-nachts. We arriveerden even na 22:30 op het overnachtingadres.
