Op woensdag 2 mei 2012 organiseerde comité Gelderland de Mookerhei-wandeltocht. De start was vanaf station Mook-Molenhoek. De inschrijving was in de open lucht aan een campingtafeltje. Als troost was er in ieder geval gratis koffie of thee.
Station Mook Molenhoek werd in 2009 geopend.
Vroeger was hier ook al een station.
Toen onder de naam Mook-Middelaar. Dat station sloot in 1940.
Het oude station werd op 1 juni 1883 geopend en heette toen station Mook.
De naam werd in 1891 gewijzigd naar Mook-Middelaar.
Het station werd op in 1938 gesloten voor reizigersvervoer.
Wegens de oorlogsomstandigheden werd het in mei 1940 heropend en vervolgens in oktober 1940 weer gesloten.
Om 10 uur begonnen we met 30 wandelaars aan de wandeling. Al snel na de start moesten we de eerste helling bedwingen middels een trap. Na een klaphek kwamen we bij een gedenksteen. Op de gedenksteen staat:
W.A.M. Westerouen van Meeteren,
directeur Kon. Ned. Toeristenbond A.N.W.B., 1888-1942,
talloze leden leerde hij de natuur kennen en liefhebben
door zijn organisatie van tochten op velerlei gebied,
met dit reservaat eren zij blijvend zijn nagedachtenis.
Er liep een oudere wandelaar alleen achter waar wij een eind mee opliepen. Op een gegeven moment zagen we de groep in de verte naar links gaan. Toen wij op het punt aankwamen waar de groep naar links ging, liepen twee paden naar links. Wij waren in het gelukkige bezit van de basis route op ons GPS apparaat en zodoende konden we in ieder geval de goede richting oplopen. De organisator, die voorop liep, wilde echter wel eens van de route afwijken. Die mogelijkheid heb je natuurlijk als je de route niet pijlt. Toen wij vervolgens op een T-splitsing uitkwamen, bleek dat we de wandelgroep nog steeds niet zagen. Maar even later kwamen ze van rechts. De organisator had dus al in het begin een alternatieve route gelopen.
We staken de Groesbeekseweg over. We dwaalden verder over de Mookerheide en kregen uitzicht, in de nevel, op de twee kerktorens tellende Sint Martinus kerk van Cuijk, voor veel Nijmeegse vierdaagse wandelaars geen onbekende plaats.
Na een afdaling steeg ons pad weer over de Startse Dalweg. Na de Zevendalseweg en de Apostelweg kwamen we op de Kiekbergsebaan en daalden af in de richting van Plasmolen. Even probeerden we de Bovenste Plasmolen langs de noordzijde te passeren, maar dat lukte niet. Een straatnaambordje gaf aan dat Alphons Verouden molenaar van de Bovenste Plasmolen was van 1882-1944.
De Bovenste Plasmolen is een watermolen.
Deze korenmolen is vermoedelijk in 1725 gebouwd als papiermolen. De molen maakt gebruik van water uit plaatselijke bronnen.
De Bovenste Plasmolen is in 1944 door oorlogshandelingen beschadigd.
De toenmalige molenaar Fons Verouden is hierbij door een granaatscherg geraakt en om het leven gekomen.
Het heeft ruim 50 jaar geduurd voordat de molen hersteld werd.
De Stichting Bovenste Plasmolen 1725 werd hiertoe opgericht.
Deze stichting heeft ervoor gezorgd dat de molen in 1999 is hersteld.
De Bovenste Plasmolen is bijzonder.
Het water wordt uit twee molenvijvers op verschillende hoogte betrokken.
Het water uit de bovenste vijver, dat gevoed wordt door de Beek van het Groene Water, wordt bovenlangs gevoerd.
Het water uit de onderste vijver, dat door de bron De Helskuil wordt gevoed, wordt vanaf het midden van het waterrad aangevoerd.
We bevonden ons inmiddels in bosgebied Sint Jansberg. Weer een ander straatnaambordje gaf aan dat O.A.E. Baron van Verschuer van 1897-1969 beheerder van landgoed Sint Jansberg was. Bij De Plasmolerhof liepen we even een stukje over een verkeersweg maar snel daarna doken we weer de bossen in.
We volgden nu een bosweg langs de Sint Jansberg. Bij een trappetje links herkende ik de wandeling met de 60 km van de LAT-tocht vanuit Berg en Dal. Ik liep hier even omhoog om het bovenliggende meertje op de foto te zetten.
We kwamen langs een omgezaagde boom waar in het midden van de boom een gleuf was gemaakt en waarover een smal beekje liep. Omdat we over een pad langs de voet van de Sint Jansberg liepen, liep er ook regenwater op ons pad. Op een gegeven moment was het zo nat dat wandelaars voor ons takken op het pad hadden gelegd waardoor we zo goed mogelijk droge voeten konden blijven houden.
Op de parkeerplaats naast eethuis De Diepen te Milsbeek was de verzorgingspost op 10 km. We konden hier ook rusten. Er was hier een grote groep fietsers neergestreken dat te zien was aan de talrijke fietsen die hier op de grond lagen met de fietsers staand er achter.
We verlieten de rust met één wandelaar minder. Voor hem was het wandeltempo te snel. Hij was ook de jongste niet meer, vermoedelijk in de zeventig. We staken nu, ongemerkt, de grens over en dwaalden nu een tijdlang door het Reichswald. Er liepen hier verschillende lange afstandspaden, die met verfmarkeringen op de bomen waren aangebracht.
Er was voor de namiddag kans op onweer voorspeld. En de organisator wilde het zekere voor het onzekere nemen waarop besloten werd om de route in te korten en minder lang door het Reichswald te laten lopen.
Bij de Duitse plaats Grafwegen verlieten we het Reichswald. Op een affiche maakte de Duitse politieke partij Piraten met de tektst: Liever een domme naam dan een belachelijke politiek, reclame. We volgden de Reichswald fietsroute naar Bredeweg. Hier was in centrum De Sleutel de grote rust op 26 km. Hier konden we ons eigen brood opeten en een kop koffie of thee drinken.
Na de rust verlieten 2 wandelaars uit Bredeweg de wandelgroep. Een van hen droeg haar arm in een mitella. Langs de RK Antonius van Padua kerk werd Bredeweg verlaten. Na Klein America werd langs de noordzijde van de Kiekberg koers gezet naar Bisselt. Nu kregen we een paar lichte buitjes waarbij de paraplu enige malen werd opgestoken. In Bisselt staan hele fraaie, mooie maar dus ook dure optrekjes. Via de Mookerheide werd de finish bereikt. De afgelegde afstand was 22 km.
|
Henri Floor
|
