Op zaterdag 24 maart 2012 organiseerde de OWB een wandeling vanuit Beekbergen. De start was vanaf camping Lierderholt te Beekbergen. Het Lierderholt is in het algemeen bekend als rustplaats tijdens de vierdaagse. De 40 en 50 km lopers komen hier dan langs. Persoonlijk is deze camping voor ons bekend als overnachtingadres tijdens de vierdaagse.
Toen we rond acht uur bij de startlocatie arriveerden, werden we doorverwezen naar de alcoholvrije camping Het Spoek, echter alleen voor het parkeren van de auto. Toen wij rond half negen wilden vertrekken, kwamen wij een bekende tegen. Hij stond op de camping en was op weg om zijn krantje te halen.
We verlieten de startlocatie over het camping terrein. Er zaten in het begin van de route veel bochten. Dat had vermoedelijk mede te maken met het feit dat de eerste 3½ km ook het 5 km parkoers in onze route zat. Daarna dwaalden we door bosgebied Varenna en kwamen langs een voormalige zandafgraving die nu helemaal begroeid was. De eerste verzorgingspost werd bereikt. Deze was op 5,3 km gelegen. Van een groep van 4 dames werd een foto gemaakt. Toen één van de dames mij de foto wilde laten zien met de mededeling dat er een zonnetje op stond, zei ik, zonder naar de foto te kijken dat ik hier vier zonnetjes zag zitten. Meteen was hun dag helemaal goed.
We verlieten het bosgebied Varenna. We volgden nu een km een verkeersweg. Daarbij kregen we aanvankelijk restaurant De Woeste Hoeve aan onze rechterhand en gedenkmonument De Woeste Hoeve aan onze linkerhandte zien.
Al in de middeleeuwen stond er halverwege Arnhem en Apeldoorn een herberg op "Woeste Hoef". Paarden werden er ververst, de inwendige mens versterkt of men warmde zich bij het haardvuur. 's Nachts bood de herberg bescherming tegen bandieten, die het gemunt hadden op de bezittingen van de passagiers van de postkoetsen. Op dezelfde plaats staat de herberg die in 1771 herbouwd werd nadat boerenknecht Gerrit de oude herberg uit minnennijd had aangestoken. Nog altijd dwaalt de geest van de "Glüende" Gerrit rond de hoeve. In 1811 verbleef Keizer Napoleon hier met Marie Louise. Ook Koning Willem III deed de herberg vaak aan op doorreis naar Paleis Het Loo.
Schuin tegenover de oude herberg herinnert het verzetsmonument aan de gebeurtenissen rondom de Woeste Hoeve in de tweede wereldoorlog.
De gemeentegrenzen van de Veluwse dorpen zijn in de loop der tijd vele malen verlegd. Zo behoorde het buurtschap Woeste Hoeve ooit tot Loenen. Dit terwijl Loenen ook ooit samen met Eerbeek één gemeente vormde. In de tijd voor de Tweede Wereldoorlog had buurtschap Woeste Hoeve een bezienswaardigheid die heden ten dage voor behoorlijke maatschappelijke weerstand zou hebben gezorgd: een Zilvervossen-fokkerij van de Canadese firma Colpitts Brothers, die tevens fungeerde als agent voor heel Europa. Het was de grootste farm van Nederland en lag aan de Oude Arnhemseweg
We staken de A50-snelweg over. Midden op de brug stonden de vier zonnetjes naar beneden te staren naar een eenzame bergschoen, die in de middenberm van de snelweg lag.
Aan de overzijde van de snelweg werd natuurgebied Ramenberg betreden. Haast ongemerkt ging de wandeling over in de Loenense Hei als onderdeel van de Loenermark. Het was deze dag een zeer zonnige dag waarbij de temperatuur opliep naar 18 graden. Talrijke wandelaars liepen deze dag, veelal voor de eerste keer dit jaar, in de korte broek. Hier op de Loenense Hei zag het er prachtig uit. We liepen even van het pad af om vanaf een heuveltje een foto van de mooie omgeving te maken.
Bij parkeerplaats Ramenberg was op 9,2 km de tweede verzorgingspost. Evenals op de eerste verzorgingspost waren hier stoelen waarop we even konden uitblazen onder het genot van koffie, thee of een frisdrank.
We vervolgden ons pad en kwamen daarop bij de Vrijenberg spreng. Op een bankje zaten twee fietsers van het uitzicht te genieten. Toen we naar hen toe liepen voor een mooie fotoshot vroegen ze aan wat voor wandeltocht we deelnamen. Spoedig verlieten nu ook de 20 km ons parkoers. Even voor de erebegraafplaats te Loenen staken we de Groenendaalseweg over. Na een bekende passage van de vierdaagse staken we de Groenendaalseweg opnieuw over en liepen opnieuw een traject van de vierdaagse.
We naderden nu Loenen. We liepen maar heel even door een buitenwijk van Loenen. We zagen de toren van een kerk, die we ook altijd met de vierdaagse zien. We besloten nu eens de kerk van dichterbij te bekijken. Daarvoor moesten we wel even het parkoers verlaten. Hij ging hier om de Rooms Katholieke Heilige Antonius Abt Kerk - Waterstaatskerk. De kerkdeur stond open, maar de kerk zelf was dicht. In het voorportaal was een Mariakapel gesitueerd die wel open was.
Buiten Loenen kwamen we langs een monument voor gevallenen. Voor het monument lagen talrijke bloemen. Even verderop kwamen we bij Open Erf De Groote Modderkolk. Hier was op 13,7 km een rustpost. Buiten stonden picknickbanken waaraan we ons heerlijk in de zon neervlijden. Onder het genot van een kop thee verorberden we een deel van ons meegenomen lunchpakket.
Midden in de idyllische omgeving van Loenen ligt Open Erf de Groote Modderkolk. Op deze biologische zorgboerderij kunt u een kijkje nemen, wat drinken en biologische producten kopen in de boerderijwinkel.
Op de Groote Modderkolk werken twee partijen op unieke wijze samen: Natuurmonumenten en de stichting Verdandi. In de streek die zich uitstrekt van de oostelijke rand van de Veluwe tot aan de IJssel beheert Natuurmonumenten 1800 hectare natuur- en landbouwgronden. Het beheerkantoor ligt op het terrein van de Groote Modderkolk. Natuurmonumenten zorgt ook voor toezicht, organiseert excursies en overlegt met buren, pachters en andere relaties. Bij al het werk dat Natuurmonumenten verricht wordt veel samengewerkt met vrijwilligers en bewoners van de zorgboerderij.
Er wonen en werken namelijk ook tien volwassenen met een verstandelijke beperking op de Groote Modderkolk. Zij krijgen begeleiding van het echtpaar Kaatman. Dagelijks komen nog ongeveer 15 mensen met een verstandelijke beperking naar De Groote Modderkolk. Vanuit een antroposofische visie biedt de Stichting Verdandi deze mensen een zinvolle tijdsbesteding op de boerderij en de landerijen.
Er wordt een scala aan duurzame energietechnieken toegepast. Zo wordt stroom opgewekt door zonnepanelen en zorgt een zonneboilersysteem voor warm water op de zorgboerderij en de camping. Daarnaast zorgen warmtepompen voor verwarming van de gebouwen en wordt een straatlantaarn in de open lucht gevoed met een eigen zonnepaneel. Hemelwater wordt opgevangen en verspreid over toiletten en gebruikt als drinkwater voor brandrode runderen in de nieuwgebouwde potstal. De runderen drinken buiten uit zonaangedreven zelfdrinkers. Ten slotte rijdt een tweepersoons-elektrokar met aanhanger voor vervoer van materialen van De Groote Modderkolk op natuurstroom.
Toen we weer verder wilden lopen, viel onze blik op beelden. Een weilandje met bomen was omgetoverd tot een beeldenpark. Achter in het park stonden bijenkorven. We verlieten de Loener Enk weer. Door bosgebied De Westerveldhuizen werd de Vrijenbergspreng weer bereikt. Aan onze rechterhand kregen we parkeerplaats Loenense Waterval te zien en aan onze linkerhand een opvallend gebouw dat vroeger als Hotel café dancing De Vrienborch door het leven ging, maar tegenwoordig is er gewone bewoning.
We staken de Beekbergerweg over en volgden nog even de Vrijenbergspreng. Daarop sloegen we af en dwaalden we door bosgebied Reeënberg. Aan de rand van heideveld Klein Zwitserland. lasten we een rust in bij een bankje. We zagen een snelle wandelaar passeren, die vermoedelijk de 40 km liep.
Reeënberg is het enige natuurgebied op de Oost-Veluwe waar behalve bos ook heide aanwezig is. Het centrale deel van de Reeënberg wordt vanwege de hoogteverschillen ook wel Klein Zwitserland genoemd. Een deel van het naaldbos is spontaan ontstaan en relatief jong. Grote zoogdieren als edelhert en wild zwijn komen er voor, maar ook boommarter, das en roofvogels. Karakteristiek is de heide met zijn bijzondere flora en fauna.
Nadat we om drie van de vier zijden van het heideveld Klein Zwitserland waren gelopen werd koers gezet naar de Schansenberg. Vanaf de ongeveer 43 meter hoge Schansenberg hadden we een fraai uitzicht op het onderliggende heideveld. In bosgebied Hoeve Delle werd nog de Schalterberg gepasseerd. We staken opnieuw de A50 snelweg over en kwamen ook weer langs restaurant de Woeste Hoeve.
Op 24,4 km was nog de laatste verzorgingspost. Deze was dezelfde als de eerste verzorgingspost. Het pad werd hierna nog opvallend heuvelachtig. Op een splitsing was scherp naar rechts een steil pad een heuvel op. We vonden het zonden om dit links te laten liggen. Eigenlijk moesten we hier spreken van rechts laten liggen omdat de heuvel aan onze rechterhand lag. Maar de uitdrukking is nu eenmaal dat je iets links laat liggen.
Na 7 uur lopen werd de finish van het 30 km parkoers bereikt. Het was een hele mooie tocht door de bossen geworden. Wij danken de parkoersuitzetter voor de tocht en de organisatieleden voor de goede organisatie.
Boven in dit verslag zitten een aantal buttons.
Deze staan hier niet alleen voor de versiering.
Onder elke button zit een link.
Klik
HIER voor een uitgebreide verklaring van de links.
