Foto's na afloop van de tocht alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling foto's nabestellen Picasa de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat Terug naar de homepage van Henri Floor het Gat van Waalre tocht

het Gat van Waalre-tocht met OLAT vanuit Eindhoven op dinsdag 20 maart 2012

bosgebied nabij Heidegebied De Meelberg te Waalre Op dins­dag 20 maart 2012 or­ga­ni­seer­de OLAT de Gat van Waal­re tocht. De start was van­uit Pa­vil­joen Gen­ne­per Par­ken te Eind­ho­ven. Met het o­pen­baar ver­voer be­reik­ten wij de­ze lo­ka­tie in 2 uur. Om 10 uur was de start. O­ver de An­toon Coo­len­laan lie­pen we eerst langs IJs­sport­cen­trum Eind­ho­ven en de eer­ste Eind­ho­ven­se Po­ny Ma­na­ge.

De Eer­ste Eind­ho­ven­se Po­ny Ma­na­ge is ge­ves­tigd in een lang­ge­vel­boer­de­rij. De boer­de­rij is ge­bouwd tus­sen 1870 en 1880. In 1965 is de­ze door de ge­meen­te Eind­ho­ven ge­kocht.

We volg­den de Gen­ne­per­weg en kwa­men daar­bij langs Hoe­ve Veld­doorn.

De Hoe­ve Veld­doorn is ge­bouwd in 1928. Het is een kort­ge­vel­boer­de­rij, die is in­ge­richt voor vee­teelt. Het Dom­mel­dal bood hier­voor de wei­de­gron­den. Uit de lig­ging in het lands­chap is het ver­klaar­baar dat de stal­len ach­ter het woon­huis zijn ge­si­tu­eerd en niet er­naast zo­als bij het tra­di­ti­o­ne­le lang­ge­vel­ty­pe. De boer­de­rij laat de o­ver­gang zien tus­sen de tra­di­ti­o­ne­le lang­ge­vel­boer­de­rij met al­le func­ties on­der één dak naar de mo­der­ne boer­de­rij met een a­part woon­huis. Het woon­ge­deel­te ver­toont dan ook ge­lij­ke­nis met de woon­ar­chi­tec­tuur van om­streeks 1930.

We lie­pen on­der de A2/A67 snel­weg door. We zet­ten nu koers naar bos­ge­bied en hei­de­ge­bied De Meel­berg. E­ven la­ter werd een groot meer be­reikt. Dit was het Gat van Waal­re waar­naar de­ze tocht ook ge­noemd is. We trof­fen het deze dag. Er was veel zon­ne­schijn. Daar­door steeg de tem­pe­ra­tuur naar waar­den rond de 16 gra­den en op be­schut­te plek­ken werd het rond de 20 gra­den.

het Gat van Waalre-tocht met OLAT vanuit Eindhoven op dinsdag 20 maart 2012

het Gat van Waalre We na­der­den Waal­re over de Heistraat. Langs de kant van de weg stond een oud huis, dat nog wel bewoond was, maar verder helemaal verwaarloosd was. Aan de voorkant van het huis van een raam kapot.

Bij restaurant de Oude Wagen was de eerste bui­ten­rust. Deze was gelegen nabij de Wil­li­bror­dus­kerk te Waalre. Door de hoofd-organisator werd ik ge­at­ten­deerd op het graf van Antoon Coolen, die hier in 1961 werd begraven. Toen ik uit­ge­fo­to­gra­feerd was en van de aangeboden rust gebruik wilde maken, liep de groep weer verder. En omdat, net als in het verleden bij Euraudaxtochten, de meeste wan­de­laars geen rou­te­be­schrij­ving krijgen, moest ik wel verder lopen.

De Willibrorduskerk is een provinciaal her­den­kings­mo­nu­ment voor de Brabanders die in de tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Het oudste deel van de huidige kerk stamt uit de 12e eeuw en is gebouwd van tufsteen (verharde vulkanische as met grofkorrelige stukjes basalt en leisteen).

We verlieten Waalre. De eerste doorkomstplaats was nu buurtschap Timmereind, spoedig gevolgd door buurtschap Loon. Hier was nog een echte ouderwetse brink.

het Gat van Waalre-tocht met OLAT vanuit Eindhoven op dinsdag 20 maart 2012

buurtschap Loon Een brink is een open ruimte, die in of aan de rand van een dorp is gelegen. De boerderijen liggen op een losse, on­re­gel­ma­ti­ge wijze rondom de brink gegroepeerd. Vroe­ger werd de brink gebruikt om het vee te ver­za­me­len, voordat het ‘s avonds de stal in werd gedreven om mest te ver­ga­ren. Tevens was vaak een dobbe aanwezig, die fungeerde als drinkplaats, bluswatervoorziening en als wasplaats.

Verderop, nabij buurtschap Heikant liepen we over de Gildebosweg. Hier vielen de akkers op door de ver­bou­wing van asperges.

Daarop werd het Meer­tjes­ven bereikt. Hier was de tweede buitenrust. Doordat ik aardig achterop was geraakt door het maken van foto's en ook het Meer­tjes­ven wilde fotograferen, bleef daarna niet veel tijd over voor een rust, want de groep zette zich weer in beweging.

De gemeentebossen van Waalre zijn 380 ha groot en sluiten aan bij die van Vakenswaard. Hier liggen vele vennen en vennetjes zoals het Vlasrootven, het Raadven en het Meertjesven. Het padennet in deze bossen verloopt vrij grillig en sluit aan bij dat in enkele kleinschalige landbouwgebieden in de omgeving van Loon en Timmereind hetgeen bijdraagt aan de belevingswaarde

het Gat van Waalre-tocht met OLAT vanuit Eindhoven op dinsdag 20 maart 2012

Meertjesven We kruisten de drukke N69. Nu dwaalden we door bosgebied van de Eindhovense golfclub naar de Ton­gel­reep. Daarbij passeerden we een paar bordjes met Verboden Toegang. Later hoorden we dat toe­stem­ming was verkregen van de golfclub om door dit bosgebied te lopen.

De Tongelreep ontspringt in Belgisch Limburg. Het ri­vier­tje mondt uit in de Dommel in het Eindhovense stads­park. Het dal van de Tongelreep is net als de andere Brabantse beekdalen voedselrijk. De beekdalen zijn het eerst in cul­tuur gebracht en hebben van oudsher grote betekenis voor de landbouw gehad.

Nadat we het bosgebied hadden verlaten liepen we over de weg De Hurken langs landgoed De Hurken naar buurtschap Achtereind. Daarbij kruisten we opnieuw de Tongelreep. In buurtschap Achtereind kwamen we langs de fraaie en witgekleurde Achtervoortse Hoeve en iets van de route af de Riet Hoeve.

Hoewel wij niet in de directe omgeving wonen, kwamen verschillende trajecten ons heel bekend voor. Het bleek dat we trajecten van de NS-wandeling Tongelreep volgden. Deze NS-wandeling had ik met mijn liefhebbende vrouw Coos op 14 september 2010 gelopen.

het Gat van Waalre-tocht met OLAT vanuit Eindhoven op dinsdag 20 maart 2012

Meeuwven nabij de Hut van Mie Pils Door bosgebied werd nu koers gezet naar het fraaie Meeuwven.

Het Meeuwven is een van de vele vennen in de Kempen. Men vermoedt dat de vennen na de laatste ijstijd zijn gevormd door de wind. Door het ontbreken van een aaneengesloten plantendek werd in droge tijden veel zand weggeblazen. Er ontstonden afwisselend zand­rug­gen en laagten. Toen zo’n 10.000 jaar geleden het klimaat milder werd, vulden de laagten zich met water en raakten de zandruggen begroeid met natuurlijk bos. De door de mens veroorzaakte verstuivingen in de late Mid­del­eeuwen hebben de zandruggen soms verder op­ge­hoogd. Ook de heuveltjes bij het Meeuwven zijn het resultaat van zandverstuivingen.

Nu was het niet ver meer naar de café rust. Deze was gelegen in restaurant de Hut van Mie Pils. Klik HIER voor uitgebreide informatie over de ge­schie­de­nis van de Hut van Mie Pils. Van­we­ge de vele zonneschijn wilde ik aanvankelijk binnen zitten. Maar binnen zat geen sterveling. Des te drukker was het op het terras. Op het terras zat al een groep ouderen. Met een uitstapje van de Zonnebloem waren ze met hun rolstoelen vanuit Huize Eikenburg gekomen met begeleiders er daar gingen ze later weer naar toe terug. Wij zouden met de wandeling ook nog langs Eikenburg komen. De groep uit Eikenburg bestond uit ongeveer 40 man en onze wandelgroep telde een kleine 70 man. Het duurde dan ook een hele tijd voordat wij bediend werden.

Verder liepen we nu door bosgebied naar Aalst. We liepen door de noord-oost kant van Aalst. Vanaf de Hut van Mie Pils tot aan Eikenburg fotografeerde ik niet zoveel. Enerzijds was er niet zo veel te fotograferen en anderzijds raakte ik aan de praat met de verst wegkomende deelnemer (uit Barchem).

het Gat van Waalre-tocht met OLAT vanuit Eindhoven op dinsdag  maart 2012

op het terras van de Hut van Mie Pils Bij het opleidingscentrum van de Regionale brand­weer, nabij knooppunt Leenderheide, werd de A2/A67 ge­kruist. Daarop werd Huize Eikenburg bereikt, een rooms katholiek centrum voor ouderen met een groot park er omheen. Eerst kwamen we langs de kerk en daarna bij het huis zelf, voor zover je van huis kan spreken.

In 1894 kochten de Broeders van Liefde de Heihoef met kapel en enkele boerderijen van de Paters Re­demp­to­ris­ten. Op het voormalig landgoed van jonkheer Van der Beken Pasteel (1789-1864) bouwden de broeders vanaf 1895 ach­ter­een­vol­gens enkele nieuwe vleugels voor het pen­si­o­naat en de school en een nieuwe kapel (1923). De Kapel werd toegewijd aan O.L.-Vrouw van Altijddurende Bij­stand. De kapel heeft een kruisvormige hoofdmassa en een sa­men­ge­steld schilddak doorsneden door een zadeldak. In de topgevel is in ge­gla­zuur­de tegels een voorstelling van de gekruisigde Christus aan­ge­bracht.

De architecten zijn A. van de Vijvere (oudste gedeelte) en H.C. Bonsel. De naam van het complex werd rond 1900 gewijzigd in Eikenburg. Het ruiterstandbeeld, voorstellende St.-Joris met de draak is gemaakt in 1909 door J. Custers in neogotische stijl. Sinds 2001 staat het complex (hoofdgebouw, kapel en standbeeld) op de rijksmonumentenlijst als een voorbeeld van een internaat rond 1900.


Na een meertje op het park Eikenburg werd de Aalsterweg bereikt en bij stoplichten overgestoken. Achter motel Eindhoven werd de Tongelreep weer bereikt. Deze volgden we fraai naar de finish. Zowel op de heenroute als vlak voor de finish hadden we uitzicht op de watertoren van Eindhoven.

het Gat van Waalre-tocht met OLAT vanuit Eindhoven op dinsdag 20 maart 2012

langs de Tongelreep Deze watertoren is in 1970 gebouwd. De watertoren is ruim 43 meter hoog. De watertoren heeft drie bolvormige wa­ter­re­ser­voirs. Met 1500 m³ behoort deze watertoren tot de grootste watertoren van Nederland.

Van medewandelaars hoorden we, dat bij deze tocht verhoudingsgewijs vrij veel verharde wegen in het par­koers zaten ten opzichte van andere dins­dag­toch­ten van de OLAT. Toch was het een hele aardige tocht geworden en wij danken de par­koers­bou­wers en de organisatie dan ook hartelijk voor deze tocht.

Bo­ven in dit ver­slag zit­ten een aantal but­tons. De­ze staan hier niet al­leen voor de ver­sie­ring. On­der el­ke but­ton zit een link. Klik HIER voor een uit­ge­brei­de ver­kla­ring van de links.

naar de top van deze pagina

Henri Floor