Foto's na afloop van de tocht alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling foto's nabestellen Picasa de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat Terug naar de homepage van Henri Floor de Munse Hoeve tocht

met OLAT vanuit Herpen op dinsdag 6 maart 2012

restaurant Herperduin Op dinsdag 6 maart 2012 organiseerde OLAT een tocht vanuit Herpen. De start was vanuit zaal Taverne van restaurant Herperduin. Toen wij onze auto hadden geparkeerd en naar de hoofdingang liepen bleek deze op slot te zijn. Er hing informatie dat het restaurant op maandag en dinsdag gesloten was. Wat nu, vroegen een paar wandelaars. Ik stelde voor om de pijlen naar de Taverne te volgen. Daarop kwamen we bij een zij-ingang van het restaurant waar de deur ook nog eens open stond. Na de begroeting zochten we een plaatsje en bestelden koffie.

Ik maakte een praatje met een wandelaar naast mij en op een gegeven moment vertelde hij, dat hij voor dinsdag 7 augustus een tocht had uitgezet en of ik dan ook zou komen. Ik moest de wandelaar teleurstellen, want ik wist nu al uit mijn hoofd dat ik dit niet zou doen. Op 3, 4, 5, 9,10,11 en 12 augustus staat een 3- en een 4-daagse op mijn wandelprogramma.

Rond 10 uur begaven wij ons op pad. De groep bestond dit keer uit ongeveer 40 man. Nadat wij het vakantiepark via een zij-uitgang hadden verlaten, diende zich al de eerste heuvel aan waar overheen onze tocht voerde. We kwamen op een grote zandvlakte uit, die overgestoken werd. Deze zandvlakte deed onwillekeurig denken aan het zandgebied van de Loonse- en Drunense duinen. We kwamen deze dag langs vier vennen, waarvan de eerste en de laatste dezelfde was en een ven was zo klein, dat het meer een vijver was. Het eerste grote ven, waar we langs liepen was het klompven.

met OLAT vanuit Herpen op dinsdag 6 maart 2012

Herperduin Herperduin Oorspronkelijk maakte het gebied deel uit van een open heidelandschap. Overbegrazing door schapen en overmatige plaggenwinning zorgde echter voor ernstige aantasting van de heidevegetatie waardoor op uitgebreide schaal verstuiving plaatsvond en plaatselijk hoge stuifduinen ontstonden. Eind 19e eeuw werd het gebied ontgonnen en beplant met (overwegend) grove den. Later zijn ook andere boomsoorten aangepant, zoals de corsicaanse den, lariks, douglasspar, inlandse eik en beuk. Naast het ‘vastleggen’ van zand, kreeg het nieuwe bosgebied ook een productiefunctie. De stammen van de bomen werden gebruikt als palen om de Limburgse mijnen te stutten. Om de bomen zo recht mogelijk te laten groeien, werden zij zeer dicht op elkaar geplant. Mijnhout moet immers recht zijn. De regelmatige bospercelen werden ontsloten door een intensief padenstelsel, zodat het hout gemakkelijk afgevoerd kon worden. Naast ‘Herperduin’ kent de lokale bevolking ook andere benamingen aan (delen van) het gebied toe: Maupertuus, Hoessenbosch, Grote Koolwijk en Achterste Heide. In de loop der tijd echter, is de benaming Herperduin in gebruik geraakt voor het gehele bosgebied tussen Oss, Herpen, Berghem en Schaijk.

Na het bosgebied Herperduin kwamen we door natuurgebied De Maashorst. Een paar maal troffen we een aanplakbiljet waarop melding werd gemaakt op het besmettelijke paardenvirus Rhinopneunomie. Na een heideveld kwamen we bij het Ganzeven.

met OLAT vanuit Herpen op dinsdag 6 maart 2012

Ganzeven In de Herperduin bevinden zich een tweetal vennen. In het midden van de Herperduin ligt het Groot Ganzenven. Dit ven kent een natuurlijke oorsprong. Het Klompven bevindt zich aan de oostzijde van de Herperduin, aan de binnenzijde van een grote stuifduin. Dit ven is kunstmatig ontstaan door zandafgravingen ten behoeve van de aanleg van de A50.

Verderop kwamen we langs een paar boomstammen waar zitbanken in gemaakt waren. Na een Mariakapelletje steeg ons pad. Via een brug staken we de Graafseweg / N329 over. Er werd aan de Graafseweg aan de weg gewerkt. Het was niet duidelijk op er een tweebaansweg er naast werd aangelegd of dat een tweebaanweg gerenoveerd werd.

We kwamen uit bij de Munse Hoeve. Het was deze boerderij aan te zien dat er achterstallig onderhoud was. Duikend in de denkbeeldige geschiedenisboeken bleek dat dit gebied al een geschiedenis heeft uit de 16e eeuw. En die geschiedenis was lang niet altijd zo fraai. Klik HIER voor uitgebreide achtergrond informatie over de Munse Hoeve, Schaijk en Herpen.

met OLAT vanuit Herpen op dinsdag 6 maart 2012

De Munse Hoeve We volgden nu de Munlaan. Langs deze weg stonden alleen maar zeer exclusieve woningen. In een tuin stond een standbeeld van een paard met een jong veulen Het verste punt van de wandeling was nabij Restaurant Zaal 't Putje. Het was nog te vroeg voor een caférust en daarom vervolgden we ons pad waarbij we om de Perevijver heen liepen.

Nu kwam alsnog onze binnenrust in het zicht, te weten motel de Naaldhof. We gingen hier in een zaaltje zitten waarbij we bediend werden met koffie en naar keuze groentesoep en tomatensoep. Op het laatste moment werd nog toestemming verleend om onze eigen meegebrachte boterhammen op te mogen eten. Net voordat we de rust zouden verlaten at ik zichtbaar een appel op. Eén van de deelnemers, die jarig was, zei dat de appelpost verderop was. Ik wist wel dat er nog een buitenrust zou volgen, maar of we dan ook een appel zouden krijgen, dat leek mij niet waarschijnlijk. Maar ik wist toen ook nog niet dat de jarige wandelaar op de volgende rustpost, ter gelegenheid van zijn verjaardag, een appel zou uitdelen.

Toen we de rust net hadden verlaten kwamen er zo'n zeven met de fietsbel bellende meisjes langs. Toen we de Graafseweg weer op de zelfde plek overstaken, stonden daar de bellende meisjes met hun fiets stil. Het leek hen wel leuk om achter ons aan te fietsen. Maar spoedig verlieten we het asfaltpad. En de voornoemde meisjes vervolgden verder hun eigen pad.

met OLAT vanuit Herpen op dinsdag 6 maart 2012

Sint Annakapel Nu volgden we een tijdlang de noordkant van bosgebied Herperduin. daarbij hadden we vergezichten op Berghem. Ook kwamen we nog langs een oude brandweertoren die nu dienst deed als observatietoren ten behoeve van vogelwaarneming. Via de Koolwijksestraat werd Koolwijk bereikt. Hier was de Sint Annakapel bezienswaardig. Eén van de deelnemers was jarig en trakteerde zolang de voorraad strekte. Ik ging eerst foto's maken en daarop feliciteerde ik de jarige. De uit te delen traktaties waren inmiddels op.

De St. Annakapel bevindt zich in Koolwijk. Koolwijk wordt in het plaatselijk dialect uitgesproken als Kôlluk. Hoewel Koolwijk een klein plaatsje is wordt het toch nog verdeeld in de Grote Koolwijk en de Kleine Koolwijk. De St. Annakapel bevindt zich in de Grote Koolwijk. De naam Koolwijk is afkomst van een koele en heldere beek. Vroeger heette Koolwijk Koelbeek of Coelbeeck De kapel was het doel van een jaarlijkse bedevaart. In de 18e eeuw verwierf men een reliek van de Heilige Anna. Op 15 mei 1801 deed Paus Pius VII een aflaatbul uitgaan. Aan degene die op 26 juni de kapel bezochten werd een volle aflaat verleend. Een aflaat is de kwijtschelding voor God van tijdelijke straffen voor zonden,

met OLAT vanuit Herpen op dinsdag 6 maart 2012

De Kollûk in Beeld Bij de St. Annakapel hadden we ook een rust. Er stonden 3 bankjes. Toen we onze wandeling vervolgden bleek aan de achterkant van de St. Annakapel een beeld en een tegel met opschrift ingemetseld te zijn. Verder stond er een beeldhouwerk met de omschrijving De Kollûk in Beeld.

De Kollûk in Beeld is een initiatief van de stichting Herpen in Woord en Beeld. Het kunstwerk is ontworpen door de plaatselijke kunstenaar Geert Castenmiller. Een commissie met voornamelijk bewoners van de Koolwijk, hebben als klankbord voor de kunstenaar gefungeerd. Het kunstwerk dat geheel van staal gemaakt is, verbeeldt de Koolwijk in al haar facetten: de maïskolf en de koeien verwijzen naar het actieve agrarische verleden en heden van de Koolwijk, zowel wat de akkerbouw als de veeteelt betreft, de opengewerkte ronde vormen verwijzen enerzijds naar de hechte gemeenschap aldaar en geeft anderzijds weer dat men ook open staat naar buiten toe. Ook de Sint Annakapel heeft een plekje in het kunstwerk gekregen en completeert de compositie. De compositie wordt gecompleteerd door het bronzen beeldje van Moeder-Anna-ten-drieën (moeder Anna, Maria en het kindje Jezus) gemaakt door Joop van Amelsfoort uit Heesch.

Door bosgebied Herperduin en langs het Klompven (de andere zijde als op de heenroute) liepen we weer terug naar de finish. De afgelegde afstand bedroeg 20 km. Het was een hele aardige tocht geworden.

Boven in dit verslag zitten een aantal buttons. Deze staan hier niet alleen voor de versiering. Onder elke button zit een link. Klik HIER voor een uitgebreide verklaring van de links.

naar de top van deze pagina

Henri Floor