Op zaterdag 21 januari 2012 organiseerde WS78 de Wolvenbostocht. De start was vanuit het Geestelijke gezondheidszorg (GGZ) De Gelderse Roos, Personeelskantine gebouw Sonneheerdt te Wolfheze. Omdat het al vroegtijdig druk was, mocht er al even na half negen gestart worden.
Er werden deze dag twee afstanden georganiseerd, namelijk de 20 en 40 km. De route was deze dag zodanig gemaakt, dat er twee lussen van 20 km waren. Het 20 km parkoers volgde de eerste lus van 20 km. De 20 km lopers mochten echter officieel pas om half tien startten. Maar zij gingen uiteindelijk toch 5 minuten eerder weg.
De regenkleding kan al meteen worden aangetrokken. Nadat het terrein vam de GGZ werd verlaten, kwamen we langs het voormalige stationsgebouw van Wolfheze. We volgden de spoorlijn parallel in de richting van Arnhem over een fietspad. Door een laag tunneltje liepen we gebukt onder de spoorlijn Utrecht-Arnhem door.
Na de luchtlandingen van de Engelsen bij Wolfheze moesten ze de lange en zwaar bevochten weg naar Oosterbeek en Arnhem inzetten. Al snel werd er echter door de Duitsers veel terrein teruggewonnen. Alle belangrijke overgangen van de spoorbaan werden bewaakt. De Engelsen vonden deze tunnel en kwamen erachter dat als ze de ruiten van hun jeeps neerklapten, de antennes verwijderden en alles binnenboord hielden, ze voorzichtig door de tunnel konden rijden.
Daarop wordt Natuurgebied Johannahoeve bereikt. Daarbij verlieten we de gemeente Renkum, waartoe Wolfheze behoort, en wandelden nu over het grondgebied van de gemeente Arnhem.
Bij de Amsterdamse Straatweg, tevens provinciale weg N224, verlieten we natuurgebied Johannahoeve. We kruisten de A50 snelweg en bij de toegangsweg naar Nationaal Sportcentrum Papendal en Motel West-End staken we de Amsterdamse Straatweg over. Nu volgden we de Koningsweg, ook een provinciale weg N310. Spoedig werd deze weg verlaten.
Door bospassages rondom het gebouwencomplex van de Stichting Bio Kinderrevalidatie werd de Wekeromseweg bereikt en even gevolgd. Over landgoed Westerheide werd via de Schapendrift landgoed Warnsborn bereikt. We zagen hier beekjes en watervalletjes.
Na kruising met de Amsterdamseweg werd landgoed Lichtenbeek betreden. Even later werd het grondgebied van de gemeente Arnhem weer verruild van die van Renkum. Nu kwamen we in Oosterbeek en deze plaats behoort, net als Wolfheze, tot de gemeente Renkum.
De regen had er voor gezorgd, dat de veldwegen en -paden en boswegen en -paden flink nat waren. Nu werd de Airborne begraafplaats bereikt. Op 11 km werd de soeppost bereikt, die tevens koffiepost voor de 20 km lopers was. Deze post is gelegen in een grote kas van een boomkwekerij.
Na de verzorgingspost staken we de brug over de spoorlijn Utrecht-Arnhem over. Daarbij hadden we zicht op het treinstation van Oosterbeek. Nu dwaalden we door Oosterbeek waarbij we langs talrijke grote huizen liepen.
Vervolgens kwamen we door park Hartenstein. Hierin is het Airborne Museum ingericht. We staken de Kneppelhoutweg over en vervolgens werd het natuurgebied rondom Huize De Hemelse Berg doorkruist.
Verder kwamen op landgoed De Oorsprong langs een waterval. Verder langs Ruitercentrum De Sonnenberg om in het bosgebied rondom De Bilderberg te komen. Hier werd flink geslingerd door de bossen. De beroemde 1000 jarige den was niet meer. Hij lag nu horizontaal op de grond.
In de Wolfhezer bossen net achter Hotel Wolfheze stond tot zondag 28 mei 2006 één van die illustere bomen in ons land met een naam: de Duizendjarige Den. Deze naam had de boom al ongeveer een eeuw. De naam berust meer op de wens van velen dan op de waarheid. In 1971 heeft men een boorspaan uit de boom gehaald om zo de jaarringen te tellen. Men telde 238 ringen, waarmee de oudste jaarring uit 1733 stamde. Echter, het centrum van de boom was hol, zodat een flink aantal jaarringen ontbraken. Uit de grootte van de holte heeft men afgeleid dat de den tussen 1600 en 1650 moet zijn ontkiemd en nu dus 356 tot 406 jaar oud zal zijn geworden. Hiermee was het waarschijnlijk de oudste Grove Den van ons land. Met een omtrek van 430 cm was het tevens de dikste.
De den was hol; veel wortels bleken te zijn afgestorven, zodat de boom weinig houvast meer had. Natuurmonumenten zal de boom laten liggen zodat andere planten, paddestoelen en dieren er voedsel of een schuilplek in kunnen vinden. Het zal nog vele tientallen jaren duren voordat de den is weggerot.
We kruisten de A50-snelweg en spoedig daarop werd de finish voor de 20 km en de grote rust voor de 40 km bereikt. De 40 km lopers hadden dus een lus van 20 km gelopen.
We vervolgden met de tweede lus van 20 km. Opnieuw liepen we naar het station van Wolfheze en staken de spoorlijn nu over. We volgden de spoorlijn parallel in de richting van Ede en van Hotel De Buunderkamp. Eerst over een smalpad. Na een afslag werd het pad breder. Ruim voor het hotel sloegen we echter af. Het hotel zelf zagen we ook niet.
We liepen door een tunneltje onder de A12-snelweg door. In het verleden hebben we het wel meegemaakt dat dit tunneltje door hevige regenval geheel blank kwam te staan, maar nu was dat gelukkig niet het geval. We zetten nu koers naar de Ginkelse Heide. Daarbij liepen we door bosgebied Ginkelse Zand. Het verste punt was nabij Herberg Juffrouw Tok. Aan de kant van de Ginkelse Heide was een schaapskooi en het Paramonument, een Airborne monument. Even verder werd bij Dierentehuis De Hof van Ede de koffiepost bereikt. Vermoedelijk was de koffiepost in eerste instantie in een schuur van Natuurmonumenten gepland, want dat stond op de ingetekende route vermeld.
Eigenlijk onverwacht staken we een zandvlakte over. In dit deel waren we nog niet eerder geweest. We dwaalden nu door natuurgebied Noord Ginkel. Vervolgens liepen we verder over de Planken Wambuisweg die over de Reemsterheide liep. Bij de Oud Reemsterhei kwamen we nog langs een oude waterput. De wanden van de put waren mooi met steenbreekvarens begroeid.
Verderop kwamen we nog langs een gedenkmonument ter nagedachtenis aan een neergestortte bommenwerper op 23 september 1944.
We kruisten opnieuw de A12. In een tunnel onder de weg was de fruitpost gesitueerd. Opnieuw kwamen we langs een oorlogsmonument. Ditmaal was dat in de vorm van een zweefvliegtuig.
Op donderdag 17 september 2009 werd het Glider monument in Wolfheze onthuld. Bij de inrit naar Camping Lindenhof staat een monument om de landingen met de zweefvliegtuigen te herdenken. Deze landingen werden in het kader van operatie Market Garden uitgevoerd op 3 terreinen rond Wolfheze. Het monument geeft een impressie van de landing van een Horsa zweefvliegtuig.
Dit monument is opgericht ter nagedachtenis aan de ruim 600 gliders die rond Wolfheze zijn geland. In de ochtend van 17 september 1944 werd Wolfheze zwaar gebombardeerd hierbij vielen 90 doden onder de burger bevolking. In de middag werden de gliders aangevoerd om ons land te bevrijden.
Nu was het niet ver meer naar de finish. Deze dag stond in het teken van de regen en de vele plassen op de modderpaden. Er waren 463 deelnemers waaronder 75 die de 20 km liepen. Het IVV-nummer was 11341.
