Op zaterdag 8 oktober 2011 organiseerde Austerlitz Belang haar jaarlijkse Herfstboswandeltocht. De start was vanuit dorpshuis 't Trefpunt te Austerlitz. Na de start verlieten we spoedig de bebouwde kom. Eerst dwaalden we door boswachterij Austerlitz. Daarna kwamen we in het uitgestrekte natuurgebied Heidestein-Bornia. We staken een hekwerk over en kwamen daarop bij een meertje. Er ontbraken in dit gebied wat pijlen, maar de routebeschrijving gaf hier de oplossing. De parkoersbeschrijving hadden we dus niet voor niets meegekregen. Verderop kwamen we bij nog een meertje. Hier lag een eilandje in het meer. Aan de andere zijde van dit meer waren 3 tunnels in een heuvel. In de tweede tunnel stond water en we liepen door de 3e tunnel. In de tunnel zat een bocht waardoor het even helemaal donker werd. Ruim een half jaar geleden kwamen we met WS78 ook door dit tunneltje met de Maarnsche Bergtocht vanuit Maarn op zaterdag 19 maart 2011. Nu stondener in deze tunnel geen brandende waxinelichtjes zoals toen op 19 maart.
Langs een kanaaltje kwamen we weer bij het eerste meertje en zodoende zagen we ook achterop komende wandelaars. Voor het meertje sloegen we af en even verderop stak een groep schapen een bosweg over. Het parkoers werd hier ever wat heuvelachtig en op een heuvel stond een bankje. Vanaf het bankje had je een mooi vergezicht. We kwamen uit op de NS wandeling Utrechtse Heuvelrug die van Driebergen naar Maarn loopt. We volgden deze route nu tot de eerste wagenrust . De afgelegde afstand bedroeg hier 8 km. Omdat deze rust eerder op het parkoers was als dat op de routebeschrijving was aangegeven, dachten we dat dit een alternatieve rust was en liepen we door.
Na twee zandvlaktes werd de Traayweg bereikt. Deze volgden we in de richting van Driebergen en liepen daarop onder de spoorlijn en de A12-snelweg door. Vanwege de verbreding van de A12 van 4 naar 6 stroken waren hier omvangrijke werkzaamheden en er werd ook op zaterdag aan de weg gewerkt. Nu liepen we in de richting van camping het Grote Bos. Maar een zandvlakte met meertje werd nog in de route meegenomen alvorens bij voornoemde camping te arriveren. Bij de hoofdingang van de camping stond net een wandelgroepje van 4 dames, die overlegden om hier een rustpost in te lassen. Het was ook net begonnen wat te regenen hetgeen hun keuze deed vergemakkelen.
Wij vervolgden ons pad en bleven ruim een km langs het hekwerk van de camping lopen. Nabij het voormalige aspergeveld sloegen we af en liepen daarop langs een groot grasveld. Verderop verlieten we de bosweg door de bosrand en staken het grote grasveld over. Aan het einde van dit grasveld ontbrak een pijl. Een wandelaar voor ons wist niet welke kant op te gaan. In de routebeschrijving stond dat we langs Huize Takaposha kwamen. Om daar langs te lopen moesten wij aan het einde van voornoemd grasveld linksaf. Wij zijn namelijk in dit gebied redelijk goed bekend. Wij zetten namelijk wel eens voor de wandelvereniging WS78 tochten vanuit Maarn uit.
We liepen nu naar landgoed Stameren. Bij Huize Stameren liepen we over een heideveld. We werden ingehaald door een bekende wandelaar van WS78. Hij feliciteerde mij nog met mijn 25 jarig huwelijk hetgeen vermeld stond in het infobulletin van de WS78 wandeltocht vanuit Barneveld op 1 oktober 2011. Deze passerende wandelaar werd dit jaar gehuldigd voor de deelname aan 100 Kennedymarsen (tochten van 80 km) en 100 Long Distance Walks (tochten van 105 km of langer).
We bereikten de rand van Maarn op 15 km. Hier was de tweede rustpost. We bestelden een bekertje koffie en na betaling van een euro werd meegedeeld dat de koffie gezet werd. Na deze rust liepen we naar de Maarnse Grintweg en volgden deze ongeveer 2 km. Eerst dachten we, kan daar geen mooi bospad genomen worden. Maar de Maarnse Grintweg is een doodlopende weg voor auto's en daardoor erg rustig. Alleen campinggasten van camping De Halm reden deze weg. De weg was omgeven met beukenbomen en de weg lag bezaaid met afgewaaide beukennoten. Bij een heideveld, dat met een hekwerk was afgezet, vervolgden wij ons pad en kwamen daarop uit op een zandweg met naastliggend fietspad. Dit was de Buurtweg.
We kwamen in Maarn uit bij Sportpark Buurtsteeg. Vanuit de kantine van deze voetbalvereniging organiseerden wij in de jaren negentig Euraudax wandeltochten van 50 km. In Maarn liepen we door de tunnels onder de A12-snelweg en spoorlijn door. Ook hier waren werkzaamheden vanwege de verbreding van de A12. We liepen naar de rand van Maarn. We volgden op de zandvlakte Koeheuvel de NS wandeling Utrechtse Heuvelrug tegengesteld. We staken de doorgaande weg van Doorn naar Amersfoort over en bereikten Huize De Hoogt. Op het grote grasveld voor dit huis graasden enige paarden. We kwamen uit op het fietspad dat van Maarn naar Austerlitz loopt. Dit volgden we even. We kwamen bij een brede brandgang.
In noordelijke richting zagen we, wat aanvankelijk leek op donkere wolken. Het bleek echter de rook te zijn van een grote brand. De brand woedde in een met riet gedekte kampeerboerderij aan de Paradijsweg te Leusden. Verderop sloegen we af over een beukenpad. Op de grond lagen talrijke beukennootjes. We dwaalden hier over landgoed Noordhout, dat evenals Bornia en Heidestein eigendom is van het Utrechts Landschap. We staken de Traayweg over. Nu was het niet ver meer naar de finish. Deze werd om kwart voor twee bereikt. Daarmee hadden we de 25,3 km lange toecht net binnen de vijf uur afgelegd.
Het was een hele mooie bostocht geworden. We danken de parkoersarchitect voor het uitzetten van deze tocht en de organisatie voor het mogelijk maken van deze tocht.
Met het weer viel het eigenlijk wel mee.
We hebben 5 buitjes gehad.
Maar omdat we veel onder bomen liepen, werd veel regen door de bomen opgevangen.
Bij de tweede bui dacht ik op een gegeven moment dat het iets harder begon te regen en het leek er op dat die regenbui langer zou aanhouden.
Maar toen de regenbroek eenmaal aangetrokken was, was het ook weer droog geworden.
Als u de fotoreportage bekijkt kunt u zien dat de zon ook meerdere keren heeft geschenen,
Aanvankelijk stond de herfstdagtocht van de LAT op het programma.
Maar na de vakantie, die uit een trektocht door heuvelachtig gebied bestond,
was de animo om weer zo'n soort tocht te lopen, afgenomen.
Een andere mogelijkheid was om de Watervaltocht vanuit Loenen te lopen.
Die tocht was vorig jaar goed bevallen.
Een derde mogelijkheid was een tocht vanuit Austerlitz.
Hier werd een tocht van 25 km georganiseerd.
Ik woon ongeveer 8 km van die start vandaan. Als ik dan naar de start loop en na afloop naar huis, dan zit ik op 41 km (25+8+8).
Toen ik mij de voorgaande nacht niet helemaal lekker voelde besloot ik uiteindelijk met de auto naar Austerlitz te gaan en daar de 25 km te lopen.
