verslag van 22 januari 2011 Foto's na afloop van de tocht alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling foto's nabestellen Picasa de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat Terug naar de homepage van Henri Floor 8e PWN Egmond Wandel Marathon

8e PWN Egmond Wandel Marathon 
op zondag 23 januari 2011 Op zondag 23 januari begon rond 10 uur een shantykoor te zingen. We stonden op het punt om te startten, maar nu bleven we even staan om wat foto’s te maken en van de muziek te genieten. We verlieten de start in tegengestelde richting van de route van de vorige dag. In een tuin in Egmond aan Zee stond een standbeeld van een poes die uit een tas klimt. Door de noordkant van Egmond aan Zee werd nu koers gezet naar het strand. We liepen deze dag de Noordroute. Eerst liepen we over het strand tot aan Bergen aan Zee. Maar daarna bleven we het strand volgen tot De Kerf.

De Kerf is een inham in de duinen bij Schoorl aan Zee, waar zeewater bij hoogtij de duinen in kan stromen. De Kerf werd na een periode van overleg met Staatsbosbeheer in 1997 de duinen doorgestoken Hierdoor ontstond een gat waar naast het zeewater, het kalkrijke strandzand de kalkarme duinen in kon stuiven. Hierdoor werd het water in de "Parnassiavallei" brak en kwam er ruimte voor allerlei organismen die door het strakke voor­af­gaan­de beheer steeds zeldzamer werden. De natuur kreeg hierdoor de kans een andere flora en fauna te ontwikkelen. In de Parnassiavallei ligt nu een brakwaterpoel. In 2009 is de Parnassiavlakte al flink overgroeid. De doorsteek is door de wind al weer helemaal dicht zodat het zoute water niet meer naar binnen kan stromen. Er groeien nu zeer bijzondere brakwaterplanten als zeelathyrus, zeewolfsmelk en zeedistel. Deze planten zullen verdwijnen als het water zoeter wordt.

8e PWN Egmond Wandel Marathon 
op zondag 23 januari 2011 Bij De Kerf verlieten we het strand. We liepen over een smal pad naar een duintop en via een trap weer omlaag. Daarop werd boswachterij Schoorl bereikt. Er waren hier verkeersbegeleiders omdat op dit punt een mountainbike route de wandelroute raakte en dat moest verder in goede banen worden geleid. We kruisten nu enige malen kale passages. Dat had mede te maken met de oudere naaldbomen die hier stonden. Naaldbomen hebben een levensduur van ongeveer 90 jaar. En de bomen die hier stonden waren ongeveer 75 jaar oud.

We kwamen weer terug in Bergen aan Zee. Maar nu liepen we door of meer langs het centrum en over de boulevard. Er was hier weer eens een stempelpost. We kregen hier een flesje fris van het merk Bar-le-Duc. Alle stempelposten zijn in de open lucht en ook hier vonden we het te koud om er bij te gaan zitten, Het weer was deze dag vrij redelijk. Nadat we op de terugweg waren, miezerde het op de open stukken af en toe wat, maar onder de bomen bleef het droog. Door het sombere weer maakten we deze dag weinig foto’s.

We kwamen nabij buurtschap ’t Woud. Op een parkeerplaats was een stempelpost en konden o.a. erwtensoep kopen. Deze smaakte prima. Er stond hier ook een draaiorgel die mooie muziek speelde. Nu voerde de route door de Wimmenummer Duinen.

Het duingebied direct naast Wimmenum staat bekend als de Wimmenummer duinen, vroeger de duintjes van Six. Tot 1992 was het particulier bezit. Daardoor is het open duin, - veelal in gebruik voor de jacht, -gevrijwaard gebleven voor de bebossingspraktijken die in het Noordhollands Duinreservaat, maar vooral in de Staatsbossen veel naaldbossen hebben opgeleverd. Delen van de Wimmenummerduinen tonen nog het zogeheten zeedorpenlandschap met landjes die in gebruik zijn als volkstuin. Vroeger werden er vooral aardappels verbouwd. Met de daling van het grondwater, een gevolg van de waterwinning in de duinen, werden de landjes steeds dieper uitgegraven.
Bron: www.keesfloor.nl


Na nog een laatste verzorgingspost op ongeveer 1 km voor de finish werd de finish bereikt.

Bij elkaar was het weer een mooie tweedaagse geworden.

naar de top van deze pagina

Henri Floor