Op zaterdag 11 december 2010 organiseerde WS78 de 40 km lange Woudzichttocht.
De start was vanuit wijkcentrum Het Bolwerk.
Deze startlocatie lag op ongeveer 100 meter vanaf NS Apeldoorn-Osseveld.
We verlieten de start en kregen uitzicht op het voornoemde NS station, althans voor zover het door wandelaars werd herkend. Want het station stelde niet veel voor.
We volgden de spoorlijn oostwaarts over een zandpad.
Aan onze rechterhand lag nog ijs op de sloot.
We liepen langs de rand van de wijk Woudhuis in de richting van de A50-snelweg.
Deze volgden we even over een hoge dijk, waarbij we zowel uitzicht op de snelweg hadden als de wijk Woudzicht en verder Apeldoorn in.
We staken de A50 over en dwaalden nu een tijd door bosgebied Het Woudhuis.
Daarbij kwamen we ook langs Huize Het Woudhuis, een groot wit gebouw.
We verlieten het bosgebied langs boerderij Romeinsplaats.
We staken de spoorlijn van Apeldoorn naar Deventer over en volgden deze nu zuidwestwaarts.
We kwamen weer bij de A50-snelweg.
We liepen de weg nog niet meteen onderdoor, maar volgden een graspad langs de snelweg tot aan de Deventerstraat.
De route voerde nu verder over het terrein van een instelling voor geestelijke gezondheidszorg (GGNet).
GGNet is sinds 1925 aanwezig in het gebied en kent een rijke historie met een aantal prachtige gebouwen in een mooie groene omgeving.
Omdat de gebouwen niet meer voldoen aan de huidige eisen van de zorg en omdat ze logistiek gezien ver uit elkaar liggen,
gaat de instelling nieuw bouwen.
Een aantal van de gebouwen en de huidige, parkachtige omgeving zal zoveel mogelijk gehandhaafd blijven.
Dit geldt ook voor de oude beek die door het gebied loopt.
Geschiedenis van GGNet, voorheen Spatie, voorheen De Wellen
Rond 1900 bestond het terrein uit landerijen van welgestelde herenboeren en hun families. Er stond een villa die de broeders van de stichting Hohenheim in de 20er jaren gekocht hebben samen met de omliggende velden. Ze zetten er met de broeders van de Congregatie een groot aantal gebouwen neer, met het doel er een psychiatrisch ziekenhuis te vestigen. De villa van de St. joseph en de boerderij staan er nog steeds. Het geheel was self-supporting, de aardappelen en de groenten kwamen van eigen grond en het vlees op tafel was van de dieren van eigen land. ‘s Winters stond de boerderij vol schapen, koeien en varkens. Veel werk werd door de bewoners verricht, ze hadden allerlei taken. Veel van de gebouwen, zoals Gerardus, Fanciscua en Aloysius uit de jaren '30 zijn inmiddels weer afgebroken. Resten van rond de jaren '40 zijn nog het gebouw van de Technische Dienst, de Wellekom, de Sprenge en van later datum de Voorde, toen Lambertus geheten.
We kwamen bij de soeppost aan.
Deze was gelegen in de schuur van een volkstuinencomplex.
Een parkoersbewaker sprak even voor de soeppost twee (mannelijke) wildplassers aan.
En dat, terwijl er toiletgelegenheid was.
Maar de toiletgelegenheid stond net na de soeppost en was vlak voor de soeppost niet aangegeven.
De afgelegde afstand bedroeg hier 11½ km
We vervolgden ons pad naar het Zuidbroekpark. We beklommen hier een echte heuvel en kwamen langs een groot kunstwerk op de heuveltop.
Enkele “watjes” lieten de heuvel links liggen en verkozen het onderliggende asfaltpad.
Via een industriegebied werd het Apeldoorns kanaal bereikt.
We staken het kanaal over en volgden dit vervolgens een kleine twee km noordwaarts.
Na de Papegaaibeek staken we bij de Ramsbrug de Grift over en volgden even de Papegaaiweg.
We kwamen langs de Wenumer korenmolen.
Nadat we de Wenumse beek waren overgestoken kwamen we in het centrum van Wenum.
Hier zagen we de bekende Wenumse watermolen, bekend van de Apeldoornse vierdaagse uit de periode dat de start van de Apeldoornse vierdaagse nog vanuit het centrum van Apeldoorn was.
We volgden een meertje dat overging in de Wenumse beek waarlangs de oude route van de Apeldoornse vierdaagse ook liep.
Bij een bruggetje verlieten we het oude parkoers van de vierdaagse.
Op de kruising met de Zwolseweg werd de grote rust bereikt.
Deze was gelegen in restaurant Le Triangle te Wiesel.
De afgelegde afstand bedroeg hier 21 km.
Na de rust liepen we verder over de Kopermolenweg.
Deze naam is afkomstig van de Rotterdamse Kopermolen.
Verder liepen we door buurtschap Wiesel.
We kwamen weer op een bekend punt van de oude Apeldoornse vierdaagse.
Het was een ruime opening in een dijk waar destijds een verzorgingspost was ingericht op de tweede dag van de vierdaagse.
Over de route van de Oude Apeldoornse vierdaagse liepen we weer terug naar Apeldoorn over de Wieselseweg.
Daar waar de Wieselseweg uitkomt op de Zwolseweg ligt café De Hamer.
Een aantal jaren geleden, toen ik langs café De Hamer liep met de Apeldoornse vierdaagse was ik aan de late kant. Ik liep nog wel voor een zekere Henk van het voormalige wandelduo Henk en Ria. Later vroeg ik toen aan Henk of hij nog bij Café De Hamer had gerust. Zijn antwoord was: “ ik sla geen enkele rust over en zeker geen café-rust.
Alras werd nu Paleis Het Loo bereikt.
Voor de hoofdingang van het paleis stond een grote kerstboom die het zicht op Paleis Het Loo wat wegnam.
Na de Rijtuigstallen van Paleis Het Loo werd de Naald bereikt.
De Naald is 17 meter hoog. Deze obelisk werd op 9 maart 1901 geplaatst.
De Naald was door de inwoners van Apeldoorn aangeboden aan het bruidspaar koningin Wilhelmina en prins Hendrik.
Het was tevens een eerbetoon aan koning Willem III en koningin-regentes Emma, de ouders van koningin Wilhelmina.
Voor de bekostiging van de obelisk werd een collecte gehouden onder de Apeldoornse bevolking.
Deze kollekte bracht ƒ 3.518,37½ op.
Op de huwelijksdag van Wilhelmina, 7 februari 1901, was De Naald nog niet klaar. Op twee medaillons zijn de portretten van Willem III en Emma afgebeeld.
Op Koninginnedag 2009 vond bij het monument een aanslag op de koninklijke familie plaats,
waarbij een automobilist inreed op een mensenmassa die stond te kijken naar de koninklijke familie die in een open bus richting paleis Het Loo werd gereden.
De auto miste de koninklijke bus en kwam tegen De Naald tot stilstand.
Acht personen kwamen door het incident om het leven, onder wie de bestuurder van de auto.
Op 29 april 2010 is een monument van glaswerk onthuld ter nagedachtenis aan de 7 aangereden slachtoffers.
Na twee gedenktekens liepen we door de wijk Sprengenbos.
We kwamen uit op de Soerenseweg en volgden deze langs een begraafplaats.
Daarna voerde de wandeling door de wijk Bergerbos, een wijk met hele dure huizen.
Na het openlucht zwembad, met de naam Kristalbad, werd koers gezet naar het belastingkantoor.
Hier liep de officiële route over een paar spiegelgladde vlonders.
Inmiddels was door het gevorderde uur de duisternis in aantocht waarop het fototoestel kon worden opgeborgen.
We kwamen nog door het Beekpark, het Oranjepark en het Wilhelminapark.
We staken het Apeldoornskanaal nog over en door het Ledaplantsoen liepen we naar het Omnisportcentrum.
Na 40,205 km werd de finish even voor vijf uur bereikt.
Er waren 330 deelnemers. Het IVVnummer was 16780.
We troffen bij de start twee wandelaars, die wij feliciteerden met hun komende huwelijk op 10 januari 2011 (10.01.2011).
Ze waren al eerder in ondertrouw gegaan (01.10.2010).
Het huwelijk vindt plaats op het stadhuis van Nijmegen om 9.45 uur. Op bovenstaande foto zijn het de linker twee personen.
Deze foto is gemaakt tijdens het feest van Jaap de Jong (rechts op de foto) ter gelegenheid van zijn 50e verjaardag.
|
Henri Floor
|
