Vorig WS78 verslag Volgend WS78 verslag. Foto's na afloop van de tocht alle foto's in het klein van de tocht diavoorstelling foto's nabestellen de ingetekende route zoals deze op www.afstandmeten.nl staat Terug naar de homepage van Henri Floor Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten Tsaar Peter de Grote-tocht met WS78 vanuit Bussum

de 40 km lange Tsaar Peter de Grote-tocht met WS78 vanuit Bussum op zaterdag 27 februari 2010 Op zaterdag 27 februari 2010 organiseerde WS78 de Tsaar Peter de Grote tocht. De start was vanuit het centrum Squash & Wellness te Bussum. Bij deze tocht konden we weer eens tijdig bij de start arriveren en konden nog wat met diverse wandelaars van gedachten wisselen.

Er werd sinds lange tijd niet voor negen uur gestart. Wij startten daarop vijf minuten later. We moesten nog ons GPS-apparaat instellen, de schoenen moesten strakker worden getrokken en de telescoop wandelstok werd te voorschijn gehaald en op de juiste lengte ingesteld.

Het miezerde heel licht bij de start. Dat hield gelukkig snel op. Vrij snel na de start liepen we door bosgebied Fransche Kamp, overgaand in Franse Kampheide en Kamphoeve. Daarop werd het Spanderswoud doorkruist. Daarna dwaalden we door bosgebied Bantam. Toen we dit bosgebied verlieten troffen we hier juist een man met een hondje. Hij zei dat het tot het hek een hele mooie wandelroute was, maar langs het volgende traject, langs de drukke verkeersweg Franse Kampweg, was beslist niet mooi.

de 40 km lange Tsaar Peter de Grote-tocht met WS78 vanuit Bussum op zaterdag 27 februari 2010 We kwamen aan de rand van 's Gravenland. We verlieten spoedig de drukke verkeersweg en volgden nu de Stichtse Kade. Het begon nu harder te regenen. We besloten nu ook de regenbroek aan te trekken. We deden dat in de windluwte van een gebouw. De Stichtse Kade ging over in een verhard fietspad.

We kwamen uit in Ankeveen. Nu volgden we de Stichtse End. Hierlangs was de soeppost gelegen. Nadat we ons bekertje soep hadden gepakt, liepen we naar wandelaars toe, die fanatieke Euraudax wandelaars waren. Eén van hen was ook inrichter van de discipline zwemmen bij Euraudax. Spoedig vervolgden we ons pad weer.

Verderop verlieten we de verharde weg. Nu volgden we het Bergse Pad. Dit is een schelpenfietspad dat tussen plassen door loopt. De plassen waren nog gedeeltelijk met ijs bedekt. Verderop volgden we een traject van het lange Googpad. Niet veel later werd het eerste graspad betreden. Door de regen was dit een modderpad geworden. Later volgden we nog een traject van de Dammerkade, dat er nu even slecht bijlag. de 40 km lange Tsaar Peter de Grote-tocht met WS78 vanuit Bussum op zaterdag 27 februari 2010
De Ankeveense Plassen worden door de Dammerkade opgedeeld in een noordelijk en zuidelijk deel. Het zuidelijke deel bestaat uit voedselrijke heldere veenplassen. Hier groeien bijzondere waterplanten, zoals groot nimfkruid, blaasjeskruid en drijvend fonteinkruid.
We staken een brug over. Dat was bij de waterverbinding van de Vecht met de Spiegel- en Blijkpolderplas. We volgden de weg Hinderdam, dat tevens een buurtschap is.
De naam Hinderdam is afkomstig van een dam met sluizen die hier in 1437 op de grens van Utrecht en Holland is aangelegd door de bisschop van Utrecht
Deze weg liep hier langs de Vecht. De Vecht is hier grensrivier met de provincie Utrecht. Wat we nog niet wisten was, dat de plaats Nigtevecht in de provincie Utrecht ligt, want Nederhorst den Berg ligt in de provincie Noord Holland. Nigtevecht ligt ten Noord Westen van Nederhorst den Berg en je zou dus verwachten dat Nigtevecht ook tot Noord Holland behoort. De provincie Utrecht heeft op dit punt als het ware een uitsteeksel de provincie Noord-Holland in.

de 40 km lange Tsaar Peter de Grote-tocht met WS78 vanuit Bussum op zaterdag 27 februari 2010 Vanaf het punt waar we de Vecht verlieten konden we Nigtevecht zien liggen. Later liepen we opnieuw een eind langs de Vecht. Maar eerst werd een uitgebreid bezoek gebracht aan Nederhorst den Berg. We kwamen uit op de Reeweg die overging in de Voorstraat. Via de Kerkstraat kwamen we op het Juliana-Bernhard plein. Dit ligt voor Kasteel Nederhorst. Normaliter zijn de toegangshekken naar dit kasteel gesloten. Maar de parkoersbouwers hadden het voor elkaar gekregen dat we eenmalig langs het kasteel konden lopen.
Aan het kasteel dankt de gemeente Nederhorst den Berg een gedeelte van zijn naam. Horst betekent 'begroeide hoogte', het slot heette oorspronkelijk Ter Horst. Maar omdat er bij Rhenen een ander belangrijk slot van die naam stond, koos men waarschijnlijk voor de naam Nederhorst (betekent: stroomafwaarts gelegen Horst). In het kasteel zijn een particulier klokkenmuseum van de heer J.L. Jonker, alsmede particuliere bedrijven gevestigd. Het kasteel ‘Nederhorst’ is afkomstig uit de 13e eeuw met een zeshoekige toren die in 1635 werd voltooid en na een brand in 1971 weer werd gerestaureerd. Nederhorst is een indrukwekkend kasteel. Het is gebouwd in een vierkant en wordt omgeven door een slotgracht. Een fraaie stenen brug met bogen leidt van het voorterrein naar de burcht. Vanaf deze brug moeten dan weer vele treden worden beklommen om de hoofdverdieping te bereiken. Naast de trappartij op de brug zijn toegangen aangebracht, die naar de benedenverdiepingen voeren: de dienstingangen. Het kasteel heeft in het begin van de zeventiende eeuw haar huidige aanzien gekregen, waarschijnlijk door toedoen van Baron Godart van Reede. Het smeedijzeren hek is erg mooi en is afkomstig rond 1730.
de 40 km lange Tsaar Peter de Grote-tocht met WS78 vanuit Bussum op zaterdag 27 februari 2010 Na de OLV Hemelvaartkerk liepen we over het Ankeveensepad. Een opvallende wegwijzer wees naar de boodschappensteiger. Na poldermolen Nederhorst den Berg kwamen we opnieuw langs de Spiegel- en Blijkpolderplas.
We liepen weer naar de bebouwde kom van Nederhorst den Berg. We troffen hier een oud crew-lid. Hij liep hier met een kinderwagen met zijn twee kinderen. Hij zou spoedig daarop zijn ouders treffen, die met deze wandeltocht meeliepen.

We liepen opnieuw langs de Vecht en herkenden hier een traject van het Waterliniepad. De grote rust in Nederhorst den Berg was in de kantine van voetbalvereniging Nederhorst. Het was erg druk op de grote rust. Hierop besloten we door te lopen. Maar iets verder, bij woonboten stond een bankje op een dijk. We besloten hier een zeer korte rust te houden. Het was te koud om hier lang te zitten. We zagen hier een woonbootbewoner met 4 dode ganzen in zijn hand lopen. Vermoedelijk voor eigen consumptie.

We verlieten de Vreelandseweg over een fraaie grasdijk en bereikten daarop de Randweg / N523. We staken de N523 over en liepen nu verder over de Middenweg. de 40 km lange Tsaar Peter de Grote-tocht met WS78 vanuit Bussum op zaterdag 27 februari 2010 Spandoeken langs de Middenweg gaven aan, dat hier wat aan de hand was.
We zagen teksten als
Horstermeerpolder,
geen moeras, maar Weidemeren,
stop de groene leugen,
geen plas dras maar Weide-meren
Knutten, muggen en riet, dat willen we hier niet
We hadden ook al diverse auto’s met aan het zijraam een wit vlaggetje met tekst gezien. Eerst dachten we dat dat voor een bepaalde politieke partij was, want een paar dagen later waren er gemeenteraadsverkiezingen. Maar het had met de Hors­ter­meer­pol­der te maken.

We sloegen af en volgden nu een fraai tegelpad. Later ging dit pad over in de Radioweg, een asfaltweg. Deze doodlopende weg was uiteraard een zeer rustige weg. We verlieten hier even de provincie Noord-Holland. Zelfs Nederland werd verlaten. De tocht voerde namelijk door de Republiek Horstermeerpolder. Deze republiek was op 17 februari 2010 uitgeroepen, maar was nog niet door een andere land erkend.
Republiek Horstermeerpolder
bij staatsgreep uitgeroepen op 17 februari 2010

Het volgende bericht werd op vrijdag 26 februari 2010 gepubliceerd.

De democratie is dood. Leve de Republiek!
de 40 km lange Tsaar Peter de Grote-tocht met WS78 vanuit Bussum op zaterdag 27 februari 2010 In een ontluisterend debat werd vrijdagavond duidelijk hoe machteloos de lokale en landelijke politiek staat tegenover de arrogante macht van de provincie. Alle lijsttrekkers van de lokale politieke partijen in Wijdemeren staan 100% achter de bewoners van de Horstermeerpolder. Zij willen geen moeras in de polder. Zeker na de presentatie van Professor dr. ir. Schultz waarin duidelijk werd dat de polder op een zekere ramp afstevent als de provincie doorgaat. Op de vraag van dagvoorzitter Jan Heemskerk wat de politici kunnen doen om hun partijgenoten in Haarlem in beweging te krijgen kwamen de lijsttrekkers niet verder dan verontschuldigend de schouders ophalen: "het is lastig".

Ook CDA tweede kamerlid Maarten Haverkamp moest zich beperken tot een uitleg over de autonomie van de provincie ten opzichte van Den Haag. En gaf de bewoners het advies om naar de rechter te stappen. Een beschamende vertoning van machteloosheid kortom ten overstaan van de ruim 300 aanwezige bewoners. De uitslag van het referendum aan het eind van de avond was dan ook voorspelbaar. De inwoners van de Republiek Horstermeerpolder kunnen niet vertrouwen op de politiek van Nederland. En dus handhaven zij de Republiek. De komende maanden zal duidelijk worden wat dat betekent.

En de provincie? Die lacht de zorgen van de bewoners weg. Welgeteld 2 leden van Provinciale Staten (SP en CU/SGP) namen gisteren de moeite om af te reizen naar het hoofdkwartier van de Republiek. De Commissaris van de Koningin en de Gedeputeerden waren niet geďnteresseerd in de lezing van Professor Schultz. Laat staan in de zorgen van de bewoners van de Horstermeerpolder.
Het Volkslied van de Republiek Horstermeerpolder is HIER te horen.
de 40 km lange Tsaar Peter de Grote-tocht met WS78 vanuit Bussum op zaterdag 27 februari 2010 Bij het bord Horstermeerpolder met de tekst “toegang verboden" liepen we achter het hekwerk het graspad op. Verderop klommen we op een dijk en volgden deze lange dijk. De grasdijk was ook een modderpad geworden. Maar het was hier wel heel mooi. We kwamen opnieuw op de Middenweg uit en volgden deze overgaand in Stichtse End. Op het punt waar we in de ochtend het Bergse Pad waren opgeglopen sloegen we nu af, de andere kant op, dus over het verlengde van het Bergse Pad. Dit was opnieuw een graspad, dat net zo als de andere paden was omgetoverd in een modderpad. Aan het eind van dit pad volgden we de Cannenburgerweg naar het plaatsje Ankeveense Rade. Bij Huize Laanzicht betraden we het Spanderswoud weer. Spoedig daarop werd de koffiepost bereikt. Deze was gelegen in een koeienstal. Deze lokatie kwam ons bekend voor, want we hadden met WS78 hier eerder een verzorgingspost gehad. Door bosgebied Kerkvaart werd ’s Gravenland weer verlaten. Door de bosgebieden Bantam en Spanderswoud volgden we trajecten van de NS wandeling Gooise Lusthoven.
Ontstaan Goois Natuurreservaat
Het Goois Natuurreservaat is gevormd door jarenlange aankoop van natuurgebieden. Een aanzienlijk deel van het oppervlak, zo'n 60% van de huidige circa 2.700 hectare, kwam al in 1933 in handen van de Stichting Gooisch Natuurreservaat. Deze organisatie werd een jaar eerder opgericht om het natuurschoon van het Gooi in stand te houden. Ook toen werden de bossen, engen en heiden bedreigd.
de 40 km lange Tsaar Peter de Grote-tocht met WS78 vanuit Bussum op zaterdag 27 februari 2010 In het begin van de 19de eeuw was de Staat der Nederlanden eigenaar van veel gronden in het Gooi. Het gebruiksrecht op de heiden en de weiden was van de erfgooiers, een groep boeren van wie de voorouders een belangrijke rol speelden in de geschiedenis van Gooilant. De erfgooiers maakten collectief gebruik van de gronden. In 1836 werden zij tevens eigenaar van een hoeveelheid grond. Over het eigendom en het gebruik bleef echter onenigheid bestaan, zodat de overheid in 1912 het eigendom van de 'gemene gronden' toekenden aan een bij wet ingestelde Vereniging Stad en Lande van Gooiland. Als lid van deze vereniging kon de erfgooier zijn land blijven bewerken. De rust werd gegarandeerd met een bepaling dat deze erfgooierswet de eerste vijftien jaar niet kon worden gewijzigd.
Natuurbeschermers vreesden dat na die vijftien jaar de nog aanwezige natuurgebieden in het Gooi te gelde zouden worden gemaakt. Er waren al diverse, verontrustende bouwplannen gemaakt, waaronder dat voor de aanleg van een tuinstad op de Bussummer- en Westerheide. De toenmalige voorzitter van de Vereniging tot Behoud van Natuurmonumenten, mr. P.G. van Tienhoven, en de Commissaris der Koningin, jhr. mr. dr. A. Roëll, namen het initiatief om het natuurschoon dat in bezit was van de Vereniging Stad en Lande, door aankoop veilig te stellen.
Door een samenwerkingsverband van Provincie Noord-Holland, gemeente Amsterdam en de zes Gooise gemeenten, Naarden, Huizen, Bussum, Blaricum, Laren en Hilversum, werd besloten een Stichting Gooisch Natuurreservaat op te richten. De wetgever gaf haar medewerking door de Erfgooierswet aan te passen. De wijziging maakt het mogelijk dat de Vereniging Stad en Lande een deel van het bezit zou afstaan tegen een eenmalige uitkering aan alle deelgerechtigden. Nog in datzelfde jaar werd de stichting opgericht. Een jaar later werd zij voor drie miljoen gulden eigenaar van 1.524 hectare bos en heide, en van een 104 hectare groot bos dat van particulieren werd gekocht. De erfgooiers, waarvan er na bijwerking van de ledenlijst bijna 3.000 bleken te zijn, ontvingen ieder het voor die tijd aanzienlijke bedrag van f 566,-.
De fruitpost was nog gelegen aan het einde van de Weg door Het Kamp in de Fransche Kamp. Over de Fransche Kampheide werd de finish bereikt. Het 40 km parkoers was dit keer 38 km lang. Ondanks het zware parkoers en het maken van talrijke foto’s legden wij de tocht in 7 uur en 20 minuten af. Voor ons doen is dat snel. Over twee weken willen we een langere tocht maken en daar was deze tocht nog een mooie training voor. Het IVV-nummer was 11768. We willen de organisatie hartelijk danken voor de organisatie van deze tocht. Ook de parkoersbouwers willen we hartelijk danken voor het uitzetten van deze unieke tocht, want zoals ik schreef, kasteel Nederhorst was maar eenmaal van zo dichtbij te bewonderen.

naar de top van deze pagina

Henri Floor