Op dinsdag 8 december 2009 organiseerde de wandelsportvereniging Mol een wandeling over het Hoevepad vanuit Kiefermont/Geel.
Met de auto reden vanuit ons vakantieadres op bungalowcentrum de Kempervennen van Center Parcs te Westerhoven, nabij Valkenswaard, naar de start.
Er was voor deze dag kans op regen voorspeld.
Naast de startlokatie konden we onze auto in een weiland parkeren.
Het trok ons niet meteen aan, maar uiteindelijk besloten we de auto daar toch wel te parkeren.
Een aantal andere wandelaars hadden hun auto in de buurt langs de kant van de weg geparkeerd.
De route bestond uit twee lussen.
De eerste lus van ongeveer 8½ km liep ten noorden van de spoorlijn (Herentals - Mol) over rustige landelijke wegen.
De tweede lus van ongeveer 13 km liep ten zuiden van de spoorlijn
Hoewel we met droog weer bij de start kwamen, begon de eerste bui net bij de start zich te ontladen. De regen-intensiteit was gelukkig niet intensief.
De 1e lus liep door bossen en langs weilanden en akkers.
We kwamen door een buitenwijk met hele luxe huizen. We noemden het voor ons zelf een droomwijk,
want van dit soort huizen kunnen wij alleen maar dromen. Het was een villawijk van de plaats Millegem. Na een splitsing, waarover alleen de 16 en 21 km voerde, werd het een stuk rustiger, hoewel het toch niet echt druk was. Dat kwam mede door de gespreide starttijden, want het totaal aantal deelnemers bedroeg toch nog 665. Dat was een aantal, waarmee de organisatoren dik tevreden waren.
We kwamen bij een spoorlijn en volgden deze enige tijd parallel. Na de samenvoeging met het 6 en 14 km parkoers voerde de route door de Kraai-bossen.
De eerste rustpost was tevens een binnen rust en lag op 8½ km.
Dit was tevens de start en finish lokatie.
We aten hier soep en een gedeelte van ons lunchpakket.
Alle reguliere consumpties kostten euro 1,10, een heel schappelijke prijs.
Na deze rust staken we de spoorlijn over en volgden de spoorlijn westwaarts.
Aanvankelijk liepen nu wat meer over verharde wegen.
We passeerden het bord van de bebouwde kom van Centrum/Geel, maar een echt centrum van huizen was toch niet waarneembaar.
Daarop werd een begraafplaats bereikt, het WarCemetry, één van de weinige Britse militaire begraafplaatsen van de Tweede Wereldoorlog in Vlaanderen.
We liepen via een tunnel onder de drukke verkeersweg N71 door.
Daarna kwamen we bij de brug over de Neet ook wel Nete genoemd.
Even verderop was op een schuurdeur een paardekop geschilderd.
Op de 2e, die tevens de 3e grote rust was, hing een ingetekende route.
Deze buitenrust, die wel overdekt was, lag aan een rechthoekige plas.
Toen we de 2e grote rust naderden was net een stevige bui losgebarsten.
Daardoor was het er druk omdat eerder gearriveerde wandelaars de bui wilden afwachten.
Na de 2e rustpost volgden we een lus, die alleen de 21 km lopers liepen.
Na een verkeersrotonde volgden we de N71 op afstand, parallel in oostelijke richting.
Verderop staken we de N71 weer over. We moesten hier goed uitkijken, want op de tweebaansweg was veel verkeer in beide richtingen
Onze wandeling voerde o.a. verder door buitenwijken van de plaats Bel, ook gemeente Geel.
We liepen langs een gedorst korenveld waar nu wel heel erg veel water op het land lag.
Nu werd de 3e rustpost bereikt, dezelfde als de eerder genoemde 2e rustpost.
Opnieuw kwamen we bij de rotonde waar de afslag voor ons van de N71 naar de start was geweest.
Een wit/blauw bord verwees, voor auto's, naar de Abdijenroute.
We volgden hier even het riviertje Nete.
Aan een voordeur van een huis hing een beertje met een rode muts waarboven de tekst Merry Christmas.
Er waren per slot van rekening nog maar 17 dagen te gaan naar 1e kerstdag.
Een paar 100 meter van de wandelroute voerde over een privaat domijn. Dat betekende dus, dat als wij de tocht zouden willen nalopen, dan zouden we op dit traject geen toegang hebben.
Langs 't schooltje van Kievermont werd de finish bereikt.
Het was best een aardige tocht geworden.
Zelf hadden we gehoopt dat er wat meer onverharde paden en bospassages in de route hadden gezeten,
maar de tocht was beslist de moeite waard geweest.
Op de parkeerplaats bij de start hadden we meerdere auto's uit Nederland gezien.
Van wandelaars hadden we op een rustpost gehoord,
dat dit de eerste (en laatste) tocht van het jaar uit de plaats Geel was geweest.
