Apeldoornse Vierdaagse, 3e wandeldag, donderdag 16 juli 2009

Op donderdag 16 juli 2009 vervolgden wij even na half zeven deze vierdaagse. Na de start doken we meteen het Orderbos in. We liepen een stuk langs de Orderbeek. Dit is een beek die relatief diep in de aarde is uitgeschuurd. We kwamen uit op het Asselsepad in bosgebied Asseltse Veld. Hier was de eerste verzorgingspost. Behalve de verzorgingswagen was er elke dag ook een fruitstalletje, waar je kersen, bananen, appels, meloenen of ananas kon eten.

Aan het verlengde van het Asselsepad staken we de spoorlijn Apeldoorn-Amersfoort over. Daarop dwaalden we een tijd door het Willemsbosch. We staken de A1-snelweg over. Vlak hierna was alweer een verzorgingspost. Verder dwaalden we nu door het Ugchelsebos. Het was daarbij af en toe vrij heuvelachtig. We moesten verschillende keren flinke heuvels nemen. Dit bosgebied was heel mooi met brede lanen omzoomd met recht achter elkaar staande bomen.
Dit jaar was de route gewijzigd ten opzichte van het voorgaande jaar. Nu liepen we langs de schaapskooi van Hoog-Buurlo. Daarna staken we de Hoog-Buurlose Heide over naar de Willem Wensinkbank bank op een hoogte van 82 meter. Opnieuw staken we de Hoog-Buurlose Heide over en zagen een grote schaapskudde grazen. De schaapsherder met de schaapshond zagen we ook.

Bij Radio Kootwijk was een rustpost. Hier konden we voor één euro een pannekoek kopen. Deze smaakte zo goed, dat we nog een tweede pannekoek namen.

We liepen, net als het voorgaande jaar, verder langs de zij- en achterkant van het Kathedraal-gebouw Radio Kootwijk. We zetten nu koers naar het Kootwijkerzand. We liepen langs een bosrand en staken de gemeentegrens over van Apeldoorn naar Barneveld. Dit werd weergegeven door het wapen van Apeldoorn op een steen aan de linkerzijde van het graspad. Grote delen van het Kootwijkerzand vergrassen steeds meer. Bij voorgaande vierdaagsen gingen we hier weleens van de route af, maar vanwege het warme weer en omdat nu bijna alles vergrast was bleven we nu de officiele route volgen. Bij vakantiepark Berkenhorst was de officiële rustpost. Na een bekertje sap liepen we snel door wegens het ontbreken van een geschikte zitplaats.

Na een te verwaarlozen kort traject over een asfaltweg betraden we spoedig weer een bospad. Een man voor ons riep een groep van 10 dames terug, die de afslagpijl over het hoofd hadden gezien. Verderop kwamen we uit in bos en heidegebied Regelbergen. Coos viel hier op de grond. Ik liep op dat moment niet veel voor haar en haar schreeuw herkende ik meteen. Omstanders hielpen haar trouwens heel goed en snel. Ze kon de wandeling in ieder geval voortzetten.

Aan het eind van heidegebied Regelbergen kwamen we op een asfaltfietspad uit. Hier troffen we drie wandelaars op een bankje waarvan er één in ieder geval uit Beekbergen kwam. Hij verzorgde de ingetekende route, die hij met zijn GPS-apparaat opnam. Maar helaas, zoals later bleek, was hij geblesseerd geraakt en viel op dit punt uit.

Het nu volgende parkoers was nu wat minder omdat de bomen hier aangetast waren door een bosbrand. Daarna werd enige tijd later Halte Assel bereikt.
Nu volgden we een lang asfaltpad langs de Pomphulweg met fraaie uitzichten op de Asselse Heide. Daarna betraden we een bosgebied met de naam Pomphul. Eigenlijk is Pomphul de benaming van het kleine vennetje wat hier ligt en waar we ook langs liepen.
Daarop werd het plaatsje Hoog Soeren bereikt. Bij Pannenkoekenhuis "Berg en Dal" te Hoog Soeren was nog een officiële rust. Bij de laatste wagenrust aan het Asselpad lieten we ons een bekertje ananas goed smaken. De finish werd deze dag na 9 1/4 uur bereikt om kwart voor vier. Evenals de vorige dag liep de temperatuur op naar 26 graden. Het IVV-nummer was 10903.

Henri Floor