Op zaterdag 4 juli 2009 was om 10 uur ’s avonds de start van de Kennedymars te Someren. Een kleine 2500 wandelaars hadden zich op het Wilhelminaplein verzameld voor de start. Toen wij hier rond 8 uur ’s avonds waren, zaten al een man op 20 klaar bij de start. Wij hadden daar geen behoefte aan en trokken ons terug op een rustige plek. Maar om kwart voor tien begaven we ons dan naar de startplek en konden we achter in de rij aansluiten. Dit had tot gevolg, dat we niet om 10 uur startten maar 15 minuten later.

De route voerde eerst zuidwaarts waarbij we door Someren-Heide kwamen. Daarna liepen we noord-oostwaarts en doorkruisten Someren-Eind. Vervolgens liepen we terug naar Someren waar op 13 km een verzorgingspost was bij Dansschool Hellendoorn. Nu liepen we noordwaarts naar Lierop. Hier was op 20 km een verzorgingspost bij dancing van Oosterhout. We staken de A67 snelweg over en liepen toen in noordwestelijke richting. Op 28 km was in Mierlo een verzorgingspost bij café restaurant Den Heuvel.

Na een industriegebied staken we het Eindhovens kanaal over en bereikten daarop Helmond. In de gloednieuwe wijk Brandenvoort was op 33 km in ’t Brandpunt een kontrolepost. Vanwege vermoeidheid besloten we hier naar binnen te gaan om even te rusten. Er stond een radio aan op de zender waarop verslag werd gedaan van deze Kennedymars. Een dame werd geïnterviewd die 5 km verderop in Nuenen zat. Zij vond het traject van Brandenvoort naar Nuenen het meest saaie stuk tot nog toe. Wij moesten dat stuk nog doen. Toen wij in Nuenen aankwamen op de grote rust waren we niet de mening van de geïnterviewde dame toegedaan. Wellicht scheelde het ook dat wij het traject met enigszins daglicht liepen. De afgelegde afstand in Nuenen (Eeneind) bedroeg 40 km. De rust was in de hal van een fabriekcomplex gelegen. Hier konden we over onze tassen beschikken.

Buiten Nuenen staken we in buurtschap ’t Coll de Kleine Dommel nabij de Collse watermolen over. In buurtschap Hulst staken we het Eindhovensch kanaal over via de Hulsterbrug. Enige jongelui met een flesje bier in hun hand maakten een opmerking waarop wij antwoorden dat onze tocht eigenlijk een kroegentocht is. Met die informatie wilden zij meteen de tocht meelopen. Maar op hun volgende vraag om de hoeveel km er dan een kroeg was antwoordden wij met 5 km, waarop zij spoorslag weer omkeerden. Op 45 km was in de bloementuin van kasteelpark te Geldrop een verzorgingspost. Daarna dwaalden we verder langs het centrum van Geldrop en kregen uitzicht op de Rooms-Katholieke Brigidakerk. Hier komen we vrijwel elk jaar met de Kempische driedaagse, die dit jaar van 7 t/m 9 augustus vanuit Geldrop wordt georganiseerd, langs.

Een paar honderd meter voor de volgende verzorgingspost lag een picknickbank vrij dicht langs de route. Omdat we onze ogen bijna niet meer open konden houden en omdat we niet wisten dat we zo vlak voor de Aardborsthoeve waren, besloten we hier te rusten. Er zaten hier twee andere wandelaars die even later verder gingen. Daarop vielen we in slaap. Opeens hoorden we een vrouwenstem roepen: meneer, meneer. Het bleek dat ik al slapend van de bank af dreigde te vallen en deze dame voorkwam een val van mij op de grond. Ze vroeg uit bezorgdheid of het verder goed ging.

Even verderop was dan een verzorgingspost bij de Aardborsthoeve. De afgelegde afstand bedroeg hier 50 km. De Aardborsthoeve valt onder Mierlo, maar lag ver buiten het centrum. We troffen hier een lege stoel waar we dankbaar gebruik van maakten. De stoel stond langs een laag muurtje waarop een heleboel waxinelichtjes brandden. Door het zonlicht vielen ze vrijwel niet op. Maar in de nacht moet het een mooi gezicht zijn geweest.

We staken de A67 snelweg weer over en bevonden ons nu op de Strabrechtse Heide. Deze route was er dit jaar nieuw in het parkoers opgenomen. Dat was, althans voor de geoefende wandelaar, een groot succes. Eindelijk eens een flink stuk natuurgebied. De Strabrechtse Heide kennen wij voornamelijk van de al eerder genoemde Kempisch driedaagse. Met die tocht lopen we dan altijd over zandpaden. Het was voor ons eigenlijk nieuw dat er zo’n lang verhard grintpad over de Strabrechtse Heide liep. Het was wel erg warm en dat maakte, vooral voor de minder ervaren wandelaar, dit traject tot één van de zwaarste trajecten van de hele tocht. Op een gegeven moment moesten we zandhappen. Er kwam een gele ambulance met blauw zwaailicht aangereden, die achtervolgd werd door een politieauto. Er was toch wat clementie voor de wandelaars, want de ambulance reed naar onze mening niet op topsnelheid. Maar hij reed wel hard genoeg om een flinke stofwolk te veroorzaken. Later hoorden we dat er ook nog een traumahelikopter werd ingezet.

In het Einhovens dagblad lazen we later: Tot drie keer toe hebben in de nacht van zaterdag op zondag hulpdiensten moeten uitrukken voor deelnemers aan de Kennedymars in Someren. Eén deelnemer moest met de ambulance naar een ziekenhuis gebracht worden nadat hij onwel was geworden, een tweede is op de Strabrechtse Heide met een traumahelicopter naar een ziekenhuis vervoerd. Geruchten dat deze persoon overleden zou zijn worden door burgemeester Alfred Veltman ontkend. Voor een derde deelnemer moest de First Responder uitrukken. Op 55 kilometer was op de Strabrechtse Heide, aan een bosrand weer een verzorgingspost. Hier troffen we twee wandelaars, waarmee we de Kennedymars vanuit Odoorn een groot deel van de nacht hadden samengelopen. Zij hadden een eind met een jonge dame gelopen die het heel moeilijk had. De jonge dame had als voorbereiding rondje Helmond (40 kilometer) en een aantal kleinere tochten gelopen. Zelfs haar vader had gezegd dat dit een voldoende voorbereiding was geweest.
Met de twee hiervoor genoemde wandelaars liepen we nu door naar Lierop. Hier hadden we bij Nirwana op 59 kilometer een rust. Hier konden we ook weer over onze tassen beschikken. Deze rust was in een grote tent gesitueerd.

Nu vervolgden we onze route even later weer zonder de twee genoemde wandelaars omdat hun tempo hoger lag dan dat van ons. Toen we echter Asten naderden zaten zij prinsheerlijk in een luie stoel van één van de talrijke partikulieren langs de kant. Verderop in Asten waren de rollen omgedraaid. Want toen zaten wij prinsheerlijk in een lekkere luie stoel en zagen we de twee genoemde wandelaars voorbij komen. Voor de grap zeiden we, dat we ze nog wel in zouden halen, maar we kwamen een half uur later bij de finish aan.

Nu waren we echter nog in Asten. Inmiddels waren langs de kant van de route douches geplaatst. Ook talrijke partikulieren hadden hun tuinsproeier aanstaan. Deze was dan zodanig ingesteld, dat je niet nat behoefde te worden als je daar geen prijs opstelde waaronder ondergetekende. Na 70 kilometer afgelegd te hebben kwamen we in Heusden (niet te verwarren met de plaats Heusden in het Land van Heusden en Altena nabij de Biesbosch).

Even voor Someren-Eind liepen we even langs de Zuid Willemsvaart om deze even later over te steken. De afgelegde afstand in Someren-Eind, bij café restaurant de Platte Vlonder, bedroeg 74 kilometer.

Langs het laatste stuk naar Someren was overwegend bebouwing waarbij je heel goed moest uitkijken om een geschikte plek voor een sanitaire stop te vinden. Op een gegeven moment stond op de weg geschreven dat het nog 800 meter was. Een paar honderd meter verderop was het nog een kilometer. Na 16 uur en 58 minuten bereikten we om 15.13 uur de finish. Nu zult u zeggen 15.13 uur betekent toch 17 uur en 13 minuten? Aangezien het onmogelijk is om 2500 wandelaars tegelijk te laten starten, heeft men hierop bedacht, dat als starttijd de tijd wordt genomen dat je kaart bij de start wordt gescand. En bij ons was dat 22.15 uur.

Het was een voortreffelijk goed georganiseerde tocht. Er waren ontzettend veel verkeersbegeleiders. Er waren veel verzorgingsposten. Op het laatste stuk had je net goed wel wel je bekertje vocht naar binnen gewerkt of er was al weer een nieuwe verzorgingspost. Ook talrijke partikulieren langs de kant boden water, komkommerschijfjes of snoep aan.

Het was jammer dat zoveel wandelaars hun afval (bekertjes met water of fris) of plastic flesjes fris of kartonnetjes zomaar langs de kant van de weg of in de natuur weggooiden. Na elke verzorgingspost stond vrijwel altijd talrijke afvalbakken. Het aantal afvalbakken kan natuurlijk niet oneindig lang zijn. En na de laatste afvalbak begon dan de rommel. Het is zeer slechte reclame wat de wandelaars, die zich hieraan schuldig hebben gemaakt, hebben gedaan.

Wat we nog niet vermeld hebben, is de reden, waarom wij hier waarschijnlijk niet meer terug zullen komen, ondanks de zeer goed georganiseerde tocht. Het is ons veel te lawaaierig en te druk. Heel vaak kwamen we langs huizen waar de radio of versterker op maximale geluidsterkten stonden. En daar moest je dan vlak langs lopen.

Statistische gegevens:
Op www.kennedymars.nl staat uitgebreid van alle deelnemers de gescande tussentijden en de finishtijd. Op deze lijst, verdeeld per beginletter van de achternaam, valt op dat een aantal wandelaars er dubbel opstaan. Ook zagen we dat niet alle wandelaars op alle posten zijn gescand. 2464 wandelaars passeerden de 20 km post. Daaruit mag min of meer geconcludeerd worden dat hooguit 2500 wandelaars gestart zijn en niet de door de organisatie genoemde 2638 wandelaars.

Persoonlijke statistische gegevens zijn: starttijd: 22:15 uur
finishtijd: 15:13 uur
gefinished als nummer 1394, als nummer 1030 bij de mannen
gemiddelde snelheid 4,7 kilometer
zonder dubbeltellingen waren er 2631 wandelaars die hadden ingeschreven.
2464 wandelaars passeerden post Lierop
2431 wandelaars passeerden post Mierlo
2321 wandelaars passeerden post Nuenen
2153 wandelaars passeerden post Mierlo (Aardborsthoeve)
2080 wandelaars passeerden post Lierop
1988 wandelaars passeerden post Heusden
1983 wandelaars passeerden post Someren, het eindpunt

In 1987, toen wij voor de eerste keer deze Kennedymars liepen, deden 6000 wandelaars mee. Het enige wat we ons daarvan nog kunnen herinneren was, dat het toen ook warm was. Toen kregen we een stempelkaart waarop 12 stempels te vergaren waren. Bij de start kregen we de letter X. Daarna kregen we op de overige 11 stempelposten één letter van het woord kennedymars. 1987 was een lustrumjaar. Toen werd de Kennedymars van Someren voor de 25e keer georganiseerd. De medaille was toen ook groter, zie onderstaand plaatje.

Op YouTube vonden we nog een filmpje dat zich afspeelt bij de finish.

Op www.blikopnieuws.nl lazen we onderstaand bericht:
Twee lopers gereanimeerd tijdens Kennedymars

Someren - Zondag heeft voor de 47e keer de Kennedymars plaatsgevonden. Vanwege het warme weer zijn dit jaar diverse extra maatregelen getroffen. Ook in de voorbereiding is met het warme weer reeds rekening gehouden.

De organisatie van de Kennedymars (JOEK) heeft in de week voorafgaande aan de mars met GGD, politie, brandweer en gemeente het calamiteitenplan nog eens extra doorgenomen zouden worden vanwege het warme weer. Dit heeft er in geresulteerd dat er extra maatregelen genomen onder andere omdat de route dit jaar voor het eerst over de Strabrechtse Heide liep.

Voordat de lopers de heide opliepen werden ze extra gescreend door medisch personeel. Daarnaast waren er twee mountainbikers aanwezig met AED (Automatische Externe Defibrillatoren) voor eventuele calamiteiten en op de post op de heide was ook een AED aanwezig.

De hulpdiensten en organisatie hebben aanvullende maatregelen getroffen. Op verschillende posten werd extra medisch personeel ingeschakeld. De brandweer zorgde voor extra verkoeling door aanleg van nevelschermen.

Ondanks alle extra maatregelen zijn twee lopers dit jaar gereanimeerd en met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd.

Henri Floor