Foto's van het Voetstappenpad Terug naar de homepage van Henri Floor Voetstappenpad

Voetstappenpad

nabij Hollandse rading
De geschiedenis van het fraaie ‘Voetstappenpad’ dat grotendeels binnen de Hilversumse gemeentegrenzen ligt en toch voornamelijk natuur laat zien, begint in 1938. De Stichting het Gooische Hotelplan vindt dat er meer fiets- en wandelpaden moeten komen om het Gooi aantrekkelijker te maken voor toeristen.
Daarop besluit de gemeente Hilversum tot de aanleg van een wandelpad. Na overleg met de toenmalige rentmeester van het Goois Natuurreservaat, de heer W. Burdet, wordt gekozen voor een ongebaand, bewegwijzerd pad, waarop de wandelaar het gevoel zal hebben "door bosch en heide te zwerven".
Op enkele plaatsen wordt het historische pad doorsneden door later gebouwde wijken en wegen, zoals Kerkelanden en de A27. De hierdoor noodzakelijke wijzigingen doen echter geen afbreuk aan de aard van de totale rondwandeling. Het is nog steeds een tocht waarbij de wandelaar, zeer veel verrassende en boeiende stukjes natuur zal tegenkomen. Het pad staat symbool voor het nog steeds aanwezige natuurschoon in het Gooi.
Vorige maand liepen we met WS78 een tocht vanuit Baarn en kwamen daarbij enige keren over trajecten van het Voetstappenpad. Verder keken we uit naar een wandeltraject dat we samen met een aantal vriendinnen als verjaardagsfeest zouden kunnen organiseren, waarbij we maximaal 15 tot 20 km zouden lopen. Een mogelijkheid zou de oostkant van het Voetstappenpad kunnen zijn. We besloten daarop dit pad te verkennen en besloten om het hele Voetstappenpad nu met zijn tweeën (voor) te lopen.
Omdat we verwachten dat de westkant van het Voetstappenpad het minst mooie zou zijn met het traject door de wijk Kerkelanden van Hilversum besloten we vanaf NS Hollandse Rading de route op te pakken. Daarbij was wel een aanlooproute van een km. Hoewel de route in twee richtingen kan worden gelopen, liepen wij de route met de klok mee. De markering van de route is dan ook het beste.
Op http://home.filternet.nl/~andrevanaken/Dagwandelingen/voetstappenpad.htm hadden we een ingetekende route gevonden die er erg betrouwbaar uitzag. Voetstappenpad

spoorlijn nabij Hollandse rading En een printuitdraai van deze kaart was deze dag onze routebeschrijving. Later bleek deze route niet zo nauwkeurig te zijn als we hadden gedacht. De route was samengesteld met een GPS-apparaat, waarbij meestal de waypoints (verbindingsmarkeringspunten) met elkaar verbonden waren. Beter was het geweest als de route als een kruimelspoor zou zijn ingetekend. Vooral in de wijk Kerkelanden klopte deze ingetekende route vrijwel niet. De markering in het veld was hier wel voldoende.
Om tien minuten voor tien begonnen we bij een temperatuur van 4 graden onder nul aan deze wandeling. Tegen tien uur hadden we aanlooproute afgelopen en bij een voet- en fietsersbrug over de spoorlijn begaven we ons op pad. We kenden wel de markering van een witte voetafdruk op een steen. Daarnaast was er als stikker ook nog een witte voetafdruk op rode achtergrond.
Nadat we nabij de Zwaluwenberg op de route waren gekomen liepen we westwaarts. We staken de N417 (Hollandse Rading-Hilversum) over en dwaalden door bossengebied rondom de Zwarte Berg. We zagen hier op splitsingen enige malen een rode pijl op stenen paaltjes en waren van mening dat dit ook onze markering was. Later bleek dat niet het geval zijn. We hebben niet kunnen constateren of we hierdoor om hebben gelopen ten opzichte van de officiële route of dat we hebben afgestoken. We kwamen in ieder geval goed uit.
Voetstappenpad Het volgende bosgebied waar we doorliepen was het bosgebied rondom de Hoorneboeg. Daarop werd de Hoorneboegsche Heide bereikt en overgestoken. Hier was hier best fris met een schrale oostenwind. Het volgende bosgebied waar we doorheen liepen was het Loosdrechtse – of Emmikkerbosch. Nu kwam het minst mooie deel van de route om niet te zeggen het lelijkste deel van de route. Namelijk het industriegebied en de wijk Kerkelanden. In winkelcentrum Kerkelanden zagen we geen mogelijkheid om ergens koffie te drinken waarop we onze route vervolgden. Op de parkeerplaats voor een Gamma stonden flink wat auto’s. We concludeerden dat de Gamma open was. We keken even bij de Gamma binnen, maar zagen geen koffieautomaat of iets dergelijks. Voor een frisdrank hadden we bij deze koude geen belangstelling, maar een toilet was zeker voor Coos mooi meegenomen.
Nadat we de Gooische Vaart, een smalle vaart, hadden gekruist, werd het Corverbos bereikt. We hadden al heel wat mensen in de bossen gezien. Zo druk als het was, zeker bij deze koude, maakten we eigenlijk alleen in zomervakanties mee. We zagen vaak hele families met kinderen en kleine kinderen tot baby’s aan toe. Het was dan ook tweede kerstdag. En de lijn moest van velen nu aangepast worden na coupeuse kerstdiners van eerste kerstdag.
We liepen naar de westkant van het Corverbos. We kwamen uit op de Oude Meentweg die uitzicht bood op de ’s-Gravelandsche Polder. Deze polder was echter gedeeltelijk bebost. Daarop werd het Spanderswoud bereikt waar we fraai langs enige waterpartijen liepen. Uiteindelijk kwamen we bij de N524 bij café Petit restaurant ’t Pandje uit. We hadden ons al lange tijd verheugd op onze eerste binnenrust. Helaas was ’t Pandje gesloten waarop onze binnenrust uitgesteld moest worden.
We liepen over de Crailose Brug en zouden hier ergens een aan- of aflooproute moeten hebben naar NS Hilversum Noord. Hier dachten we echter pas aan toen we hier ruimschoots voorbij waren. Nu liepen we fraai een eind over de Bussumerheide. We staken de Nieuwe Crailose weg over en bij de Aardjesberg troffen we talrijke Schotse Hooglanders. Het enige wat deze Schotten deden was even naar ons opkijken om vervolgens verder te grazen. We bevonden ons inmiddels op de Westerheide waar nu ons pad een tijdlang over voerde.
De Westerheide is zo genoemd omdat hij ten westen van Laren ligt. Deze hei is van grote archeologische betekenis.
De felle zon, die trouwens de hele dag scheen, scheen nu recht in ons gezicht. We kruisten de Doodweg. Dit is een weg naar het St. Janskerkhof, waar de route niet langs voerde.
De Bussummerheide telt zeven rechte zandpaden die uitkomen bij het Sint Janskerkhof. Dit zijn 'doodwegen' die vanuit de omliggende dorpen naar het kerkhof lopen.
Voetstappenpad

in bosgebied Zwarte Berg te Hilversum Bij een waterpompstation staken we de N525 (Laren-Hilversum) over. Nu bevonden we ons op de Zuiderheide. We liepen hier een traject van de WS78 tocht vanuit Baarn van 22 november 2008.
Nabij uitbater ’t Bluk verlieten we na 4 uur lopen even de route voor een rust in café ’t Bluk voor een welverdiende rust van een half uur rust. We bestelden een broodje ham en een broodje kaas met warme chocolade en koffie. Want we vonden dat we ons meegebrachte boterhammen hier niet konden opeten. De broodjes waren ruim belegd. De hoeveelheid ham op ons broodjes zouden we thuis gebruiken voor 8 bruine boterhammen. De hoeveelheid kaas was voor ons thuis voldoende voor 5 bruine boterhammen.
Na deze rust vervolgden we ons pad over de Zuiderheide en kwamen later over een verhard fietsgrindtad langs het Laarder Waschmeer. We liepen onder de A27-snelweg door. Voor de enige jaren geleden afgebrande snackbar De Sailor sloegen we weer af en volgden de A27 snelweg enige tijd parallel zuidwaarts. Door bosgebied Drakenburgh liep ons pad naar de spoorlijn Hilversum-Amersfoort. Na een lange zandweg (Dr. Albert Schweitzerweg ) met naastgelegen fietspad werd restaurant Groot Kievitsdal aan de N415 bereikt. Op internet hadden we al gelezen dat dit restaurant van 24 december tot 2 januari dicht was. Toch stonden hier talrijke auto’s geparkeerd. Waarschijnlijk waren deze van dagjesmensen die een bezoek brachten aan het fraaie bosgebied alhier. Voetstappenpad
De oude paal met nummer 8 langs de Dr. Albert Schweitzerweg, is een zogenaamde Leeuwenpaal. Deze paal vormde met 21 andere palen vroeger de grens tussen Gooi en Sticht. De eerste (houten) paal werd al in 1356 geplaatst. Aan de ene kant staat de Hollandse leeuw afgebeeld, aan de andere zijde het wapen van de bisschop van Utrecht.
Tussen golfterreinen door liepen we nu naar bosgebied Cronebos.
De Zwarte Weg die dwars door het Cronebos loopt, was destijds een tolweg naar de Lage Vuursche. Het tolhuis staat er nu nog. Mevrouw Crone-Black schonk dit 39 ha. grote bos in 1962 aan Natuurmonumenten met de voorwaarde de naam Tolbos te wijzigen in Cronebos, de naam van haar echtgenoot. Het beheer is gericht op natuurlijke verjonging en daarmee zoveel mogelijk variatie aan bomen en hun ondergroei.
Daarna volgde nog bosgebied De Zuid en het Erfgooiersbos. Daarop werd de voet- en fietsbrug over de A27 bereikt en overgestoken. Meteen gevolgd door de brug over de spoorlijn Utrecht-Hilversum. Opvallend op dit spoortraject zijn de betonnen treinbogen. Hier was onze route begonnen. En over de aflooproute, die eerder op de dag nog een aanlooproute was liepen we naar NS Hollandse Rading
Na 6½ uur lopen werd de auto bereikt en reden we nog net bij daglicht huiswaarts. Tijdens deze tocht zijn slechts 5 foto’s gemaakt. Omdat de temperatuur onder nul was en het toestel eigenlijk niet onder de +5 graden gebruikt moet worden, hield het toestel het na de 5e foto voor gezien. De officiële afstand was ongeveer 25 km. Het leek ons dat de tocht langer was. Het was best een aardige tocht geworden.
naar de top van deze pagina
Henri Floor