Foto's van de herfstdagtocht van de LAT vanuit Berg en Dal alle foto's in het klein van de tocht naar het overzicht van alle LAT-tochten Terug naar de homepage van Henri Floor De LAT legt de lat minder hoog dan vorig jaar
LAT-embleem
Op zaterdag 11 oktober 2008 organiseerde de LAT haar herfstdagtocht over de afstanden van 40 en 60 km vanuit Berg en Dal. De start was vanuit de kantine van clubhuis “De Triepel”, gelegen op het tennispark “Berg & Dal”. Wij gingen op voor de 40 km. Even na half acht verlieten we de start.
Omdat we de route het voorgaande jaar heel zwaar vonden, maar toch van de mooie omgeving rond Berg en Dal wilden genieten, besloten we de tocht met ongeveer 3 ½ km in te korten. Wij hebben al heel wat keren met deze tocht meegelopen en steeds kijken wij dan na afloop en tegenwoordig ook vooraf, op de kaart hoe de route loopt. Daardoor was het voor ons niet moeilijk om een geschikt traject te vinden om af te steken. En dat was al vrij in het begin. Na nog geen km lopen zaten we op de routebeschrijving bij punt 110 op 4,1 km. Dat hield niet in dat we al 109 punten hadden gehad want de 40 km begon bij punt 82. Dat had te maken met het 60 km parkoers waarbij de eerste 81 punten werden gebruikt
Voor het eerst sinds lange tijd werd er weer eens gepijld met echte pijlen. Voorgaande jaren werd de route gemarkeerd met verschillende kleuren vierkante papiertjes in de kleuren rood (=r.a.), geel (=l.a.) en wit (=r.d.). Op veel pijlen stonden de nummers van de routebeschrijving en de tussenafstand naar het volgende punt in de routebeschrijving, net zoals we dat bij WS78 kennen. De voorzitter van de LAT is per slot van rekening ook één van de oprichters van WS78. Maar bij de LAT-pijlen is een duidelijk verschil tussen een RD-pijl en een afslaande pijl. Dat we daar ons voordeel mee konden doen leest u verderop in dit verslag.
Het parkoers was voor een groot deel hetzelfde als het voorgaande jaar. Wel zaten er talrijke nieuwe trajecten in het 40 kilometer parkoers. Nabij Beek kregen we nog uitzicht op de oude grenspaal “Laat vriendschap heelen – Wat Grenzen deelen”. Maar we liepen er niet langs.
We herkende trajecten van de WS78 tocht vanuit Nijmegen, die op 15 maart 2008 werd gelopen.
Tijdens de herfstdagtocht van de LAT op 11 oktober 2008 We volgden enige tijd trajecten van wandeling N70. Aan de voet van de Duivelsberg werden we eerst verrast door de LAT-hoffotograaf, gevolgd door een onverwachte drinkpost. Dat hadden we voorgaande jaren nog niet zo vroeg op het parkoers meegemaakt, maar we vonden het wel heel fijn.
Even verderop kwam de beklimming van de Duivelsberg. Op ons pad troffen we verschillende mensen die tamme kastanjes aan het oprapen waren, die hier talrijk op de grond lagen. Het laatste stuk naar de top beklommen we ook, hoewel dit geen onderdeel van de officiële route was. Op de top van de Duivelsberg viel het uitzicht tegen doordat het nog niet helder genoeg was.
Voor het pannenkoekenrestaurant de Duivelsberg sloegen we af en volgden de N70 verder. Meteen na de grens met Duitsland zagen we markeringen van de X7 en E8 (Europäischer Fernwanderweg 8).
We passeerden het bord van de Duitse plaats Wyler. Aan de overkant van de weg stond een bord dat onder andere verwees naar Nimwegen (Nijmegen). Er kwam een bus langs gereden, die als eindbestemming station Nijmegen had. Spoedig verlieten we Wyler en Duitsland weer. Daarop werd de eerste wagenrust op 12 km bereikt.
Na een welverdiende rust en bijgepraat te hebben met deze en gene, zetten we onze tocht voort. Meteen na een bocht in de weg passeerden we een houten paaltje met bovenop een dwarsbalk met de tekst “Kiekuutklaef”. In dit gebied troffen we later gelijksoortige paaltjes aan waarmee de veldwegen in dit gebied worden aangegeven.
Verderop kwamen we bij Veehouderij en trekkers camping De Hoge Hof. Hier liepen we over particulier terrein. We liepen hier over een traject van het Pieterpad. Verderop kwamen we bij een nieuw bankje waarop de tekst “deze rust wordt u aangeboden door dehogehof.com, de koffie is klaar” op de rugleuning te lezen was. Er stonden hier twee Pieterpadlopers alles eens rustig aan het bekijken. De Hoge Hof ligt ook heel hoog in het landschap en we hadden nu fraaie vergezichten, hoewel deze nog niet optimaal was door het wat nevelige weer in de verte.
Tijdens de herfstdagtocht van de LAT op 11 oktober 2008 We liepen achter de Canadese oorlogsbegraafplaats langs. Eén hoog geplaatst kruis was van ons wandelparkoers zichtbaar. Daarvoor lag een haast oneindig groot en geelkleurig bloeiend koolzaadveld. We kruisten de Zevenheuvelenweg. Na nog een vennetje werd Breedeweg bereikt. We kwamen langs een tuincentrum met een heel mooi aangelegde tuin. Spoedig daarop werd de grote rust bereikt. De afgelegde afstand bedroeg hier volgens de routebeschrijving 20,795 kilometer. Deze grote rust, die in Breedeweg was gelegen, heette nog steeds cafe De Corner. Daarvoor had het de namen “café Amigo”, café ’t Mölleke en daarvoor heette het ook Café De Corner.
We verlieten Breedeweg over een straat met de naam Klein Amerika en betraden daarop weer bossen. Nu was dit bosgebied Sint-Jansberg van Natuurmonumenten. Opnieuw ging ons pad weer flink op en neer. Af en toe was het pad best modderig omdat het water op die desbetreffende plekken niet kon weglopen. In de route beschrijving stond opnieuw de tekst "bergje op" waarbij opnieuw een zeer steile helling beklommen moest worden. Bij een pad naar rechts was een rechtdoor-pijl met nietje en al een kwart slag gedraaid. Wij herkenden desondanks dat het om een rechtdoor-pijl ging.
We kwamen bij een meertje (Molenvijver) en besloten, net als het voorgaande jaar even van de route af te gaan en naar de watermolen (De Bovenste Plasmolen) te lopen. Op weg daar naartoe werd naar ons toegeschreeuwd dat we verkeerd liepen. De bomen rond het meer weerspiegelden zich fraai in het water.
Op 28,785 km werd een wagenrust bereikt. Deze was op dezelfde plaats als de voorgaande jaren. En ook dit keer gebeurde er weer een bijna ongeluk. Deze verzorgingspost ligt aan een dalend fietspad. En er zijn van die fietsers, die met een snelheid van 30 km per uur zonder bellen rakelings langs de wandelaars rijden. Op foto's van andere wandelaars zagen we dat hier een soort vrachtwagen en een tractor met moeite tussen de verzorgingspost aan de ene zijde van het fietspad en zittende wandelaars aan de andere zijde van het fietspad met moeite doorheen manoevreren. Deze verzorgingspost ligt organisatorisch ideaal, maar misschien moet toch eens naar een andere en veiliger oplossing worden gezorgd.
Tijdens de herfstdagtocht van de LAT op 11 oktober 2008 Op weg naar de laatste wagenrust op 33½ km volgden nog enige fraaie brede boswegen en paden. Sommige daarvan waren omzoomd met grote, dikke bomen. Toen we op de laatste wagenrust aankwamen stond daar een grote camper van een LAT-lid uit het Noord-Hollandse Hoorn. Evenals het voorgaande jaar waren alle verzorgers in blitse rode pakken gestoken, die ze gratis hadden gekregen omdat ze meehielpen in de verzorging. Verzorgers zijn per slot van rekening voor een organisatie goud waard en dan mogen ze wel wat voor de moeite krijgen. Er was nog volop te eten en drinken bij deze verzorgingspost.
We werden aangesproken over het feit dat we zo vroeg op deze wagenrust waren, in vergelijking met andere jaren. Enerzijds kwam dat door de eerder genoemde afkorting. Verder waren we dit jaar ongeveer een uur eerder gestart. En als laatste hadden we dit keer weinig foto’s gemaakt
We vervolgden ons pad en dwaalden wederom door boswachterij Groesbeek. Op stronken van sommige bomen hadden zich mossen of elfenbankjes gevormd. Na het Afrikamuseum werd spoedig de finish bereikt. De afgelegde afstand bedroeg 40,315 km. Precies dezelfde afstand als het voorgaande jaar. Door het mooie weer zaten veel wandelaars buiten op het terras. Vooral ultralopers zaten hier. Want er waren dit jaar maar liefst 40 ultralopers naar Berg en Dal gekomen. Dit zijn hardlopers, die het 60 km-parkoers volgen.
Het was een mooie, maar zware tocht geworden. Het was uitstekend wandelweer geweest. Er was veel zonneschijn met een maximumtemperatuur van 18 graden. Na 8¼ uur lopen bereikten we de finish.
Er waren op het parkoers verscheidene steile paden, die uit boomwortels bestonden. Nu troffen we het dat het droog was. Maar als het nat en regenachtig was geweest, dan zijn deze paden met gladde boomwortels zeer gevaarlijk. Ook andere wandelaars hoorden we deze opmerking maken.
We willen de organisatie met alle vrijwilligers hartelijk danken voor het nogelijk maken van deze tocht.

naar de top van deze pagina

Henri Floor


Klik
HIER om naar de fotoreportage te gaan. Er zijn 20 foto's geplaatst. 8 foto's heb ik tijdens deze tocht gemaakt. De overige foto's zijn van 2006 en 2007.