We hadden voor € 45 overnacht en de vorige avond voor € 20 warm gegeten en gedronken. Rond half negen vertrokken we. In het centrum van Gamburg deden we bij de enige levensmiddelenzaak van het dorp nog inkopen. Rond kwart voor negen begaven we ons dan echt op pad. Het was behoorlijk fris en nevelig tot mistig. We begonnen al meteen met een stevige klim. Nadat we het eerste bos waren doorgelopen waren we blij met de ingetekende route. Op niet alle splitsingen in open gebied waren namelijk markeringen aangebracht. We kwamen langs oude stenen palen bij asfaltwegen waar verwijzingen naar plaatsen waren. Bij één van de hutjes, waar we langs kwamen, bleek een groep kleine kinderen met begeleiding te zijn. Het waren kinderen van een jaar of vijf. We kregen hier nog koffie aangeboden, waar we uiteraard gebruik van maakten. Toen ze weg gingen werd ons zelfs hun verwarmde (pipo)wagen aangeboden. Dat aanbod sloegen we af met de mededeling dat wij zelf ook spoedig het plan hadden om weer verder te lopen.
Toen we in Tauberbischofsheim aankwamen, dronken we koffie in een Eiskafé. Daarna liepen we verder.

Tauberbischofsheim is een plaats in de Duitse deelstaat Baden-Württemberg, gelegen in het district Main-Tauber-Kreis. De stad telt 13.260 inwoners
De stad wordt in 836 onder de naam, 'Biscofesheim', voor het eerst genoemd in een levensgeschiedenis van de Heilige Lioba. De naam ('woonplaats van de bisschop') duidt op de familierelatie van Lioba met Bonifatius. Zij was in de entourage van Bonifatius vanuit Engeland als missiezuster meegekomen naar de Duitse gebieden, waar zij zich in 735 in het latere 'Tauberbischofsheim' vestigde als abdis van het plaatselijke vrouwenklooster. Om de stad van andere plaatsen, waar een bisschop zetelde, te onderscheiden werd later de naam van de rivier de Tauber aan de naam van de stad toegevoegd.

In Steinbach vonden we bij een huis beschutting voor regen bij een luifel van een voordeur. Na zo’n 10 minuten riep een dame van 83 jaar ons van de eerste verdieping van het huis toe en bood ons koffie aan. Na een kwartier stonden we op het punt om verder te lopen omdat de vrouw verder nog niets van zich had laten horen. Maar net toen we verder wilden gaan werd het raam boven weer geopend waarna Coos de trap op liep en de koffie ophaalde. Want de 83 jarige vrouw kon vermoedelijk niet de trap af en op lopen. In de deuropening dronken we de koffie op. Voor ieder waren er twee koppen koffie. Inmiddels hadden we de regenkleding aangetrokken. Om kwart over vier kwamen we in Ober Lauda aan. Hier verlieten we de officiële route voor een bezoek aan ons overnachtingadres in Lauda. Het was ongeveer een half uur langzaam naar beneden lopen. Het centrum van Lauda zag er mooi uit, maar vanwege de regen werden geen foto’s gemaakt.