Vorig WS78 verslag Volgend WS78 verslag. Foto's van de WS78 tocht te Heerhugowaard Terug naar de homepage van Henri Floor Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten De WS78 Waarderhout-tocht vanuit Heerhugowaard
Wandelplaatje van de  40 km lange De WS78 Waarderhout-tocht vanuit Heerhugowaard
Op zaterdag 24 november 2007 organiseerde WS78 voor de eerste keer een tocht vanuit Heerhugowaard. De start was vanuit Sociaal Cultureel Centrum De Schakel. De openingstoespraak werd ditmaal verzorgd door de burgemeester van Heerhugowaard Han ter Heegde. Eén van de wandelaars heeft goede kontakten met de burgemeester en hij regelde deze bijzondere opening.
Na de start staken we de spoorlijn over waar de startlocatie vlakbij lag. Om Heerhugowaard te verlaten moesten eerst enige kilometers door de stad gelopen worden. Daarbij kwamen we langs winkelcentrum Middenwaard. In de Molenwijk waren op een muur graffiti-kunstwerken te bewonderen. Langs waterpartijen werd de bebouwde kom verlaten en daarop werd bosgebied Waarderhout bereikt. Hier liepen we kris kras door het bosgebied.
De Waarderhout begon in 1986 als een verzameling iele boomspietjes op kale akkers. Inmiddels zijn die rijen staken uitgegroeid tot een stevig bos dat door veel inwoners van Heerhugowaard regelmatig wordt bezocht. Staatsbosbeheer stemt het beheer primair af op het gebruik door wandelaars en andere bezoekers. Bij de aanleg van het gebied werd 18 jaar geleden nog gedacht dat het bos ook ten gunste van houtproductie beheerd moest worden. Dat idee is inmiddels achterhaald; recreatie en natuur staan centraal.
Voor het onderhoud van relatief jong bos is het nodig om van tijd tot tijd te dunnen. Door bomen weg te halen krijgen andere bomen de kans stevig uit te groeien. Zo raakt het bos beter bestand tegen stormen. Het dunnen zorgt er ook voor dat de Waarderhout leuker en gevarieerder wordt. Het monotone beeld van in rijen geplante bomen wordt doorbroken. Waar bomen worden gekapt komt er meer licht op de bodem en gaan planten en struiken bloeien. Vlinders en zangvogels profiteren hiervan.
Met WS78 vanuit Heerhugowaard op 24 november 2007 We verlieten Heerhugowaard bij buurtschap Kabel. Nabij buurtschap Draai staken we de Ringvaart via een smal bruggetje over. We hadden hier een fraai uitzicht op de Hensbroeker molen. We herkenden dit punt van de Alkmaarse vierdaagse.
Over de Kerkweg liepen we in de richting van Hensbroek. Maar even voor Hensbroek sloegen we bij een camping af en liepen hier langs de oevers van het meertje De Leijen. Op 9 kilometer werd de soeppost bereikt. Deze was gelegen in een grote bollenschuur.
Na de soeppost liepen we weer terug naar de Ringvaart en volgden nu een fraai graspad. Het uitzicht op de Ringvaart werd gedeeltelijk in beslag genomen door het riet dat langs de oevers groeide. In buurtschap 't Kruis volgden we een pad van ongeveer 2½ kilometer. Het eerste deel was een asfaltweg dat overging in een fietspad. Dit was de Molendijk (tevens natuurgebied).
De historie van de Molendijk op de grens met Oterleek
Voor de droogmaking van het meer de Grote of Zuyder Waard in 1630 werd aan de oever van dit meer op het oude land van Oterleek een molengang gebouwd. Deze bestond uit drie ondermolens, drie middenmolens en drie bovenmolens. Trapsgewijs werd via een kanalenstelsel het water opgemalen naar de ringvaart langs de Huygendijk. Door verbeteringen aan de molens en vooral door de invoering van de vijzel als vervanger van het scheprad konden de molens meer water hoger opmalen. Daardoor werd na 1810 minder molens nodig om de polder Heerhugowaard droog te houden. Ook aan de Oterleker Molendijk werden molens gesloopt. Er verdwenen twee ondermolens, zodat in 1817 daar nog één ondermolen stond en vervolgens drie middenmolens en drie bovenmolens. Deze situatie bleef tot de komst van het stoomgemaal aan de Huygendijk in 1877 en alle molens in Heerhugowaard overbodig werden. Het slotensysteem aan de Molendijk werd gedempt en de molens gesloopt.
Met WS78 vanuit Heerhugowaard op 24 november 2007 Sinds het verwijnen van de molens eind 19e eeuw ligt de Molendijk als een strook natuurgebied op de grens van Oterleek en Heerhugowaard. De oorspronkelijke contouren van dit gebied zijn dusdanig intact gebleven dat de situering van de oude molengang uit 1817 nog zeer nauwkeurig op dit gebied te projecteren is. Hierdoor is het mogelijk ter plaatse inzicht te krijgen hoe het hier oorspronkelijk is geweest.
De plaats waar de molens gestaan hebben is nauwkeurig te bepalen en worden zichtbaar gemaakt door ze te markeren met uit klinkers opgemetselde achtkantige plateaus en die plaatsen van groen te ontdoen zodat men vandaar uitzicht krijgt op het open polderlandschap van zowel Oterleek als Heerhugowaard. Via het te herstellen fietspad worden deze voormalige molenlocaties met elkaar verbonden
Extra aandacht is besteed aan de locaties van de twee bovenmolens die aan het begin van de Molendijk zijn gelegen, waarvan de eerste dicht tegen de Huygendijk aan ligt, omdat hier tevens de toegang van de Molendijk ligt vanaf de Huygendijk.
Door het historische karakter van de Molendijk zichtbaar te maken, krijgt deze dijk een extra belevingswaarde als natuurlijke zonering tussen Oterleek en Heerhugowaard en als voormalige oever van het meer Grote Waard. De Molendijk eindigt op de plaats van de ondermolen.
Met WS78 vanuit Heerhugowaard op 24 november 2007 Lopend door polder Oterleek kwamen we uit bij de Ringvaart van de Heerhugowaard. Het nu volgende graspad, dat parallel aan een asfaltweg liep langs de Ringvaart van de Heerhugowaard werd door weinig wandelaars in dank aangenomen. Bijna alle wandelaars liepen hier op de geasfalteerde weg over de dijk in plaats van het graspad aan de voet van de dijk. Wij liepen wel over de grasdijk. Wel beklommen we éénmaal de dijk om een mooiere foto van drie molens te kunnen maken. Wij kwamen uit bij Café Restaurant De Gouden Karper, bekend van de Alkmaarse vierdaagse. Dit was namelijk tijdens de Alkmaarse Vierdaagse gesloten, tot groot ongenoegen van veel wandelaars.
In buurtschap Rustenburg staken we een ophaalbrug over. Meteen daarna sloegen we weer af en volgden de Molenkolk. We volgden een traject, in omgekeerde richting, van de ANWB Koggen-autoroute. We kruisten de Mensonidesweg en zagen in de verte achter een paar meertjes fraai een molen liggen. Dit bleek molen Nieuw Leven te zijn. Even voor Wogmeer sloegen we af en volgden het Molenpad dat langs molens voerde (hoe kan het ook anders met zo'n naam).
Een handwijzer wees de richting aan van het Wapen van Wogmeer, een café restaurant waar even later de grote rust zou zijn. Maar eerst moesten we nog over een smal pad langs een omgeploegd land lopen. De grote rust werd na 20½ km bereikt. Nadat een wandelaar een sigaret had opgestoken besloten we snel verder te wandelen.
Met WS78 vanuit Heerhugowaard op 24 november 2007 Het Wapen van Wogmeer is ontstaan in 1918 als café en boerderij. In 1926 is het geheel afgebrand, waarna het huidige pand is gebouwd. Tot 1983 is het zowel als café en boerderij in gebruik geweest. Sindsdien is de boerderij functie verdwenen en is het café groter en gezelliger geworden. Ook is er een keuken in gekomen waar allerhande lekkere dingen gemaakt worden.
Het voorcafé is nostalgisch ingericht met diverse oude reclameborden, foto’s, veel oude blikken en oude schoolplaten. Ook kan je gebruik maken van het biljart en luisteren naar de oude hits die uit de jukebox schallen.
De warme chocolademelk is hier beslist een aanrader. Deze bestaat uit warme melk met een als lolly verpakt blokje chocolade wat al roerend de melk op smaak moet brengen. Een schaaltje slagroom sluit het heerlijk af.
Na de rust liepen we door Wogmeer over een weg met lintbebouwing, prachtige stolpboerderijen en woningen met fraai geprofileerde daklijsten en goot-aftimmeringen. Daarna werd de provinciale weg N507 gekruist. We zetten nu koers naar Spierdijk, maar vlak ervoor sloeg ons pad af. Over een traject van het 10,8 kilometer lange Wogmeerpad met in totaal 72 hekjes werd de tocht voorgezet.
Nabij boerderij Pro et Contra werd de N507 weer bereikt. Deze volgden we even om kort daarna weer af te slaan. Er werd een natuurgebiedje met meertjes nabij Obdam bezocht. Door een parkoerswijziging in dit gebied liepen we enige honderden meters minder dan de aangekondigde totale afstand van 37,9 km.
Met WS78 vanuit Heerhugowaard op 24 november 2007 We kwamen wederom weer terug op de N507. Over de Dorpsstraat liepen we Obdam in en kwamen tegenover tuincentrum Overvecht langs een alleraardigst kerkje. We moesten even op de tegenover liggende parkeerplaats lopen om het kerkje fraai op de foto te krijgen.
Van 1979 tot en met 2006 vormden de kernen Obdam, Hensbroek en een deel van de Wogmeer de gemeente Obdam. In 2007 is de gemeente samengevoegd met de gemeente Wester-Koggenland. Het gebied rond Obdam kenmerkt zich voornamelijk als een typisch polderlandschap. Er zijn lintdorpen met bebouwing langs de hoofdstraten. Dankzij de ruilverkaveling die in het midden van de zeventiger jaren heeft plaats gehad, is ook via de weg de verbinding van Obdam met de regio en de randstad aanzienlijk verbeterd door de aanleg van de provinciale weg de Braken.
Verderop kwamen we langs een boom waarvan op afstand leek alsof er een levende zwarte Piet in zat. Maar het bleek een pop te zijn. Toen we bij een groot vrijstaand huis kwamen in de vorm van een luxe boerderij, passeerde net een man die vertelde dat hier de plaatselijke tandarts woont. Vlak na het fraaie raadhuis sloegen we voor een grote kerktoren af. Wij namen de vrijheid om hier even van de route af te gaan en de R.K. kerk van dichtbij te bekijken. De Dom van Xanten
De kerk van de parochie te Obdam is op 15 augustus 1892 in gebruik genomen. De kerk en de parochie zijn toegewijd aan de heilige Victor.
Victor was een veteraan van het romeinse leger. Op een avond in het jaar 286 zoekt hij onderdak voor de nacht. Hij klopt aan bij een afdeling van het keizerlijke leger. In het kamp wordt feest gevierd, omdat er een veldslag was gewonnen. De strijders vertellen Victor dat ze voorafgaand aan de veldslag een offer­plechtigheid hebben gehouden om de goden gunstig te stemmen.
Een groep christelijke soldaten weigerde echter aan die heidense offerplechtigheid mee te doen. Deze mannen werden gedood. Dan maakt Victor bekend dat ook hij christen is en dat hij de anderen benijd dat ze voor hun geloof zijn gestorven. Die woorden zijn voor de soldaten genoeg om ook Victor te vermoorden. Zo sterft hij de martel dood.
Sinds zijn heiligverklaring staat de heilige Victor patroon voor een standvastig geloof. Moge hij ons daarin tot voorbeeld zijn. Wanneer Sint Victor tot patroonheilige van Obdam is gekozen, is niet bekend. Waarschijnlijk is dat gebeurd onder invloed van de Abdij van Egmond, waar relikwieën van Sint Victor werden vereerd. De stoffelijke resten van de heilige Victor liggen in het Duitse plaatsje Xanten. Bovenop zijn graf is een prachtige Dom gebouwd. De feestdag van Sint Victor is 10 oktober.
Met WS78 vanuit Heerhugowaard op 24 november 2007 Opnieuw kwamen we op de N507 uit en volgden deze tot aan de Ringsloot langs de Obdammerdijk. Meteen daarna staken we de Ringvaart via een brug over. Door de wijk Reigersdaal en de Schilderswijk werd een industriegebied van Heerhugowaard bereikt. Hier liepen we aanvankelijk parallel aan de spoorlijn Heerhugowaard-Hoorn gevolgd door de spoorlijn Heerhugowaard-Den Helder.
Na 7 uur werd de finish bereikt. De totale afstand bedroeg 37,9 km. Het was voor 99 % droog gebleven. We hebben enige keren zonnige perioden gehad, maar het was overwegend bewolkt. Het IVV-nummer was 16821.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg


Klik
HIER om naar de fotoreportage te gaan. Er zijn 65 foto's geplaatst.