We konden al om 7 uur ontbijten. Eerst liepen we naar een zeer grote supermarkt in Rüdesheim. Bij een rotonde maakten we een foto van het wapen van Rüdesheim dat er als een soort mozaïek bijlag. Buiten Rüdesheim liepen we door het Bad Kreuznacher Stadtwald en kwamen langs het Ehrenfriedhof, een oud oorlogskerkhof. Vervolgens kwamen weer eens langs een TV mast. Soms dachten we wel eens, waarom wordt deze tocht geen TV-masten-wandeltocht genoemd.
Bij Traisen liepen we door talrijke wijnvelden. We zagen hier al veel herfstkleuren. Na Norheim kwamen we opnieuw door veel wijnvelden. In Niederhausen aangekomen keken we uit naar een café om ons dagelijks kopje koffie te nuttigen. Bij het eerste café waren we niet welkom omdat het café propvol met Zweedse toeristen zat. Maar door de serveerster werd ons een ander café aangewezen en daar dronken we toen koffie. Bij de koffie aten we pruimentaart met slagroom. Ja, met slagroom, want we waren vergeten om te zeggen dat we geen slagroom wilden hebben. En tegenwoordig is het normaal dat er slagroom op wordt gedaan. We liepen naar het stuwmeer toe en over de stuwdam kwamen we aan de andere zijde van het stuwmeer. Daar hadden we weer een mooi uitzicht op Niederhausen en later ook op Oberhausen. Hier is Oberhausen maar een klein plaatsje en om verwarring te voorkomen met het voor ons veel meer bekende Oberhausen in het Ruhrgebied heet dit Oberhausen an der Nahe.
Ons pad steeg en we kwamen uiteindelijk bij het Besucher Bergwerk. Na een rust op een bankje liepen we verder in de richting van de Lüserhütte. Daarbij volgden we een alternatieve route door het Lüsertal omdat de officiële route weer te steile passage voor ons in petto had. De laatste kilometer naar de Lüserhütte voerde over de naar de hut toelopende doodlopende asfaltweg. Bij de hut aangekomen hadden we een grandioos vergezicht. De hut zelf was op maandag gesloten.
Bij de vervolgroute was opnieuw een te steile passage waardoor we opnieuw een alternatieve route volgde. Daarbij kwamen we in een zeer uitgestrekt woongebied met vakantiehuisjes uit. Er bleken veel meer wegen hier te lopen dan op de kaart stond aangegeven. Dit kwam waarschijnlijk mede doordat het hier heuvelachtig was. Toen we op een verkeersweg uitkwamen besloten we niet de officiële route naar de Montferruïne te lopen omdat dit te vermoeiend voor deze dag zou worden.
Uiteindelijk besloten we om de verkeersweg naar Hallgarten te volgen, zo'n 3 kilometer. Hier aangekomen kregen we de volgende teleurstelling te verwerken. Naar Obermoschel, waar we een overnachting hadden gereserveerd bleek geen bus naar toe te rijden omdat de weg afgesloten was. Na een rust besloten we dan maar te voet over de verkeersweg naar Obermoschel te lopen. De weg naar Obermoschel werd inderdaad geheel vernieuwd, maar moest wel een keer van een asfaltlaag worden voorzien. Maar er reden toch wel auto's op deze weg. 's-avonds aten we warm in een pizza-restaurant (Picnic, Pizza- ins Kebahaus, Windenstrasse 2a, 67823 Obermoschel, tel. 06362-993550).

Informatie over Roxheim
Informatie over Norheim
Informatie over Obermoschel