Na het ontbijt verlieten we rond half tien ons overnachtingadres. We Liepen eerst naar de supermarkt. Deze lag niet op onze vervolgroute. Eerder op de route die we de vorige dag hadden gelopen. We kochten er broodjes en limonade. Vlak bij de supermarkt konden we op een bankje zitten. Daar aten we de gekochte bananen op en dronken Müllermilch. Müllermilch is verpakte melk in halve liters en heeft lekkere smaken. Zo kennen we de smaken aardbeien, banaan, cappuccino, frambozen en chocolade. Maar niet alle smaken is in elke winkel leverbaar.
We begaven ons op pad en over een traject, dat we de vorige dag hadden gelopen, liepen we ook weer. We kwamen langs een kapelletje waarin fraai houten beelden stonden. De omgeving heette hier ook Schneppenbaum. Even volgden we de Müllenstrasse, waaraan ook ons overnachtingadres lag en dat we rond half elf passeerden. Spoedig verlieten we deze weg en volgden zo´n 2½ km een half verharde weg. Hierover liep ook het fietspad Via Romania van Nijmegen naar Xanten. Langs de kant van de weg stonden oude bomen. Verschillende keren zagen we paddestoelen langs de kant van de weg op omgevallen bomen zitten. We maakten er enige foto´s van. Coos maakte een foto waarbij ze op haar knieën ging zitten. Kijk desgewenst naar de desbetreffende foto.
We sloegen af naar Moyland voor een bezoek aan het kasteel annex museum. Maar bij de hoofdingang hoorden we dat Moyland op maandag gesloten is. Teleurgesteld vervolgden we ons pad. Want het was weer behoorlijk warm. En hierdoor hadden we de omweg naar Moyland voor niets gemaakt. Ook een nabijgelegen restaurant Zur alten Post en een tegenover het restaurant liggende kerk was eveneens gesloten.

Schloss Moyland is een oud waterslot (kasteel omringd door een gracht) dat vele malen gerenoveerd is en aangepast aan de eisen van de betreffende tijd. De laatste verbouwing was in de 19e eeuw. Op het eind van WO2 is het nagenoeg weggevaagd. Pas in de jaren ‘90 is het weer gerestaureerd naar de 19e eeuwse vorm. Het heeft wel iets weg van de Efteling. Er hebben verschillende kunstenaars met beeldhouwwerken in en aan de gevel meegewerkt, als ook aan de glas-in-loodramen. Ook is er weer een oude tuin bij aangelegd zoals die er in de 17e eeuw moet zijn geweest. De kruidentuin is aangelegd naar de inhoud van bepaalde kruidenboeken, o.a. die van Hildegard von Bingen.
Het kasteel Moyland ligt in de Nederrijnse gemeente Bedburg-Hau, tussen Kleef en Kalkar. aan de B57. Het behoort tot de belangrijkste middeleeuwse burchten van het Rijnland. Het is tevens, door een ingrijpende verbouwing in de negentiende eeuw, een van de voornaamste neogotische kastelen in de deelstaat Nordrheim-Westfalen.
Niemand minder dan de Keule 'Dombaumeister' Ernst Friedrich Zwirner kreeg in 1854 van Nikolaus Johann von Steengracht de opdracht kasteel Moyland te verbouwen. Zwirner voorzag het oude bouwwerk van een nieuwe mantel in de destijds gangbare neogotische stijl. Daardoor kreeg het kasteel zijn onmiskenbaar romantische uiterlijke. In dezelfde tijd liet de familie Von Steengracht prachtige tuinen rond het kasteel aanleggen en bracht zo een 'Gesamtkunstwerk' van hoog kunst- en cultuurhistorische niveau tot stand. Aan het einde van de tweede Wereldoorlog werd het kasteel Moyland zwaar beschadigd en was enkele tientallen jaren overgeleverd aan verval. Pas in 1987 werd begonnen met het ruimen.

Nadat we weer op de route liepen, volgden we een asfaltweg een halve km door bosgebied. Langs een weiland met koeien annex bosrand sloegen we af. Dat was tegenover de ingang van een golfclub. We dwaalden door bosgebied en kwamen langs een meer waarvan de oevers niet toegankelijk waren vanwege broedseizoen. Het meer werd omschreven met renaturierten Baggersee.
Uiteindelijk verlieten we het bosgebied. Nu liepen we naar Kalkar over zeer rustige asfaltwegen. Daarbij kwamen we nog lans Haus Horst. In het centrum van Kalkar hadden we een rust bij Bäckerei-Cafe Am Markt (Inh. A. Moschella, Markt 26, 47546 Kalkar, tel. 02824-962404). Daardoor namen we bij de koffie nog een lekkere koek. We maakten hier verschillende foto´s van bijzondere huizen langs de markt waaronder het stadhuis en een molen.

Kalkar is een plaats in de Duitse deelstaat Noord-Rijnland-Westfalen, gelegen in het district Kleve. De stad heeft ongeveer 14.000 inwoners. Naburige steden zijn onder andere Emmerich, Goch, Kevelaer en Rees.
Bezienswaardig is de Sint Nicolaaskerk, daterend uit 1409-1450 met o.a. zeven retabels uit de late-gotiek en de vroege renaissance. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is deze kerk zwaar beschadigd. Op het marktplein vindt men nog oude gevels.
Kerncentrale als pretpark
In de jaren 70 en 80 was Kalkar vaak in het nieuws door de vele protestmanifestaties die er gehouden werden tegen de kerncentrale "Schneller Brüter" die er gebouwd werd. De centrale werd in 1985 opgeleverd en was klaar om in bedrijf te worden genomen. Door de aanhoudende protesten en de ook steeds alarmerender wordende veiligheidsrapporten bij een eventuele opstart is de centrale, een samenwerkingsverband tussen Duitsland, België en Nederland, echter nooit in gebruik genomen. De centrale zou volgens het zogenaamde broedproces nieuwe splijtstof aanmaken. Maar dit betrof dan plutonium dat zonder verdere bewerking gebruikt kan worden om kernwapens van te maken. Ook zou de koeling van de reactorkern door vloeibaar natrium gebeuren. Dit is een hoogst reactief metaal dat spontaan in brand vliegt bij zuurstofcontact. Een eventuele brand in het natriumcircuit zou bijna niet te stoppen zijn en mogelijk een ramp à la Tsjernobyl veroorzaken. Door dit alles werd tenslotte in 1992 besloten om de reactor niet op te starten. Inmiddels was er al € 3,5 miljard uitgegeven. Nadat de centrale enkele jaren te koop stond wilde tenslotte in 1995 de Nederlandse oudijzerhandelaar Hennie van der Most de gebouwen voor € 2,5 miljoen wel overnemen. Hiertegen kwamen ook protesten en nu van de deelstaat Noord-Rijnland-Westfalen omdat de waarde van alleen al de koperen leidingen in het gebouw een veelvoud van dit bedrag was. Van der Most mocht de centrale uiteindelijk toch kopen en vestigde er een hotel en pretpark in: Wunderland Kalkar.

Toen we de verharde weg verlieten kwamen we langs een boom met daarop de markeringen van de E8, de X13 en de X2.

Bij de E8 werd nog vermeld waar je zoal komt als je de hele route loopt, namelijk Irische See, Nordsee, Rhein, Main, Donau, Karpaten, Rila en Rhodopen.
Hauptwanderweg X13 loopt van Kevelaer via Straelen, Nieukerk, Rheurdt, Geldern, Kapellen, Sonsbeck, Xanten, Kalkar en Uedem weer naar Kevelaer.
Hauptwanderweg X2 (Arnold-Mock-Weg) loopt via Kalkar (Markt), Sonsbeck, Kloster Kamp, Achterberg )Tönisberg, Krefeld-Stadtwald, Neuss nähe Bahnhof, Bedburg, Elsdorf Bürge en Düren Kölner Landstrasse.

We verlieten Kalkar en bestegen de Monreberg. Op de top was een militair kampement. Hier stond een Fernmeldesektor, of te wel een schotelantenne met een mooi wapen erin. We wisten niet zeker of we dit wel mochten fotograferen en daarom wachtten we totdat een juist gearriveerde auto het kampement had betreden en de inzittenden in de kazerne waren verdwenen. Na een kilometer langs een verkeersweg gelopen te hebben volgde nog een bospassage alvorens Kehrum werd bereikt.
We kwamen nog langs een huis (in der Häusergruppe Baukamp) waar naast de voordeur een fel groen gekleurd buitenaards/wezen was geplaatst. We verlieten de hoofdroute voor ons overnachtingadres. Na ons middagdutje van een uur liepen we naar het nabij zijnde benzinepompstation. Hier zou de volgende ochtend ons ontbijt zijn, omdat bleek dat we een overnachting hadden zonder ontbijt.
Daarna liepen we naar Landhaus Beckman (Michael Große Holtforth, Römerstraße 1, 47546 Kalkar-Kehrum, tel. 02824-2086). Een overnachting in dit hotel kostte inclusief ontbijt € 89 en dat vonden we te duur. We aten er echter wel warm. En het eten smaakte er prima. Maar het duurde wel heel lang voor dat het er kwam. In het donker liepen we terug naar ons overnachtingadres.

Informatie over Bedburg-Hau
Informatie over Kalkar
Informatie over Moyland