Vorig Euraudax verslag Volgend Euraudax verslag Met Euraudax vanuit Veenendaal op 1 en 2 april 2006 Terug naar het overzicht van alle Euraudax wandeltochten Terug naar de homepage van Henri Floor Hart van Nederland Euraudaxtocht, Grebbelinie route
Staatje dat aangeeft welke afstanden je in Euraudax 
verband dient te lopen om voor de desbetreffende arend in aanmerking te 
komen arendkop
Klokslag 8 uur vertrokken we op zondag 2 april 2006 vanuit de kantine van SV Unitas te Veenendaal. Door buitenwijken werd Veenendaal in westelijke richting verlaten. Bij buurtschap Haspel volgden we een asfaltweg parallel aan de spoorlijn Utrecht-Rhenen. Spoedig werd Overberg bereikt en we passeerden het plaatselijke kerkje.
Sinds 1 januari 2006 behoort Overberg tot de gemeente Utrechtse Heuvelrug. Daarvoor was dat de gemeente Amerongen
Bij een spoorwegovergang vervolgden we in noordelijke richting. Even later liepen we onder de A12-snelweg door. Meteen hierna volgden we een zand/grintweg dat aanvankelijk parallel aan de snelweg liep. Later staken we de spoorlijn Utrecht-Arnhem over. Even volgden we de spoorlijn, maar meteen nadat we het Valleikanaal waren overgestoken volgden we dit 1½ kilometer.
We bevonden ons inmiddels in de gemeente Woudenberg. Bij de Broekerbrug was de eerste wagenrust op 8 kilometer. Na een rust van 10 minuten vervolgden we ons pad. We staken het Valleikanaal opnieuw over en volgden nu een zogenaamd klompenpad. Hier was dat het Oudenhorsterpad.
Het Oudenhorsterpad: een wandeling van 6 km. in de (zuid-)westelijke hoek van Scherpenzeel. Deze wandeling loopt o.a. langs het Valleikanaal, de buitenplaats 'Lambalgen' en de hoeve 'Groot Oudenhorst' en over de oude spoorlijn van Amersfoort naar Kesteren
Opnieuw staken we het Valleikanaal over en kort daarna passeerden we een groot kerkhof, ook Lambalgen genaamd. Daarop werd Scherpenzeel bereikt. Via een park met daarin het vrijstaande en vrij gelegen grote witte stadhuis van Scherpenzeel werd het centrum bereikt. Hart van Nederland Euraudax 2-daagse vanuit Veenendaal
Huis Scherpenzeel is een adellijk huis in het dorp Scherpenzeel, in de provincie Gelderland. Het maakte tot 1975 deel uit van het Landgoed Scherpenzeel en ligt in het zuiden van de Gelderse vallei, op de grens met de provincie Utrecht.
In de 14e eeuw stond op de plaats van het huidige Huis Scherpenzeel al een versterkt huis. Dat was eigendom van de familie Van Scherpenzeel. Na 1636 waren respectievelijk de families Westerholt, Van Naamen en Royaards eigenaar.
Halverwege de 19e eeuw kreeg het huis zijn huidige vorm: een niet al te groot, symmetrisch en sierlijk geheel: voor- en achtergevel hebben enkele kolommen, gedekt met tinnen; de zijgevels hebben elk twee trapgevels.
Het huis, het koetshuis en het poorthuis liggen in een park van circa vier ha dat in 1859 werd ingericht in de Engelse landschapsstijl door S.A. van Lunteren. In 1898 werd de tuin vernieuwd naar een ontwerp van H.A.C. Poortman en in 1901 en 1909 naar ontwerp van L.A. Springer.
Het huis, de bijgebouwen en het park zijn in 1975 overgedragen aan de gemeente Scherpenzeel. Het omringende landgoed Scherpenzeel bleef in particulier bezit.
Huis Scherpenzeel deed een aantal jaren dienst als gemeentehuis. Sinds 27 september 2005 is de Stichting Vrienden der Geldersche Kasteelen eigenaar van het huis.
Hart van Nederland Euraudax 2-daagse vanuit Veenendaal Het parkoers voerde hier om de dorpskerk heen. We hoorden het orgel spelen ten teken dat er een kerkdienst aan de gang was. Er stonden hier trouwens ook veel auto’s van kerkgangers. We zagen hier trouwens een uitgelezen kans om onze achterstand te verkorten door de kerk aan de “verkeerde” kant te passeren, waardoor we weer dichter bij de groep kwamen.
We verlieten Scherpenzeel aan de oostzijde. Daarop liepen we naar buurtschap Ruwinkel. In het gelijknamige bos waren talrijke modderige paden. Bij restaurant De Dennen verlieten we de provincie Gelderland en betraden de provincie Utrecht weer. Nu liepen we naar en door Renswoude. In het centrum van Renswoude passeerden we café Het Zwaantje. Van hieruit werd tien maal een Euraudax tocht georganiseerd met de naam Grebbelinietocht.
Bij een grote kerk was oorspronkelijk de tweede verzorgingspost gepland op 16 kilometer. Bij de planning had men zich echter niet gerealiseerd dat er dan een kerkdienst aan de gang kon zijn en zeker ook niet dat de kerk net uitging, hetgeen wij ondervonden. En natuurlijke liepen we tegen de stroom van de kerkgangers in.
Door het kasteelpark van kasteel Renswoude werd Renswoude verlaten. Aan de rand van het kasteelpark was dan nu de verzorgingspost. We lieten ons 4 bekertjes chocolademelk goed smaken benevens een pennywafel. Na de verzorgingspost kwamen we op een klompenpad (het Broekerpad) uit en staken we de Munnikebeek over.
Het Broekerpad is een wandeling van 5 km. vanuit het centrum van Scherpenzeel naar het zuiden en zuidwesten. De wandeling voert langs het Huis Scherpenzeel, via de Lunterse Beek, langs de (voormalige) 'broeken' (moerassige stukken land) en het Valleikanaal.
Hart van Nederland Euraudax 2-daagse vanuit Veenendaal Even volgden we de Emminkhuizerlaan (de laan naar buurtschap Emminkhuizen), maar spoedig sloegen we een zandweg in om daarna bij een bruggetje van 2 planken uit te komen. Deze oversteek ging niet geheel vlot. Er was een wandelaar die een stevige stok had gevonden. Daarop gingen twee wandelaars pal naast het bruggetje staan, aan beide zijde van de sloot en hielden de stok zodanig past, dat er een alternatieve leuning voor het bruggetje was ontstaan. En daardoor voelden veel wandelaars zich zekerder, waaronder ondergetekenden.
We kwamen uit bij de Emminkhuizerbeek. Hierlangs lag een zandrug. Deze volgden we tot nabij de voormalige Batterijen, een oud verdedigingswerk nabij een spoorwegovergang. Nu volgden we de spoorlijn Utrecht-Arnhem een tijd zoveel mogelijk parallel en passeerden daarbij Camping De Batterijen.
Bij het voormalige Fort aan de Buurtsteeg staken we de spoorlijn over. Het voormalige Fort aan de Buurtsteeg is vrijwel geheel overwoekerd en is dan ook aan het blote oog geheel onttrokken.
FORT AAN DE BUURSTEEG (bron: www.grebbelinie.nl)
In 1742/1743 werden de eerste plannen gemaakt om een versterking aan te leggen in de bocht van de Slaperdijk ter hoogte van de Buursteeg(nu Klompersteeg). Het schetsontwerp was bedoeld om een project voor te bereiden dat zou leiden tot 'dekking der sluys genaamt de Juffrouw-wijk'. De plannen omvatten een klein hoornwerk en een versterking ter hoogte van De Schalm. Het duurde tot 1786 tot het fort uiteindelijk aangelegd werd, geheel omgracht en voorzien van bastions, lunetten en vijfhoekige redouten. Deze keer lag het accent op het verdedigen van de oostelijke toegang van de Emminkhuizerberg en de bescherming van de Slaperdijk. Op het terrein stond een gemetseld wachthuis, waarin tevens levensmiddelen werden opgeslagen, mede afkomstig van de boerenwoningen die binnen de wallen waren gesitueerd. In logeerloodsen verbleven achtereenvolgens Nederlandse Carabiniers en Ierse en Engelse Dragonders om de naderende Franse legermacht te weerstaan. Net als elders vluchtten de verdedigers, toen de inundaties tijdens de strenge winter van 1794/'95 bevroren. Een Franse bezetting van het fort volgde. In 1939 werden er voorbereidingen getroffen in het kader van de mobilisatie. Oostelijk werd een(thans nog aanwezige) anti-tankgracht gegraven en een S-kazemat bestreek de weg, die inmiddels niet meer door het werk liep, maar langs het verdedigingswerk afboog naar Veenendaal. Het werk was voorts nog versterkt met een stuk PAG en een mortier. Tijdens de Duitse bezetting werd het fort gebruikt door de Hollandse SS. Op een Duitse bunker op de zuidelijke redoute was de camouflage opmerkelijk; geschilderde raampjes met gordijntjes moesten bij de vijand de indruk wekken, dat men een huis passeerde… Helaas is deze schildering inmiddels bedekt met graffiti. Het noordelijk deel van het fort is in gebruik als camping('De Batterijen'), het zuidelijk deel is gerestaureerd en een gemeentelijk monument.
Hart van Nederland Euraudax 2-daagse vanuit Veenendaal Op weg naar de A12-snelweg passeerde een auto die door een plas water reed en daardoor een golf water deed opspatten waardoor een tiental wandelaars nog natter werden dan ze al waren. Want het was al een tijdlang aan het regenen.
Rond half één werd de finish bereikt. Coos had voor de 50 kilometer ingeschreven, Daardoor bleef ik bij de finish nog totdat de groep aan de tweede lus van de 50 kilometer begonnen.
Nadat het de eerste twee uur redelijk droog was gebleven, was het daarna meer gaan regenen. Tot en met de finish had het daarna min of meer doorlopend geregend. Bij de tweede lus druppelde het aanvankelijk nog iets, maar spoedig werd het droger en werd het mooier weer. De zon kwam er daarbij verschillende keren nog te voorschijn. Het IVV nummer was 11468.
Er was een wandelaar uit Utrecht, die op de eerste dag van deze tweedaagse Euraudaxtocht, een 50 km niet geheel aandurfde. Daarop zei een wandelaar tegen hem dat hij voor de 25 km kon inschrijven en daarna altijd nog kon beslissen om aan de tweede 25 km mee te doen. Nadat hij uiteindelijk de eerste dag 50 km had gelopen,besloot hij de tweede wandeldag ook 50 km te lopen. Omdat hij echter geen auto heeft en hij met het openbaar vervoer niet goed op tijd kon komen, besloot hij dan maar de fiets te nemen. Maar het was wel 36 km fietsen, die hij afloop ook nog terug moest fietsen. Hij heeft uiteindelijk 100 km gewandeld en 72 km gefietst.

naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg