eerste dag Drents Friese Wold Wandelvierdaagse derde dag Drents Friese Wold Wandelvierdaagse terug naar het overzicht van de Drents Friese Wold Wandelvierdaagse Drents Friese Wold Wandelvierdaagse 2005 Terug naar het overzicht van driedaagsen en vierdaagsen op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor 11e Drents Friese Wold Wandelvierdaagse 2005, 2e wandeldag, vrijdag 27 mei.

Dit is het wapen van Diever. 
Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag We waren deze dag iets later gestart dan de eerste dag, namelijk zo rond 7.35 uur. Daardoor liepen we midden tussen de 30 km lopers. Ons tempo was deze dag maar een fractie sneller dan de 30 km lopers. Daardoor raakten we de 30 km lopers pas kwijt na de splitsing tussen de 30 en 40 km. Maar op de 30 km liepen ook heel veel aardige mensen.
Drents Friese Wold Wandelvierdaagse Na de lus van de 40 km troffen we nog steeds 30 km lopers. Er waren zelfs nog lopers die bij de rust arriveerden.
We verlieten Diever deze dag in zuidelijke richting en doorkruisten buurtschap Oldendiever. Daarna kwamen we langs het Oldendieverveld. De klinkerweg ging hier over in een graspad langs een sloot. Ook bij een bungalowpark liepen we vlak langs een sloot. Na buurtschap ’t Moer kwamen we langs het Wittelterveld. Daarop bereikten we bosgebied Oosterzand. Opeens stonden we voor een grote plas, Brandeveen genaamd. De muggen waren hier dol op ons, getuigen de diverse muggenbulten die we hier opliepen.
Even later werd op een zessprong de mobile post bereikt. De afgelegde afstand bedroeg 7,9 km. Daarna kronkelde ons pad enorm op weg naar Uffelte. Aan de rand van Uffelte kwamen we langs een aantal piknikbanken en zitbanken op één plek onder de bomen. We bedachten ons geen moment en rusten hier aangenaam in de schaduw. Even verderop was in café De Molensteen op 13,0 km een rustpost. Hier was het binnen behoorlijk warm. Ook deze dag liep de temperatuur op naar 30°.
Drents Friese Wold Wandelvierdaagse We hadden op onze vorige rustpost de oud voorzitter en tevens eerste voorzitter van WS78 zien langslopen. Hier in café De Molenstein troffen we hem in de rij voor een consumptie. We hadden gehoord dat hij benoemd was tot lid in de orde van Oranje Nassau. En daar feliciteerden we hem mee.
Nu begonnen we aan de lus van de 40 km. Deze begon saai, namelijk een fietspad langs de N371. We staken de Drentse Hoofdvaart over via de eerste Uffelterbrug. We passeerden een café en volgden de Ruinerwoldseweg, een asfaltweg. Daarna sloegen we af en even later betraden we landgoed Rheebruggen. Dit was een heel mooi gebied.
Een markant element op het landgoed is het 'Borgbargien'; een middeleeuwse woonterp waarop waarschijnlijk eens een houten of stenen woontoren heeft gestaan. Mogelijk dat de geschiedenis van deze woontoren de aanleiding heeft gegeven voor het ontstaan van de legende van 'De beuze jaeger'.
Drents Friese Wold Wandelvierdaagse De oudste berichten over het gebied Rederbroec dateren uit 1382. Het landgoed is lange tijd een adellijke bezitting geweest, gedomineerd door de havesathe Rheebruggen. Het terrein is een zeer oud cultuurlandschap, gelegen op een dekzandopduiking met keileem in het stroomgebied van de Oude Vaart tussen Uffelte en Ansen. Het huidige landschap is het resultaat van een lange ontginningsgeschiedenis. De vele lanen, wallen, hakhoutcomplexen en het opgaande loofbos bepalen het karakter. Een viertal monumentale boerderijen en de talloze omwalde akkers of kampen benadrukken de activiteiten van de mens die het gebied haar huidige vorm gaf. De boerderijen op het landgoed behoren allemaal tot het nieuw-Drentse type met dubbele zijbaanders en zware rieten daken.
Tot de inkomsten van Landgoed Rheebruggen, destijds eigendom van het geslacht Van den Clooster, behoorde naast de opbrengsten van de agrarische productie en de houtverkoop ook het heffen van tol. In 1619 verkreeg de Heer van Rheebruggen het recht om tol te heffen van het verkeer tussen Ansen en Uffelte. De tol diende als vergoeding voor schade aan de groenlanden van het landgoed. Als gevolg van de kwetsbaarheid van de zandwegen en de hoge grondwaterstanden waren de koetsiers vaak gedwongen om naast de weg te gaan rijden, om niet vast te raken.
Dit was wel het hoogtepunt van de hele (dag)tocht. Aan het eind van de lus kwamen we weer bij de Drentse Hoofdvaart uit en staken deze over bij de tweede Uffelterbrug.
Wegrestaurant Frederikshaven, rustpost tijdens de Drents Friese Wold Wandelvierdaagse 2003 Via wegrestaurant Frederikshaven kwamen we weer bij café De Molensteen en beëindigden we de lus van de 40 km.
Drents Friese Wold Wandelvierdaagse Er zaten hier een paar wandelaars uit België. Aan een dame vroeg ik of zij de dame was die een hoedje droeg met de tekst “www.wandelmee.be”. Zij pakte haar hoedje er bij en liet zien dat ze een papieren hoedje droeg. Een andere wandelaar vroeg aan haar of dat geen problemen gaf met zweten. Ook vroeg die wandelaar of zei misschien helemaal niet zweette. Zij antwoordde met: “waarom denk je dat onze lieve Heer ons haren heeft gegeven” en zei vestigde de aandacht op haar weelderige haardos. De afgelegde afstand bedroeg op deze rustpost 21,2 km.
Opnieuw dwaalden we naar en door bosgebied Oosterzand. We passeerden een hele grote natuursteen met de tekst “West- en Oosterzand”.
De 'zanden' zijn ontstaan door té intensief gebruik van de bodem, waardoor het zand ging stuiven. Deze voedselarme gronden hebben weinig vermogen om vocht vast te houden en werden veelal met naaldhout beplant. In het Oosterzand (beplant in 1910) en het Westerzand (beplant in 1901) is dat nog goed te zien.
Drents Friese Wold Wandelvierdaagse Het was op de open plekken en in het bos behoorlijk heet. In de bossen hingen regelmatig heerlijke zoete geuren van omgezaagde boomstammen. Op 28,1 km werd de mobiele post weer bereikt op een zessprong. Daarna volgde een klinkerweg en passeerden we een herdenkingsmonument. Nu eens geen oorlogsmonument, maar een stenen monument ter gelegenheid van 21 mei 1990 toen Wittelte 950 jaar bestond.
Wittelte werd al in een akte van 1040 genoemd. Aan de Meester Broerweg ligt de "Wittelterberg". Dit is een overblijfsel van een heuvel, waarop een houten kasteel uit de Middeleeuwen heeft gestaan.
Op 33,8 km was de laatste rustpost in een boerderij. Daarna kwamen ons nog wandelaars van de 10 km tegemoet gelopen. Dit omdat een gedeelte van de 10 km tegengesteld liep aan de overige afstanden. Het IVV-nummer was 11787.

naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg