Keukenhofwandeltocht 2005

Op zaterdag 2 april 2005 organiseerde de DJO de Keukenhofwandeltocht. De start in Lisse was vanuit de veilinghal van de firma P. Bakker aan de Meer en Duin. Toen we bij de start aankwamen konden we drie bossen tulpen of narcissen voor € 5,00 kopen. Samen met een vriendin begonnen wij aan de 15 km. We liepen eerst naar de N208. We staken de Lisserbeek over via de Lisserbrug en kwamen toen langs een opvallend beeldhouwwerk. Hier was een dame afgebeeld, die met haar benen over elkaar zat in een fel gele kleur. Daarna liepen we lange tijd over de Heereweg, zo’n beetje de hoofdstraat door het centrum van Lisse. Er was opvallend weinig publiek in het centrum van Lisse. Daardoor konden we nog meer van dit deel als wandelaar genieten.
We kwamen bij de grote Agatha kerk. Een toegangsdeur stond open en we besloten de kerk te bezichtigen. We wisten niet of de kerk altijd op zaterdagochtend open was, maar het kon nu zijn vanwege het feit dat de paus op sterven lag. De kerk zag er vanbinnen indrukwekkend uit en leek wel wat op de basiliek van Meerssen (in de buurt van Maastricht). In de kerk waren langs de muren afbeeldingen van de 14 staties. In het eerste weekend na pasen was dit nog een hot item.
Sint Agathakerk: oorspronkelijk was hier een kapel, als bedehuis ressorterend onder Sassenheim. In 1460 werd de kapel door Paus Pius ll verheven tot een zelfstandige parochiekerk en gewijd aan Sint Agatha. De huidige kerk is uit 1903, met pastorie en kloostergebouw. De kerk kreeg de bijnaam 'kathedraal van de Bollenstreek'. Het is een laat maar gaaf en stijlzuiver voorbeeld van neo-gotische kerkelijke bouwkunst. De torenspits werd in 1929 ingekort en vervangen door een neo-barokke bovenbouw. Het interieur is van belang vanwege de rijkdom aan gave kunstwerken.
De wandelaars van de 30, 6 en de 10 km waren inmiddels afgeslagen en nu liepen we verder het parkoers van de 15 en 20 km. Na een heemtuin kwamen we bij de Zemelpoldermolen. Opvallend van deze molen was het feit dat de wieken, bij draaiing, bijna de grond raakte en dus vrij laag stond. Op een naast staande piknikbank aten we wat van onze meegenomen boterhammen.
Heemtuin: hier worden zoveel mogelijk wilde planten bijeengebracht. De eerste aanleg was in 1972, met veel variatie in vochtig en droog, zonnig en beschaduwd, kalkarm en kalkrijk. In 1991 werd de tuin opnieuw opgezet met nieuwe paden, vijver, bijenstal, stinzenstrook, knotwilgen, etc. In 1994 werd de heemtuin officieel geopend.
Zemelpoldermolen: poldermolen (grondzeiler), bemaalde ooit de Zemelpolder; in 1999 grotendeels afgebrand, maar na restauratie sinds voorjaar 2003 weer in oude glorie hersteld.
We staken de Ringsloot over en even verderop deden we dat ook nog bij een naamloze sloot. Buiten de bebouwde kom van Lisse liepen we over de Rooversbroekdijk. Deze liep tussen de Lisser Poelpolder en de Rooversbroekpolder.
Poelpolder: tot omstreeks 1620 was de Lisser Poel een water dat via twee doorgangen, de Grevelijng en het Hellegat, in verbinding stond met het Kager Meer. Tussen die watergangen lag een groot eiland, de Rooversbroek (letterlijk "moerasbos van de rovers"). Het Kager Meer stond via het Haarlemmermeer en het IJ in open verbinding met de Zuiderzee. De eerste vermelding van de Poel dateert uit 943, toen keizer Otto I er als viswater over beschikte. In 1433 werd het viswater verpacht aan de stad Leiden en in 1622 werd toestemming verkregen voor het droogmalen van deze Poel. Tegenwoordig is het grotendeels woonwijk.
We passeerden de Lisser Manage. Enige jonge meisje waren aan het oefenen met paardrijden. Op het terrein van de manage stonden vele paardentrailers.
We kwamen bij de Ringvaart van de Haarlemmermeer en bewonderden de aldaar gelegen Lisser molen. Hier stonden wel drie piknikbanken en een gewone bank, maar wij lieten ze allemaal onbenut. We hadden nog niet gemeld dat het een prachtige zonnige dag was met een maximum temperatuur van 18 graden. We zagen al verschillende wandelaars in de korte broek lopen. Ook zagen we onderweg vele bekenden, vooral bekenden van WS78 tochten, waaronder de oud-voorzitter die WS78 de eerste 20 jaar diende.
We staken de Ringsloot opnieuw over en liepen nu net boven de noordkant van de plaats Sassenheim, maar nog net in de gemeente Lisse. Een tijdlang hadden we uitzicht op een opvallend gebouw. Het bleek een R.K. kerk te zijn van de H.H.Engelbewaarders. Hier was een rustmogelijkheid in Ristorante Florentino. Wij zaten echter buiten op een leuning van een hekwerk aan de overzijde van de langslopende N208, naar het voorbeeld van talrijke andere wandelaars.
Bij buurtschap Beekbrug passeerden we de eerder genoemde R.K. kerk en even later sloegen we af en hielden de Beekpolder aan onze linkerhand.
H.H. Engelbewaarders: R.K. kerk uit 1931, in de volksmond "De Engel" omdat de kerk in buurtschap De Engel ligt. De bijzondere, neo-byzantijnse bouwstijl is vooral terug te vinden in het interieur. De kerk is aan alle zijden vrijwel symmetrisch van compositie.
Opnieuw was er een splitsing met het 20 km parkoers en liepen nu door buurtschap De Engel. We staken de sloot Het Mallengat over en zetten nu koers naar het Keukenhofbosch. Eerst passeerden we nog het kleine Reigersbos en aan onze linkerhand hadden we de gedeeltelijk beboste Lageveense Polder.
Reigersbos (7,5 ha): restant van een ooit veel groter binnenduinbos, dat grotendeels door zandafgraving verloren is gegaan. De afgezande terreinen die vervolgens in gebruik zijn genomen als bollenvelden liggen zo laag dat dat de naam van de weg verklaart die op de oorspronkelijke hoogte is blijven liggen: de Loosterweg.
Aan de rand van het Keukenhofbosch was een rustpostmogelijkheid. Bij de padvinders was een verzorgingspost gecreëerd. Op een groot bord stond met krijt geschreven: “verboden om hier te wildplassen”.
Keukenhofbosch (33 ha): authentiek strandwalbos met beuken, eiken en oude dennen. Het bos is rijk aan natuur. In het bos en de directe omgeving daarvan kunnen we naast diverse soorten vleermuizen ook konijnen, hazen, vossen, blauwe reigers, vele zangvogels, houtsnippen en bosuilen aantreffen. De flora omvat o.m. Adelaarsvaren, Muskuskruid, Sneeuwklokje en stekelvaren. In de 15e eeuw bestond dit gebied uit bossen en duinen. Toen is de naam Keukenhof ontstaan, doordat het hof van Slot Teylingen hier kruiden verzamelde en op wild jaagde, ten behoeve van de keuken van het kasteel. Naast het Keukenhofbosch is rond 1840 het landgoed Zandvliet ontworpen, waar vervolgens in 1949 de bloementuin Keukenhof is gestart
We doorkruisten het Keukenhofbosch. Daarna staken we de Stationsweg over en betraden de Keukenhof. Hier vertoefden we ruim drie uur en genoten van de talrijke bloeiende bloemen. Zo bezichtigden we ook de paviljoens met rozen, tulpen in alle maten en orchideeën. Het Prins Willem Alexanderpaviljoen was ingericht met alleen maar orchideeën. Dit was wel het hoogtepunt van de tocht. Ook kwamen we nog langs de Keukenhofmolen. Verder bewonderden we de talloze beeldhouwerken in de Keukenhof. We zagen hier ook nog vier bekende dames uit Woudenberg.
Geschiedenis van de Keukenhof
In 1949 nam de toenmalige burgemeester van Lisse, Mr. W.J.H. Lambooy, samen met een tiental vooraanstaande bloembollenkwekers het initiatief voor een jaarlijks terugkerende bloemententoonstelling in de openlucht. Al snel lieten ze hun oog vallen op Landgoed Keukenhof: de ideale locatie.
Kruidenhof voor de keuken
De Keukenhof is niet altijd het prachtige landgoed geweest zoals we het nu kennen. In de 15e eeuw maakten de 32 hectare van het huidige park onderdeel uit van het enorme landgoed van Slot Teylingen. Van 1401 tot 1436 zwaaide de Gravin van Holland, Jacoba van Beieren, hier de scepter. Een deel van haar landgoed liet ze gebruiken als kruiden- en groentetuin. Elke dag verzamelde de gravin hier hoogstpersoonlijk de verse ingrediënten voor in de keuken. Hieraan dankt het huidige Landgoed Keukenhof haar naam.
Ontwerp uit 1857
In 1857 kregen de bekende tuin- en landschapsarchitecten ‘Zocher & Zn’ de opdracht een park te ontwikkelen. Beide heren hadden eerder in Amsterdam een vergelijkbare taak uitgevoerd: zij ontwierpen het Vondelpark. Wie nu op de Keukenhof komt herkent hun hand in het gebied rondom de Beukenlaan. De majestueuze bomen en de vijver stammen uit die tijd. In de jaren daarna is Landgoed Keukenhof steeds verder ontwikkeld tot het huidige, 32 hectare grote park. Groten der Aarde

In het eerste jaar bezochten meteen 236.000 mensen de tentoonstelling. Een bewijs dat burgermeester Lambooy en de kwekers een juiste inschatting hadden gemaakt. Naarmate de jaren vorderden groeide de Keukenhof door naar een bezoekersaantal van 600.000 tot 700.000 mensen per jaar, met uitschieters naar ruim 900.000. Onder hen vele ‘Groten der Aarde’, zoals de Amerikaanse presidenten Eisenhower en Clinton, en de Engelse koningin Elizabeth. Ook viel de Keukenhof de eer te beurt het décor te zijn van het eerste publieke optreden van Prinses Máxima, destijds nog de verloofde van Kroonprins Willem-Alexander.
Keukenhof vandaag
Inmiddels is het aantal deelnemende bollenbedrijven van tien naar ruim 90 gegroeid, maar het karakter is onveranderd: elk jaar worden de allerbeste en allermooiste bolbloemen van Nederland in de Keukenhof tentoongesteld. De Keukenhof is uitgegroeid tot één van de bekendste plekken van ons land en een van de meest gefotografeerde bezienswaardigheden ter wereld.
Keukenhofmolen: siermolen (stellingmolen), in 1957 als toeristische attractie gebouwd, met gebruikmaking van de bovenbouw van de vroegere poldermolen uit de Rozenburgerpolder van de gemeente Slochteren..
Toen we de Keukenhof weer verlieten en op weg gingen naar de finish, passeerden we nog een rotonde. Het verkeer reed hier in file langs en op een gegeven moment hoorden we een klap. Een bus was tegen een personenauto gereden. Toen we bij de finish aankwamen konden we zes bossen tulpen of narcissen voor € 5,00 kopen. ’s-Ochtends waren dat nog 3 bossen voor dezelfde prijs. Het loont dus om laat aan te komen. Ik liep de Keukenhofwandeltocht voor de 21e keer. Het was de eerste keer dat ik het 15 km parkoers liep. Ik liep verschillende malen op trajecten waar ik nog niet eerder was geweest. De eerste 20 keer liep ik steeds het 30 km parkoers. Het IVV-nummer was 11707.

Henri Floor