Vorig verslag Volgend verslag Terug naar het overzicht van de vakantieverslagen Terug naar het overzicht van de Querweg Freiburg - Bodensee Terug naar de homepage van Henri Floor Europäischer Fernwanderweg E1

datum dinsdag 7 september 2004
traject Engen - Anselfingen - Hohenhewen (844m) - Welschingen - Weiterdingen - Hohen Stoffeln - Lochmühle - Hega kreuz (661m) - Mägdeberg und ruine - Hohenkrähen - Altkrähenhof - Wanderheim Hegau Haus - Hohentwiel - Singen
afstand 28 (25+3) km
hoogten 431-843 meter
Topographische Karte(n)
1:25 000 Normalausgabe
8118 Engen, 8218 Gottmadingen, 8219 Singen (Hohentwiel).
wandeltijd 9¾ uur
weer droog, zeer warm
temperatuur 28°
overnachtingadres Singener Weinstube, H.Hanloserstraße 4, singen, ( 07731-41180.
Overnachtingprijs € 45,00 per nacht
Engen
Het was wederom een warme dag. Daarom liepen we al meteen in de korte broek. Het ontbijt in Hotel Sonne te Engen was apart, maar niet voor herhaling vatbaar. De eigenaar was van Griekse afkomst. Er waren geen tafels gedekt. Je kon zelf een plaats uitzoeken. Borden en bestek kon je zelf pakken, evenals jam. Er werd een grote mand met broodjes (±14) op tafel gezet, die later ook naar andere gasten gingen. Een, met een deksel afgedekt, plateau met vleeswaren en kaas werd bij ons op tafel neergezet. Later werd dit ook bij anderen neergezet.
Bij een supermarkt kochten we sinaasappelsap en broodjes. Anselfingen Toen we Engen uitliepen kwamen we door Anselfingen. De foto is een wandelbordje met de afbeelding van een wandelaar voor de straatnaam Hohenhewenstraße. Hohenhewen Daarna begon de klim naar de Hohenhewen. Bovenop de ruïne had je een wijds uitzicht. Hier zagen we voor het eerst de Bodensee(het Bodemmeer). Er bleken die richting echter meerdere grote meren te liggen. En we waren er nog niet zeker van of dit wel het Bodemmeer was). Bij de ruïne was ook nog een uitkijktoren, maar deze beklommen we niet.
We daalden weer af en bereikten Welschingen. Eerst kwamen we langs een Gästehaus, maar even verderop zagen we een supermarkt. We kochten hier een paar halve literpakken Müllermilch. Hierin zit melk met een lekker smaakje, zoals banaan, framboos, aarbei, chocolade, cappucino, meloen en dergelijke smaken. Tegenover de supermarkt was een postkantoor. Coos, die een grote postzegelverzamelaar is, wil tijdens de grote vakantie, in het land waar we wandelen, de laatste mooie postzegels hebben. Ze hadden zo'n 40 verschillende postzegels, waarvoor we € 23,50 neertelden.
Van een verwijsbordje met daarop een wandelaar maakten we een foto.
Even buiten Welschingen hadden we een rust en hier viel de waterzak van Coos om met kostbaar sinaasappelsap. Een deel van de kleverige limonade kwam op mijn hoedje en mijn rode t-shirt terecht.
Het was deze dag weer bloedheet en we rusten alleen nog in schaduwplekken. De foto geeft uitzicht op Welschingen en Hohenhewen. Na Weiterdingen bestegen we de Hohen Stoffeln, maar het enige bijzondere dat we eigenlijk zagen was een (afgesloten) jachthut. Op een steen langs de L190 bij Lochmühle hadden we weer een rust.
Ons pad steeg weer eens en we klommen nu naar het Hegakreuz. Daarna liepen we langs de ruïne Magdeberg. Vanwege de hitte en de beperkte tijd die we hadden voor dit trajekt, bezichtigden we deze ruïne niet. Dat gold ook voor de volgende Hohenkrähen met de Altkrähenhof.
Hohentwiel bij Singen Uitzicht vanaf de Hohentwiel bij Singen op Bodensee We daalden af en passeerden Hotel Café Restaurant Wanderheim Hegau Haus. We hadden flinke dorst, maar ze waren helaas gesloten. We sloegen een weg te vroeg af en merkten op een gegeven moment dat de route niet meer klopte met de ingetekende route. We liepen iets terug en staken daarna af om daarop weer goed uit te komen. Verderop ontbraken markeringen bij een afslag, waarop we weer verkeerd liepen. Nu hadden we echter geen zin om terug te lopen, mede doordat we dan weer omhoog moesten lopen.
Het werd nu even goed opletten. We moesten een snelweg oversteken. En ook in Duitsland heb je daar niet om de halve kilometer een brug of tunnel. Nu naderden we echter een tunnel. We moesten dus zorgen, dat we de snelweg overstaken bij die tunnel. Mijn goede kaartkennis zorgde ervoor dat we de tunnel goed overstaken. Daarbij verlieten we wel even de officiële gebaande wegen en staken een (gemaaid) korenveld over. We konden hier nog wel via asfaltwegen lopen, maar de route die we volgden was de kortste weg. En we verlangden alweer naar het einde van de wandeldag.
We bereikten een hotel restaurant bij het Hohentwiel en bestelden er 3 grote glazen Fanta. Over een asfaltweg, die niet de gemarkeerde route was, daalden we af naar Singen. Ik had een plattegrond van Singen, thuis van internet gehaald en vond na één keer vragen het overnachtingadres Singener Weinstube. Ze hadden weliswaar rustdag, maar we konden er overnachten. Dit was ook een eenvoudige overnachting en de eigenaar was nu van Italiaanse afkomst.
Hohentwiel, één van de Hegau Burgen. 's-Avonds aten we in een pizzeria buiten op het terras aan de voorkant van het gebouw, waar ook de auto's langsrijden. 's-nachts werden we door de warmte nog een paar keer wakker.
Information über Engen
Information über Anselfingen
Information über Hohenhewen
Information über Welschingen
Information über Weiterdingen
Information über Hohentwiel
Information über Singen
Information über Hegau
Information über die Hegau Burgen

naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg