|
|
|
|
|
10e Drents Friese Wold Wandelvierdaagse 2004
|
Van 27 t/m 30 mei 2004 werd de Drents Friese Wold Wandelvierdaagse georganiseerd vanuit Diever in de gemeente Westerveld. De start was vanuit het Dingspilhuus.
3e wandeldag, zaterdag 29 mei 2004
We begonnen pas om 8.40 uur aan de wandeltocht. We
hadden een kleine vertraging opgelopen op ons overnachtingadres. Enerzijds had
de eigenares zich verslapen en anderzijds namen we daar ook afscheid en dat
duurt vaak ietsjes langer. Omdat we deze 4-daagse als driedaagse liepen, zouden
we na afloop huiswaarts rijden. Meteen bij de start liepen we al in de korte
broek. Er was een warme dag met temperaturen tot 23 graden voorspeld. En dat
hadden we dit jaar nog maar één keer eerder gehad. Al na een honderd meter week
de gemarkeerde route af van de routebeschrijving. Van de parkoerswijziging werd
geen melding gemaakt. Op het eindpunt van de parkoerswijziging werd ook geen
melding gemaakt. Je moest maar aanvoelen waar dat was of een
parkoersbeschrijving heel goed kunnen interpreteren, hetgeen ons overigens zeer
goed lukte.
Globaal liepen we in het begin het parkoers van de vorige dag tegengesteld
tot de Groningerweg. Hier volgden we weer de richting van Diever. Vlak voordat
de weg een bocht naar rechts maakte sloegen we het bos in. Door de bocht in de
weg was het hunebed, wat hier vlak achter lag, niet te zien. We dwaalden een
tijd door bosgebied Dieverzand ten westen van camping 't Wildryck en opnieuw
bereikten we de Groningerweg. Deze volgden we tot aan de eerste rustpost op
camping 't Wildryck. De afgelegde afstand bedroeg hier 5,4 km. Het was een heel
gezoek naar de stempelpost. Bij de eerste deur stond receptie. Hier waren geen
stempelaars te zien. Bij de volgende deur stond zwembad en hier zagen we ook
geen stempelaars. Bij de derde deur stond Café Restaurant, maar ook hier troffen
we geen stempelaars. Eindelijk, bij de vierde deur troffen we hen aan en kregen
een banaan. Op de vorige wandeldag hadden we een mandarijn gehad, terwijl we op
de eerste dag een appel hadden gehad.
We verlieten het campingterrein weer. Verderop liepen we weer door
bosgebied Dieverzand. Daarna kwamen we achter De Eikenhorst langs, een
asielcentrum. Daarna bereikten we boerderij "Vaders Erf". In de naastliggende
manage werd rijles gegeven aan meisjes van een jaar of 13.
Even liepen we door open gebied om even later opnieuw bossen de betreden.
We liepen om het meertje Snoekveen heen en even later bereikten we op 10,0 km de
eerste mobiele post. Deze was mooi gelegen midden in de bossen op picknickplaats
"Snoekveen". Er was een relatieve grote tent, waar in ieder geval de verzorgers
en EHBO'ers droog konden zitten en ook zonodig wandelaars. Sommige wandelaars
gingen hier wel zitten omdat ze dan even in de volle schaduw konden zitten. Nog
even liepen we door het bosgebied van de voormalige gemeente Diever. Daarop
bereikten we de verkeersweg N371 die langs de Drentse Hoofdvaart liep. Deze
volgden we tot de Veenesluis.
De Drentsche Hoofdvaart kent zes pittoreske sluisjes met hun gemalen.De
Veenesluis is gelegen midden in een verbindingszone tussen twee natuurgebieden.
De provincie Drenthe beheert de sluis en is eigenaar van de sluiswachterwoning.
De sluiswachter woont tegenwoordig elders en daarom is er tijdens de
zomermaanden in de woning een expositie ingericht. De expositie laat u zien
welke rol de kanalen spelen in de aanvoer en afvoer van water, wat beroepsvaart
in Drenthe inhoudt en wat de provincie doet om de kanalen diervriendelijk te
maken.
Hier bij de Veenesluis staken we de Drentse Hoofdvaart over en liepen aan de andere zijden
noordwaarts tot aan Restaurant Het Blauwe Meer. Hier was op 14,5 km een
rustpost. Hier waren we de voorgaande dag ook al geweest. Deze lus, die alleen
door de 30 en 40 km lopers werd gemaakt werd door de wandelaars als vreemd
ervaren. Zijn er dan niet genoeg wandelpaden in de bossen. Een positief punt in
het geheel is dat het in dit gebied wel rustig is met fraaie vergezichten.
We vervolgden ons pad langs de Drentse Hoofdvaart en passeerden evenals de
vorige dag de Kalkzandsteenfabriek. We staken de Drentse Hoofdvaart opnieuw over
en volgden deze nu langs de verkeersweg in zuidelijke richting. We passeerden
een boerderij waar in de tuin een boerderijtje was nagemaakt in het klein. En
dit leek precies op de naastliggende grote broerderij. Daarvoor stond nog een
kleine molen en daarvoor stond nog een witte kabouter. We sloegen af over
een asfaltweg. Daar waar de asfaltweg naar links boog liepen wij, de 40 km lopers,
r.d. en volgden een grintweg en passeerden een bordje "verboden toegang" en
"eigen weg".
We dwaalden nu een tijdlang door boswachterij Smilde en liepen daarbij
over wegen door bosgebied Zuidelijke Veldhuizen. Het parkoers was hier wel heel
mooi over af en toe smalle paden. Minder geslaagd was het dat we tot 4 keer toe
wandelaars zagen lopen die al verderop in het parkoers zaten. Daardoor konden
wandelaars denken dat ze verkeerd liepen. In de lus van het 40 km parkoers stond
bij vrijwel elke parkoerswijziging één pijl. De ene keer stond de pijl vlak voor
de definitieve afslag. Maar het gebeurde ook enige malen dat de pijl wel 20
meter voor een afslag stond of 5 meter na de afslag. Er was geen systematiek te
ontdekken op welke manier pijlen geplaatst werden.
We bereikten op 21,6 km een
rustpost in de kantine op camping Reeënwissel te Hoogersmilde. In de kantine hing
een brandlucht. Later bleek dat op een parkeerplaats van de camping een aantal
bomen waren verbrand. Na de camping liepen we langs het plaatselijke zwembad.
Het was hier aardig druk. Dat was niet zo verwonderlijk. Want na de grote
camping Reeënhorst passeerden we na het zwembad nog een camping. Verder was daar
ook nog camping Het Drentse Wold. We zetten weer koers naar het bosgebied, hier
Noordelijke Veldhuizen genaamd overgaand in de Zuidelijke Veldhuizen. Op weg
naar de laatste mobiele rustpost op 29,6 km kwamen we nog een aantal malen langs
meertjes, waaronder Olde Veen. Na deze rust kwamen we nog langs het Beuzeveen.
Op camping 't Wildryck was op 35,2 km nog een laatste rustpost. Deze
sloegen we over om niet al te laat te finishen.
Door de Hezenesch werd Diever weer bereikt. Door een gedeelte van het
centrum werd de finish bereikt. We hadden van te voren naar informatie gezocht
over de officiële sluitingstijd. Deze hadden we nergens kunnen vinden. Ook op de
internetsite van deze 4-daagse stond hierover geen informatie. En op de
routebeschrijving werd dit ook niet vermeld. Vreemd vonden we het, toen we ons om
half zes ons afmeldden we te horen kregen dat de officiële sluitingstijd 17.00
uur zou zijn. Maar we konden toch nog ons IVV-stempeltje verkrijgen, benevens
een ingetekende route. Het IVV-nummer was 11397.
Ter gelegenheid van het 10 jarig bestaan van deze 4-daagse kreeg iedere meerdaagse
wandelaar een rugzak met daarop een badge van de 4-daagse. Deze rugzak was van een
goede kwaliteit. Wij wisten hier helemaal niets van. Daardoor vergaten
we helemaal om nog naar een wandelplaatje te vragen.
10e Drent Friese Woud Wandelvierdaagse
Deelnemersoverzicht 4-daagse van dag 1 t/m dag 3
|
40 km |
30 km |
20 km |
10 km |
totaal |
|
donderdag |
158 |
288 |
285 |
79 |
810 |
|
vrijdag |
159 |
293 |
308 |
87 |
847 |
|
zaterdag |
223 |
394 |
394 |
144 |
1155 |
|
|
Henri Floor & Coos Verburg |