|
Keukenhofwandeltocht 2004 |
We stonden deze zag niet zo vroeg op als het voorgaande jaar, namelijk om zes uur. Vorig jaar waren we op de dag van de keukenhofwandeltocht om half vijf opgestaan. Toen had ik Coos naar NS-station Utrecht gebracht om de eerste trein naar Rotterdam te nemen om aan een wandeltocht vanuit Brussel mee te doen. Nu reden we gezamenlijk naar Lisse om de Keukenhofwandeltocht te lopen. De wandelroute was gemarkeerd met rode, gele en witte bordjes voor respectievelijk linksaf, rechtsaf en rechtdoor.
We verlieten de bebouwde kom van Lisse over de Zwarte Laan en hadden daarbij uitzicht op de molen die in de Keukenhof staat. We staken de ruim 75 jaar oude Veenenburg brug over (uit 1928) en betraden daarop de gemeente van Hillegom. We staken de spoorlijn Leiden-Haarlem over gevolgd door de Haarlemmertrekvaart. Deze wordt op de kaart aangegeven met Leidsevaart. Nu zetten we koers naar het plaatsje De Zilk, behorende tot de gemeente Noordwijkerhout. Na de grote bloemenzaak Bakker kwamen we langs de grote kerk van Zilk. De deuren van de Heilige Hart kerk stonden wijd open en nodigden ons derhalve uit om binnen te kijken. Van voorgaande keren konden we herinneren dat het een mooie kerk was en deze mening werd herbevestigd.
Op een toonbank ligt het wekelijkse informatieblad van de kerk en we lazen de kop "vreemd gaan". Dat is natuurlijk een tekst die trekt en we lazen nog wat verder. "Wat hoor ik, Pastoor, ga je morgen vreemd?". En ik voel het om me heen heel stil worden. Ik sta in de bloemenstal en bestel juist een bos prachtige tulpen. In een flits schiet het door me heen, dat ik juist morgen preek over de strikvraag omtrent de overspelige vrouw in de Jozefkerk te Hillegom. Niet dat ik in de Jozefkerk de overspelige vrouw vind, - niet dat ik weet tenminste - maar ik ga morgen voor in de Jozefkerk in Hillegom en in die zin ga ik vreemd. En ik antwoord lachend: "Ja, ja, dat is een boeie, ik ga vreemd!". En ik zie sommige mensen om me heen wat vreemd naar me kijken. Tot zo ver het wekelijkse informatieblad.
Wat opvalt is dat de kerk volledig van glas-in-loodramen is voorzien.
De parochianen moeten flink in hun buidel hebben getast om hun Godshuis al
die bijpassende ramen te geven. De grote ramen links en rechts in het schip
verbeelden schepping, paradijs, Kerstmis, Goede Vrijdag, Pinksteren en
Allerheiligen. De kleinere ramen in het priesterkoor hebben de wonderbare
broodvermenigvuldiging, de doop van Jezus in de Jordaan en de heilig Hart
devotie tot onderwerp. De preekstoel is het bekijken waard en heeft drie
bronzen panelen met voorstellingen over Mozes en de Tien geboden, Jezus als
goede Herder en Jezus' Verheerlijking op de berg Tabor. De breed uitgemeten
marmeren altaartafel wordt door vier ronde zuilen met adelaarsvleugelen
gedragen. Op de plaats waar in vroeger tijden ongetwijfeld het hoofdaltaar
heeft gestaan prijkt nu een groot houten H.Hartbeeld. De kerk dateert dan ook
uit 1920 toen de devotie rond het Heilig Hart van Christus door de
zaligverklaring van Zr Margareta Maria Alacoque een hoogtepunt bereikte. Wat
schalks prijst de kerk zich in het portaal bij de ingang dan ook aan als "De
Zilk - Het heilig Hart van de Bollenstreek" (een herinnering aan een
controverse met de gemeente Noordwijkerhout die deze buurtschap ooit geen
bordje 'de Zilk' gunde). De kerk telt zes kapellen waaronder een dagkapel die
door een prachtig smeedijzeren hek van de rest van de kerk kan worden
afgesloten. Op het hek staan vier scheepjes afgebeeld, vreemd, want de Zilk
is bepaald geen vissersplaatsje al ligt het dan dichtbij de kust. Bij het
verlaten van de kerk viel mijn oog nog op een groot schilderij boven de
draaideur met de voorstelling van de kluizenaars Paulus en Antonius in
gesprek met elkaar. En ik altijd maar denken dat kluizenaars niet praten!
We zagen vier nissen waar kaarsen konden branden. Voor 50 cent plaatsten wij er ook één. Dit tafereel deed ons denken aan Zuid-Limburg of aan onze grote wandelvakanties in Duitsland en Oostenrijk. We zagen hier ook de 14 afbeeldingen van de kruisiging van Jezus Christus. Dat was dezer dagen zeer actueel omdat we ons bevonden in de 40-dagen tijd voor Pasen en deze dag was de dag voor Palmpasen. De omschrijvingen behorende bij de 14 afbeeldingen kunt u in een oud verslag van ons hier lezen. Net toen we in de kerk waren, kwamen andere wandelaars ook naar binnen.
Wij vervolgden ons pad en kwamen bij de eerste rustpost te weten snackbar Pompe. We hadden nog geen 6 km afgelegd en we besloten deze rust over te slaan. We vervolgden ons pad en bereikten daarop buurtschap Ruigenhoek. Hier lag ook het gelijknamige café restaurant. Het was hier behoorlijk druk, maar we konden wel een zitplaats bemachtiging. Daarna stond Coos wel 10 minuten voor de balie voor een bestelling.
We liepen onder de N206 (Haarlem-Leiden) door en volgden nu een tijdlang een asfaltfietspad. Daarbij kwamen we langs het Amsterdamse Duinwaterleiding gebied. We kregen uitzicht op het Zweefvliegterrein "Langeveld". Er werd net een zweefvliegtuig de lucht ingeschoten met een lier. Nadat de lier door het zweefvliegtuigje werd losgekoppeld, daalde het schakelattribuut aan een parachuut omlaag.
We werden ingehaald door een dame die in 2001 de 360 km lange CHALONS- EN-CHAMPAGNE – COLMAR tocht te Frankrijk had gelopen en gewonnen met een tijd van 49 uur en 24 minuten. Ze herkende ons niet, terwijl wij niet direct op haar naam konden komen.
We hadden inmiddels de gemeente Noordwijkerhout verwisseld voor die van Noordwijk. Na het natuurgebied Langevelderberg liepen we langs het natuurterrein Langevelderduin. Bij de Langevelderslag sloegen we af naar het zuiden en zetten nu koers naar de zendmasten van marine radiostation Noordwijk. We zetten nu koers naar een jeugdherberg, tegenwoordig Stayokay genoemd. Maar in een bosgebied, boswachterij Noordwijk, sloegen we af om na een lus van zo'n twee km alsnog de voormalige jeugdherberg te bereiken.
Vlak hier voorbij bereikten we op 21 km een rustpost in café restaurant "Langs Berg en Dal". De routebeschrijving gaf aan dat het nu nog 3 km naar de Keukenhof was. Daarop besloten we deze rustpost over te slaan. Later bleek dat we over de zogenaamde 3 km meer dan een uur deden. We vervolgden ons pad en kwamen langs een huis met een niet al te grote tuin. In de tuin, waar alleen gras groeide, graasden 3 schapen en 4 piepjonge lammetjes. Verderop kwamen we langs enige grote oude gebouwen van het voormalige Psychiatrisch Ziekenhuis Langeveld. De tekst “Psychiatrisch Ziekenhuis” was weggehaald van het toegangsbord, maar de randen van de tekst waren nog wel achtergebleven, waardoor de tekst nog net te lezen was (van dichtbij).
Langs het uitgestrekte complex Sollasi met vakantiebungalows bereikten we het grote Oosterduinse meer. Dit meer is op sommige plaatsen wel 15 meter diep en is ontstaan door zandwinning. Verder liepen we langs het Steengrachtkanaal en liepen daarbij onder de N206. Bij het voormalige station Lisse staken we de spoorlijn over. Weldra bereikten we het hoogtepunt van de wandeling. Hiernaar is ook deze wandeling genoemd, namelijk de Keukenhof.
We zagen hier voornamelijk bloeiende narcissen, hyacinten en vroege tulpen.
Krokussen zagen we vrijwel niet meer. In de verschillende overdekte
paviljoenen zagen we heel veel mooie bloemen, waaronder tulpen, orchideeën,
narcissen en chrysanten.
In het Oranje Nassaupaviljoen aanschouwden we de GROWING HATS hoeden De Stichting Hoedenplatform en de Nederlandse Hoeden Vereniging hebben een internationale hoedenwedstrijd uitgeschreven met als thema de bloem. De beste hoeden worden van 25 maart t/m 20 mei 2004 tentoongesteld op Keukenhof. Tevens was er een expositie van 80 antieke bloemhoeden van diverse bekende ontwerpers zoals Dior, Schiaparelli, Paulette, Coco Chanel en vele anderen. Deze collectie is bijeen gebracht door mevr. T. Meihuizen uit Utrecht: collectioneur en ontwerpster. Ca. 100 ontwerpers, vormgevers en beeldend kunstenaars uit binnen- en buitenland, van Alaska tot Sjanghai en van Noorwegen tot Kroatië hebben zich ingeschreven voor de wedstrijd "Growing Hats". Natuurlijk doen ook topontwerpers uit Nederland mee, zoals Eugenie van Oirschot en Irene Bussemaker . Zij hebben al eerder prijzen gewonnen in Engeland en Frankrijk
Verder waren er de Syringa-Viburnum-Prunus-Forsythia bloemenshow, de Azalea-Orchideeen-Anthurium-Begonia-Hortensia bloemenshow en de Chrysanten bloemenshow in de paviljoens:
Na een bezoek van 3½ uur aan de Keukenhof besloten we de finish op te zoeken. Rond 17.00 uur arriveerden we bij de finish. We zagen toen net twee bussen van de wandelvereniging Stroboeren uit België vertrekken. Het was een fraaie tocht geworden met veel zonneschijn en een maximum temperatuur van 12 graden. Tijdens één licht buitje zaten we binnen te rusten. Het parkoers voerde buiten de Keukenhof voor een groot deel over wegen waarbij we fraaie uitzichten hadden op de plaatselijke bollenvelden. Het IVV-nummer was.
|
Henri Floor & Coos Verburg |