Naar het overzicht van het Pieterpad Volgend verslag van het Pieterpad Naar het overzicht van het Pieterpad Terug naar het overzicht van de LAW's, streek- en NWBpaden op de homepage van Henri Floor Terug naar de homepage van Henri Floor Het Pieterpad
datum zaterdag 6 september 2003
traject Roermond NS - Sint Odiliënberg - Montfort - Peij - Slek - IJzerenbosch- Susteren NS
afstand 29½ km, totaal afgelegde afstand 437½ km, gemiddeld 29 km.
weer zwaar bewolkt, temperatuur 22°

Roermond - Munsterkerk We konden op ons nieuwe overnachtingadres om 7 uur ontbijten. Met de auto reden we naar NS Susteren. Vandaar met de trein naar Roermond. Hier begonnen we aan onze etappe van Roermond naar Susteren. We kwamen vrij spoedig bij het Munsterplein. Hieraan ligt de Munsterkerk. Dit was een indrukwekkende grote kerk. We hebben niet de hele kerk bezichtigd, omdat in het voorste deel enige kerkgangers hardop gebeden opzegden. Hoewel het er hooguit 10 waren, vulde hun geluid de kerk alsof er veel meer kerkgangers waren. Er waren in deze kerk meerdere plaatsen, waar je kaarsjes kon neerzetten.
We vervolgden ons pad en kwamen al na een paar stappen langs een standbeeld van Cuypers. Het was hier goed opletten, hoe we verder moesten lopen. Doordat er markt werd gehouden, waren markeringen niet overal goed zichtbaar. We staken de rivier over waarnaar Roermond genoemd is.
Verderop liepen we over het terrein, dat bij kasteel Hattem behoort. Er was hier een Nederlands-Indisch monument en een oorlogsmonument. Er werd hier een herdenkingsbijeenkomst in de open lucht voorbereid. Delen van het Pieterpad waren hier afgezet met dranghekken. Maar omdat we vroeg waren, konden we om de "afzettingen" heen lopen. We hebben de klaargezette stoeltjes niet geteld, maar we schatten het aantal toch zeker op 1000 stuks.
Na nog 650 meter langs een rijksweg te hebben gelopen, werd ons pad veel rustiger en dwaalden we over zandwegen, hier ook wel veldwegen genoemd. Na ruim 2 km een kaarsrechte weg te hebben gevolgd, sloegen we voor een bosrand af. Dat was vlak na een veldkruis. We liepen om boerderij Bosberg heen en alras werd Sint Odiliënberg bereikt ( foto's 61 en 62 en
foto 63). Hier hadden we mooie uitzichten op de grote Romaanse kerk. Deze abdijkerk staat op het restant van een rivierterras aan de Roer. Terwijl we er omheen liepen, zagen we meerdere keren geschikte fotomotieven. En omdat we van onszelf weten, dat we niet teruglopen, maakten we dan ook die foto's. Verder Sint Odiliënberg in, zagen we geen supermarkt om melk of karnemelk te kopen.
Dit is het wapen van Montfort. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  Deze site is mogelijk gemaakt door de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag
Het gebied van de gemeente Ambt Montfort, bestaande uit de kernen Posterholt, Montfort en St. Odiliënberg is in de ijstijd gevormd als laagterras van de Maas en de Roer. Het landschap kenmerkt zich door prachtige bosgebieden, oude rivierarmen, moerasbossen, uitgestrekte landbouwgebieden en stuifduinen. Het lieflijke Roerdal, het Leropperveld, het Munnichsbosch, de landgoederen Annendael en Rozendael en het Linnerveld zijn aantrekkelijke wandelgebieden.
De geschiedenis en diverse opgravingen geven aan dat deze streek al heel lang bewoond is. Er zijn vondsten gedaan uit onder andere de Romeinse tijd. Recent werd hier nabij het Roerdal in het Leropperveld bij archelogische opgravingen de oudste tekening (op een steen) van Nederland gevonden.
St. Odiliënberg, de parel aan de Roer
Het aan de Roer gelegen dorp wordt gedomineerd door de beide torens van de uit de 11e eeuw daterende basiliek. Deze basiliek gelegen op een heuvel aan de rand van het Roerdal is van grote kunsthistorische waarde. Direct naast de basiliek bevindt zich het Streekmuseum Roerstreek met een uitgebreide collectie op het gebied van archeologie en heemkunde. Bijzonder zijn ook de drie kasteelachtige gebouwen die St. Odiliënberg rijk is; Huis Frymerson, Huis Hoosden en Huis Overen. In het dorp staat tevens een beltmolen uit 1883. Rondom St. Odiliënberg bevindt zich het Roerdal met prachtige natuurrijke gebieden.
Pieterpadboekje deel 2 - voorkant We dwaalden nu ruim 2 km door bossen en bereikten Montfort. Dit is een wat grotere plaats dan Sint Odiliënberg. We vroegen hier naar een supermarkt en deze lag maar een paar honderd meter van de route af. We aten en dronken hier wat op een muurtje van een plein en maakten een foto van een standbeeld, voorstellend een schaapsherder met zijn hond: De Sjieper (foto 64). Op een terras van een café zagen we een echtpaar zitten, die ons later inhaalden, toen wij een rust hadden. We kregen uitzicht op de ruïne van Montfort (foto 65) en op 4 "aanstormende" Pieterpadters. Ze hadden er flink de vaart in zitten. Maar wij haalden hen later in toen zij een rust hadden. Daarna haalden zij ons niet meer in.
In 1263 kreeg de pittoreske plaats Montfort stadsrechten. Van de vroegere burcht die vaak werd belegerd, rest nu slechts een indrukwekkend ruïne. Montfort herbergt nu nog een aantal bijzondere monumenten en boerderijen. Er ligt een grote gezinscamping met moderne voorzieningen temidden van de bossen. ‘t Sweeltje is een aantrekkelijk wandelgebied.
Voorbij Montfort liepen we een tijdlang langs een bosrand. Opeens zagen we een wandelaarster voor ons naar iets wijzen in het open veld. Dat was juist op een moment, dat er uit tegengestelde richting 3 wandelaars kwamen aangelopen. Ze wees naar een ree in het veld. Toen wij de 2 wandelaars inhaalden, bedankten we hen voor het wijzen naar de ree. Daardoor hadden wij de ree ook gezien.
Door de wederhelft van het echtpaar werd ik aangesproken over de 2 wandelstokken waar ik mee liep. Hij had in de Volkskrant een artikel over wandelstokken gelezen. In dat artikel stond, dat je met stokken sneller kon lopen. Hij wilde van mij weten of dat waar was. Later bleek dat het echtpaar in het zelfde overnachtingadres overnachtte, in dezelfde eettent dineerde en de volgende dag hetzelfde traject liep als wij.
We werden ingehaald door 11 fietsers, die het Pieterpad (gedeeltelijk) fietsten. We troffen hen op een punt, waar een bankje aan een meertje lag. Wij verlieten het bankje op het moment dat twee andere wandelaars hier gingen zitten. Enige fietsers dachten, dat ze deze wandelaars moesten volgen.
Weldra bereikten we het begin van het plaatsje Peij. Veel zagen we hier niet van, want we sloegen spoedig af. Even verderop kwamen ons vlak bij een bankje 3 Pieterpadters ons tegemoet gelopen, waarmee we een praatje maakten. Daarna doorkruisten we buurtschap Slek. Even voor de spoorlijn Sittard-Roermond sloegen we voor een beekje af. Dit volgden we meer dan een km en was een heel leuk pad. We kwamen uit bij het bord van de bebouwde kom van de plaats Susteren. Nu duurde het zeker nog 4 km, voordat we NS Susteren bereikten. Ik had me hierin flink vergist en het tempo ging omlaag.
Een paar honderd meter voor het einde van onze dagetappe dronken we nog koffie in Koffiehuis Het IJzeren Bos te Susteren. Hierbij aten we ook nog een Limburgse vlaai. Rond 16.00 uur werd station Susteren bereikt. Daarna reden we naar ons overnachtingadres in Susteren en dutten hier eerst nog een uur. 's-Avonds dineerden we in een plaatselijke eettent. Pieterpad -parkoers
Gemeente Echt-Susteren
Susteren, de groene taille van Limburg,deel uitmakend van de gemeente Echt-Susteren.
Daar waar Nederland letterlijk op zijn smalst is, vindt u Susteren. Slechts 4,8 kilometer breed grenst Susteren in het oosten aan Duitsland en in het westen aan België. Te voet of met de fiets kunt u er binnen een uur 3 landen bezoeken. Susteren kent uitgebreide, gevarieerde en duurzame natuurgebieden rond de diverse kernen. In verband met deze fraaie buitengebieden staat Susteren ook wel bekend als de groene taille van Limburg. De vele uitgestrekte bossen en natuurgebieden in de gemeente nodigen uit tot fietsen, wandelen en paardrijden. Door haar fraaie landschap en de gunstige ligging tussen Zuid-Limburg en Midden-Limburg kent Susteren daarom ook een toenemende belangstelling van recreanten en toeristen.
Naast de fraaie natuur zijn er meer plekjes in de gemeente een bezoek waard. De diverse musea, recreatieparken en karakteristieke kernen van de gemeente hebben veel te bieden. De gemeente telt monumentale kerken, kastelen, typische Maasdalhoeves, schitterende dorpsgezichten en veel groen en kunst in de openbare ruimte. De gemeente kent 4 musea waaronder de belangrijke kerkelijke schatkamer in combinatie met de uit de 8e eeuw stammende Amalbergakerk. Deze schatkamer bevindt zich in museum ’t Stift, en is een van de belangrijkste schatkamers van ons land. In het volkskundig museum Nostalnu kunnen oude gebruiken, voorwerpen en zeden in verband gebracht met de hedendaagse kunst, worden bezichtigd. Ook bevinden zich in de gemeente een merklappenmuseum en een smederijmuseum. Susteren telt hiernaast 4 kastelen, waarvan er 3 alleen van buiten kunnen worden bezichtigd en een aantal fraaie molens.
Ook kunt u aangenaam verblijven in Susteren. Hotels, bungalows, trekkershutten, vaste en toeristische kampeerplaatsen en bed & breakfast maken een verblijf in de groene taille tot zeer aangenaam. Susteren biedt niet alleen zelf veel, maar is ook door haar ideale ligging een prima uitvalsbasis voor een interessante Euregionale omgeving die binnen zeer korte afstand te bereiken is. U hoeft dus niet te kiezen tussen het Heuvelland, Maastricht, Aken, Luik, Roermond, Sittard of het watersportgebied de Maasplassen.
Met Susteren kiest u voor dit alles tegelijk!

naar de top van deze pagina
Henri Floor & Coos Verburg