Drentse Wandel Vierdaagse 2003

Van 29 mei t/m 1 juni 2003 werd de Drentse Wandel 4-daagse georganiseseerd vanuit Odoorn.

3e wandeldag, zaterdag 31 mei 2003
Het eerste stuk was hetzelfde als de eerste dag. We liepen hier door de Achter Es in de richting van de N34 verkeersweg. Nu staken we de verkeersweg echter niet over. We kruisten het kanaaltje Odoornerzijtak en dwaalden door het Zuider Veld naar Klijndijk. Hier was de eerste rustpost op 5,6 km op camping de Fruithof.
Toen we de camping opliepen, was er net een mannenkoor een aantal zeemansliederen ten gehore aan het brengen. Dit leek wel wat op muziek van ons lievelingsprogramma "Die Lustige Musikanten mit Marianne und Michael" op de ZDF-televisie. Na de camping dwaalden we een tijd door boswachterij Emmen. Na de splitsing met de 20 km dwaalden we door het zuidelijke deel van boswachterij Emmen met de naam Weerdingerveld. Op een splitsing stond een verwijzing van het Drenthe Pad en het Noaberpad. Daarop bereikten we bosgebied Emmerdennen. Het viel wel op, dat deze dagen de bosparkoersen over bredere boswegen liep. We hadden sterk het vermoeden dat de route gemarkeerd werd met een auto. Als een pad dan toch niet met de auto bereden kon worden, dan was toch het begin en het einde van het pad met de auto bereikbaar. We liepen langs een aantal heuvels met de naam Haantjeduin. Na een meertje sloegen we af en 300 meter na een bankje was een wagenrust. Hier kochten we een aantal blikjes fris en liepen toen terug naar het bankje.
Na de wagenrust was weer eens een traject, dat totaal niet klopte met de parkoersbeschrijving. Het was eenzelfde traject van het voorgaande jaar, dat toen ook al niet klopte. Dit gaf opnieuw te denken.
Op 17,5 km was een rustpost in snackbar en eetcounter De Boslaan. Er zaten hier veel wandelaars op het terras. Binnen zat het ook vol vanwege plaatsgebrek buiten. Door bosgebied bereikten we een sportpark. Opeens hoorden we door een microfoon van het sportpark een mededeling. Daarop realiseerden we ons, dat het lawaai dat we het voorgaande uur steeds hoorden van dit sportpark afkomstig was. Nu werd er omgeroepen, dat alle voetbalwedstrijden beëindigd moesten worden. En dat de uitslag zo spoedig mogelijk moest worden doorgegeven. De leeftijden van de voetballers lag tussen 8 en 14 jaar. Bij het tracé van de oude spoorbaan van Emmen naar Weerdinge was de samenkomst met de 30 km.
Vlak voor de rustpost op 23,5 km in Dorpshotel Swait te Weerdinge lag een bankje fraai in de schaduw. We streken hier neer en even later deden 2 andere wandelaars hetzelfde, want er stond hier ook een piknikbank bij. De zitbank was van mindere kwaliteit. Op de leuning van de zitbank stond de tekst “beter iets dan niets”. Van één van de twee wandelaars hoorden we dat hij de voorgaande dag had meegelopen met de tweedaagse Berend Bordje. Al in het begin van het parkoers was chaos. Wandelaars kwamen op een punt uit waar elke wandelaar dacht een andere kant op te moeten. Na een in werking zijnde molen te Weerdingen werd de rust bereikt.
Opnieuw liepen we door de boswachterij van Emmen. Nu echter door het noordelijke deel. Na de samenkomst met het 20 km parkoers dwaalden we door de Kamper Venen. Bij een hunebed, dat we passeerden, stond, dat je bij het betreden van het hunebed op moest passen voor instortingsgevaar.
Op 31,2 km was de laatste rustpost bij Hotel Valthe te Valthe. Hier zaten talrijke wandelaars onder de tegenover staande bomen, vanwege de zonneschijn en warmte. We liepen weer eens over een fietspad langs een verkeersweg, het zoveelste. We sloegen af naar het Hunzebos. Door het Zuiderveld liepen we langs een keienpad. Keienpaden hadden we de voorgaande dagen ook verschillende malen gehad. Het deed denken aan de talrijke keienpaden met Euraudax-wandeltochten in België. Door de Schaangedennen werd Odoorn bereikt. De totale afstand bedroeg deze dag officieel 38,8 km. Het IVV-nummer was 10911.

Henri Floor & Coos Verburg