Met WS78 vanuit Nunspeet

Op zaterdag 8 februari 2003 organiseerde WS78 een wandeltocht van 40 km vanuit Nunspeet. De start was vanuit Zalencentrum De Pineta. Vijf voor negen konden we al vertrekken. We werden door de voorzitter van WS78 toegesproken met de mededeling dat WS78 heel veel problemen heeft gehad met de organisatie van deze tocht. Dit kwam met name doordat er op dezelfde dag een fietstocht werd georganiseerd door TC Volharding. En de gemeente van Nunspeet wilde niet dat er ongelukken zouden gebeuren tussen de fietsers en wandelaars. In eerste instantie kreeg WS78 geen vergunning om de tocht te organiseren. WS78 zei toen tegen de gemeente dat ze een ander parkoers wilden uitzetten, die niet of zo min mogelijk het traject van het fietsparkoers zou beslaan. En daar ging men mee akkoord, zij het niet van harte. Toen het alternatieve parkoers een week tevoren door bestuursleden werd voorgelopen, kwamen ze toch fietsers van TC Volharding tegen. Toen de voorzitter van WS78 hen aansprak dat volgens hun informatie zij daar niet zouden komen, zei de vertegenwoordiger van TC Volharding: "wij hebben wel een parkoers aan de gemeente van Nunspeet aangeleverd. Maar omdat zij die toch niet controleren, willen wij wel eens van het ingediende traject afwijken". Afsluitend zei de voorzitter van WS78 dat wij (de wandelaars) de fietsers deze dag in ieder geval ruim baan moesten geven.
Al na 100 meter liepen we door bossen. We staken de A28 snelweg over via het viaduct Vennepad en dwaalden door het Renteloos Voorschotbosch. Na bosgebied Mythstee staken we de Elfhonderdmeterweg over. In het bosgebied Witte Klap lag een vennetje fraai naast een grote aantal rododendronstruiken. Op het water lag nog een laagje ijs. In 1998 hadden we vanuit Nunspeet ook al een WS78 tocht gehad en toen waren in dit gebied over een afstand van 8 km genummerde WS78 pijlen weggehaald. Nu kampten wij wandelaars met het probleem dat er verschillende keren parkoerswijzigingen waren doorgevoerd, waardoor je niet zoveel meer aan de parkoersbeschrijving had. De bepijling was deze dag, op enkele kleine stukken na, zeer goed. Daarna doorkruisten we het moerasachtige veengebied Mosterdveen. Vervolgens liepen we langs bosgebied Saxenheim en doorkruisten vervolgens de Vierhoutensche Heide. Hier proefden we het eerste stuifzandgebied.
Op 10 km was in Vierhouten de soeppost. De soep smaakte hier overheerlijk, waarop we nog drie bekertjes soep namen. Ik had hier trouwens ook een langere rust als normaal nodig. Twee dagen tevoren had ik nieuwe steunzolen gekregen. De dag erna bevielen ze goed toen ik daar mee naar mijn werk ging. Maar met de kantoorbaan die ik heb werd niet veel gelopen. Toen ik aan deze tocht begon was ik zo zelfverzekerd met de nieuwe steunzolen, dat ik de oude thuisliet. Daar kreeg ik na 6 km lopen spijt van. Het tempo werd aanzienlijk verlaagd om mijn linkervoet te ontlasten. Tot aan de grote rust liep ik met de gedachte om uit te vallen.
Na de soeppost kwamen we langs een ven, ditmaal de Ossenkolk. Daarna dwaalden we door het Provinciebosch. Even verderop bereikten we het oostelijke deel van de uitgestrekte Elspeetsche Heide, nog steeds in de gemeente Nunspeet. We kwamen langs of over de Paasheuvel, de Turfberg en de Lieberg. Eenmaal zagen we nog een dwarsdoorsnede van een grafheuvel. Nu bereikten het Elspeeterbosch en passeerden even een hoogte van 40 meter boven N.A.P. We liepen hier door een fraai bosgebied. Hier werden steeds de rechte eiken- of beukenbomen gekapt. Daardoor bleef een grillig gevormd eikenbos over. Vlak voor de grote rust kwamen we langs een leuk huisje in de vorm van een oude hooiberg.
De grote rust was te Elspeet in restaurant Het Vergulde Hert op 20 km. Hier trok in mijn schoenen uit. Na een half uur trok ik ze weer aan, maar deed de linkerschoen nu minder strak aan. En dat hielp. Na de rust begaven we ons weer op pad. We liepen langs prachtige boerenhuizen, zoals De grote Hof en langs de Nederlands Hervormde Dorpskerk. Aan de rand van Elspeet liepen we langs een authentieke schaapskooi met een kudde van 160 schapen. Buiten Elspeet pikten we nog een stukje van het westelijke deel dan de Elspeetsche Heide mee. Ruim 1˝ km volgden we een bosgebied over de gemeente Ermelo, maar daarna was het verder allemaal weer gemeente Nunspeet.
Ermelo vormde in het verleden samen met Nunspeet en Elspeet een aparte schoutambt. Deze situatie bleef bestaan tot de tijd van de Bataafse Republiek. In 1812 werd Ermelo gesplitst in de gemeenten Ermelo en Nunspeet. In 1817 werd dat echter weer teniet gedaan en werd de oude gemeente Ermelo opnieuw ingesteld. De gemeente omvatte Ermelo, Nunspeet, Elspeet en Vierhouten. De gemeente was echter moeilijk te besturen en al in de loop van de 19e eeuw gingen er stemmen op om Ermelo en Nunspeet te scheiden. Ook is er sprake geweest van samenvoeging van Ermelo (dorp) met Harderwijk en een gemeente Nunspeet. Uiteindelijk is in 1972 de gemeente gesplitst.
Op de Hulshorsterheide bereikten we op 32 km de koffiepost Deze was gelegen in en bij een caravan. Het oorspronkelijke adres van de koffiepost had het een paar weken tevoren laten afweten. Omdat geen geschikt ander adres werd gevonden, moest men nu een caravan regelen met daarbij een aggregator om de dranken en de warme worsten warm te krijgen. Over de ± 18 meter hoge Tafelberg bereikten we, via de Leuvenhorst, het Hulshorsterzand. Hier volgden we trajecten van de LAW 8 met het Zuiderzeepad. Naast de officiële route zagen we nog een duintopje, dat we niet onaangeroerd konden laten liggen. Aan de voetsporen konden we zien dat twee andere wandelaars dezelfde mening hadden, dat deze duintop niet onaangeroerd kon blijven liggen.
Tussen de twee zandvlaktes in was nog, op 35˝ km de fruitpost. Deze lag in de bossen en als onderdak hadden de verzorgers hier een partytent. Dit, omdat de caravan al in gebruik was voor de koffiepost. Na het viaduct Brandsweg over de A28-snelweg liep ons pad nog fraai over een smal bospad in het Hendricksbos tussen de snelweg en de spoorlijn naar de finish.
De totale afstand bedroeg 39,790 km. Het was een mooie maar pittige tocht geworden met veel bos, flink veel heuveltjes en zand- en heidevlaktes. Verschillende malen hadden we vennetjes gezien en dat deed wel denken aan de vorige WS78 wandeltocht vanuit Oisterwijk. Het was de hele dag droog gebleven. Wel was het een sombere dag, zonder zonneschijn en met nevel en mist. Er waren 403 deelnemers. Het IVV-nummer was 16630.

Henri Floor & Coos Verburg