Een cursus GPS tijdens een Euraudax wandeling

Op zaterdag 2 november 2002 organiseerde Euraudax een 25 km wandeltocht vanuit Leersum. De start was vanuit het Dorpshuis. Deze tocht was aangeduid als de 3e Leersumse Plassen wandeltocht. Maar we zagen geen enkele van de Leersumse Plassen. Dit had alles te maken met de zware storm van de daaraan voorafgaande zondag 27 oktober 2002. Op de dag erna waarschuwde Staatsbosbeheer om vooral niet in de bossen te gaan wandelen. Als organisatie namen we op dat moment de beslissing om een alternatief parkoers uit te zetten. Op donderdag 31 oktober 2002 werd een ander parkoers verkend en opgemeten en 's avonds in de computer gezet. De oorspronkelijke rust kon nog geannuleerd worden en een nieuwe rust werd nog gevonden. Bij deze nieuwe rust was het wel verplicht om minimaal één consumptie te gebruiken. Een kopje koffie kostte hier ƒ 3,97. Dat was weliswaar behoorlijk prijzig, maar we waren allang blij dat we er terecht konden. Door dit dure kopje koffie werd het inschrijfgeld verhoogd.
Met deze voorwetenschap begonnen we aan deze wandeltocht. Eerst voerde het parkoers door buitenwijken van Leersum. Daarna volgde een fietspad langs een provinciale weg naar Amerongen. Daarbij kregen we uitzicht op kasteel Zuylenstein en het bijbehorende poortgebouw.
Kasteel Zuylenstein werd in de beginjaren 1300 gebouwd. In maart 1945 werd het kasteel door een verdwaalde geallieerde bom volledig vernield.
In Amerongen liepen we langs een aantal karakteristieke oude gebouwen en langs een oude molen, waarvan de wieken inmiddels ontbraken.
In de Jhr. mr. H. v.d. Boschstraat zien we de romp van molen 'Maallust'. Deze molen werd als bovenkruier in 1830 gebouwd. De kap met wieken verdween in 1938.
We zagen de eerste wandelaars van een concurrerende wandeltocht vanuit Amerongen. Buiten Amerongen volgden we opnieuw een fietspad langs een provinciale weg. Zoals u wellicht weet wordt er in een Euraudaxtocht in een groep gelopen met een vast wandeltempo van 6 km per uur. Voorop liep de baankapitein, en die was één van de twee personen wiens naam onder dit stukje staat.
Naast mij kwam een wandelaar lopen met een GPS-apparaat. GPS is een engelse afkorting en staat voor Global Positioning System. Dit apparaat staat in contact met satellieten en geeft constant de positie door, waar je op dat moment staat.
Ik kreeg nu als het ware een cursus GPS. De wandelaar vertelde honderd uit over dit apparaat en ook anderen stelden vragen.
GPS (Global Positioning System) is een positiebepalingssysteem van de Amerikaanse strijdkrachten. Het systeem bestaat uit een 24-tal satellieten die elk in een vaste baan om de aarde draaien. Elk van deze satellieten heeft een eigen signaal, dat wordt opgevangen door het 'hand-held' GPS-systeem, de ontvanger ter grootte van een zaktelefoon. Deze ontvanger heeft een soort logboek van de banen die elk van de 24 satellieten beschrijft. Door op een bepaald moment de positie van de satellieten (die zij door de ruimte zenden) te vergelijken met de tijd op het moment van aflezen, kan de ontvanger exact bepalen waar hij zich op dat moment bevindt. Door immers het snijpunt te nemen van minimaal drie satellieten krijg je een bepaald punt op de aardbol: je positie.
Wellicht is het bovenstaande een beetje te technisch voor je, maar het enige dat je dan ook moet onthouden is dat GPS je kan helpen bij het vinden van je lokatie en de richting die je zou moeten volgen om bij een bepaald doel te komen. Immers, als een GPS-ontvanger weet waar je bent en waar je naartoe wilt, dan kan hij (mits je beweegt!) bepalen of je in de goede richting beweegt. Een GPS is dus zeker geen kompas, maar puur een electronisch hulpmiddel dat door zijn rekencapaciteit ook extra informatie kan geven, zoals snelheid, waarschijnlijke aankomsttijd en afgelegde afstand.
We bereikten Elst, gemeente Amerongen. We verlieten de provinciale weg en liepen verder door buitenwijken. In de tuin bij een huis zagen we een hond van steen vlak naast een boom staan. Om de hals van deze hond zat een hondenriem en deze riem was vastgebonden aan een boom die er vlak naast stond. Opnieuw zagen we wandelaars van de concurrerende wandelvereniging. We herkenden enige "afvallige" Euraudax wandelaars en ook WS78'ers. We verlieten de gemeente Amerongen en kwamen nu in de gemeente Rhenen. En dat, terwijl we nog steeds in Elst liepen. We bereikten opnieuw een fietspad langs een verkeersweg. Dit was de weg van Elst naar Veenendaal. Deze liep door het Prattenburgse bos. Daarbij kwamen we onder andere langs de jeugdherberg te Elst.
Midden in Nederland, tussen Heuvelrug en Veluwe en aan de rand van de Randstad, ligt Veenendaal. In oorsprong was Veenendaal een veenkolonie van Rhenen. Reeds in de middeleeuwen is de turfgraverij in de Rhenense Venen begonnen. Bisschop David van Bourgondië liet de Bisschop Davids Grift graven als afwatering voor het veen en tevens voor het vervoer van de turf naar de Rijn. Het kleine dorp Veenendaal is met name vanaf 1960 uitgegroeid tot een stad van ongeveer 60.000 inwoners, 2.000 bedrijven en zo'n 500 moderne winkelbedrijven. Velen zullen zich Veenendaal herinneren uit de aardrijkskunde boekjes en dan met name om de tabaks- en textielindrustrie. Tot in de zestiger jaren van de vorige eeuw bepaalden dan ook enorme fabrieksgebouwen het beeld in Veenendaal. In die zestiger jaren voltrok zich langzaam maar zeker een transformatie van de bedrijvigheid en vooral de laatste tien jaar is er veel ontwikkeld op het gebied van produktie, handel, maar ook sport en recratie. Inmiddels is de, uit het aardrijkskunde bekende, tabaks- en textielindustrie vrijwel geheel verhuisd naar het geschiedenisboekje.
Vlak voor de gemeentegrens met Veenendaal hadden we nog in Rhenen in restaurant La Montagne de grote rust. De openhaard brandde hier gezellig. Echt opvallend was de open haard niet, omdat buiten de zon scheen. Het was deze dag warm voor de tijd van het jaar met een maximum temperatuur van 14° en weinig wind. We hadden nu 11 km afgelegd. Nu dwaalden we verder door buitenwijken van Veenendaal. We staken de spoorlijn van Rhenen naar Utrecht over en volgden deze naar Overberg.
In de overgang van de Utrechtse Heuvelrug naar de Gelderse Vallei ligt het deel van Amerongen, dat Overberg heet. Overberg is een hoofdzakelijk agrarische gemeenschap met ongeveer 1000 inwoners. Overberg heeft een bijzonder aantrekkelijk landschap dat een hoge waardering geniet, vanzelfsprekend bij de Overbergers, maar ook bij de vele gasten die jaarlijks terugkeren naar de verschillende campings. Deze campings zijn groot genoeg om de tegenwoordig gewenste accommodatie te kunnen verlenen.
Opnieuw troffen we wandelaars van de eerder genoemde concurrerende wandelvereniging. Ditmaal herkenden wij een echtpaar uit ons eigen dorp Driebergen.
Op 17½ km was de eerste wagenrust te Overberg. Deze was op dezelfde plaats als de eerder genoemde andere wandeltocht. Echter met dit verschil dat die andere wandeltocht een binnenrust hadden en wij een buitenrust. Opnieuw volgden we een tijd de eerder genoemde spoorlijn. Later staken we deze over en zetten nu koers naar het gebied van de Leersumse Plassen. Daarbij liepen we nog even over het grondgebied van de gemeente Woudenberg.
Op 22 km hadden we nog een laatste wagenrust. Nu volgden we een tijdlang een fietspad door het Leersumse veld. Daarbij passeerden we een paar maal vee-roosters. Op ons pad lagen verschillende grote rondgedraaide koeienvlaaien. We zagen ook verschillende runderen in de verte lopen. Verderop liepen we nog langs het grote heidegebied Breeveen.
Breeveen ligt op de noordflank van de Utrechtse Heuvelrug langs een groot ijssmeltdal dat vroeger ook wel ‘het Gat van den Berch’ werd genoemd. Tegenwoordig is het dal beter bekend als De Darthuizerpoort. In de middeleeuwen werden de aanwezige veengebieden (die de naam aan het gebied gaven) afgegraven voor de winning van turf. Later, in de tweede helft van de 19e eeuw, werden heidevelden grotendeels bebost, met als resultaat de huidige vorm van het 85 hectare grote natuurgebied dat valt onder Stichting Het Utrechts Landschap. Breeveen bestaat hoofdzakelijk uit naaldbossen en een groot heideterrein, dat samen met de aangrenzende heide van Het Leersumse Veld wordt begraasd door runderen om vergrassing te voorkomen.
Aan het eind liepen we over een breed bospad over een berg, waarop boven een uitzichttoren stond met de naam Uiletoren. Klokslag 15.00 uur werd de finish bereikt. De officieel afgelegde afstand bedroeg 26,640 km. Het IVV nummer was 11773.

Henri Floor & Coos Verburg