Kempische Wandeldagen 2002

Op zondag 4 augustus 2002 begonnen we even na half acht aan de derde en laatste dag van de Kempische Driedaagse. We verlieten Geldrop in zuidelijke richting. Daarbij liepen we langs de westkant van het riviertje de Rul of Kleine Dommel. We zetten koers naar het viaduct over de A67-snelweg bij de Braakhuizense Heide. Daarna dwaalden we lange tijd over voornoemd heidegebied overgaand in de Lieropse Heide en de Strabrechtse Heide.
De Strabrechtse heide is een natuurreservaat van ruim 1.500 hectare, liggend in de gemeenten Heeze, Geldrop, Mierlo, Someren en Maarheeze. Binnen Geldrop liggen 203 ha. van de heide. De Strabrechtse Heide ontleent haar naam aan het gehucht Strabrecht onder Heeze. “Stra” betekent ontginning aan de weg en Brecht (of Brink) betekent open plek in het bos.
We kwamen nog langs de Hoenderboom. Deze was voor velen niet herkenbaar omdat het geen echte boom is. Het was hier veranderd ten opzichte van voorgaande jaren. Bomen waren weggehaald, waardoor het achterliggende Grafven veel beter zichtbaar was. Op een nabijgelegen bankje nuttigden we onze lunch. Er kwamen wandelaars langsgelopen, die vroegen waar nou die Hoenderboom stond.
De Hoenderboom is een stenen monument waaraan vroeger de gemeenten Heeze, Maarheze, Someren en Mierlo paalden (grensden).
Even verderop was een verzorgingspost in de gemeente Maarheeze. We dwaalden verder over de Strabrechtse Heide. In Heeze liepen we langs het kasteel van Heeze naar de grote rust. Deze was gelegen in café Zaal De Gouden Leeuw. Via buurtschap Kruis werd Heeze weer verlaten. We kruisten de A67-snelweg. Daarbij kwamen we langs het meer de IJzeren man en het naastliggende zwembad. Verderop kwamen we door een straat waarop het wegdek en in de stoep stenen zaten, fundamenten van wat eens een boerderij was. Na een spoorlijn zagen we molen Het Nupke.
Korenmolen 't Nupke werd in 1843 gebouwd op een stuk grond genaamd 'Nupke' en is van het type ronde stenen beltmolen, dwz de buitenkant van de molen is van steen en de molen heeft een verhoogde voet van zand, een zg 'belt'. De vlucht van de molen (dit is de doorsnede van de cirkel die de wieken beschrijven) bedraagt ruim 25 meter. De molen is nog geheel maalvaardig en heeft 1 koppel kunststenen en 1 koppel natuurstenen (lava basalt) waarmee ook daadwerkelijk nog regelmatig graan tot consumptiemeel wordt gemalen.
De totale dagafstand bedroeg 36,180 km.
In zijn totaliteit was deze driedaagse een zeer geslaagd evenement. De parkoersen waren dit jaar weer fraaier dan voorgaande jaren. Er zaten nu minder asfalttrajecten in. En in bostrajecten zaten meer smallere paden. De eerste dag werd geklaagd over de bepijling. Het leek alsof de pijlen waren opgehangen door iemand die dit voor de eerste keer deed. En nog niet de juiste plekken weet, waar dat voor de wandelaar het meest gewenst is. Door de zon vielen de pijlen de eerste dag ook minder goed op dan de tweede dag.
Ondersteunende pijlen in de zijpaden ondersteunden niet altijd, omdat deze niet altijd zichtbaar waren als je het pad inliep. Vooral de tweede dag leek ouderwets op een wintertocht vanwege de vele moddertrajecten.
Onze complimenten gaan uit naar degene die alle pijlen toch maar hebben opgehangen. Heel goed is het dat elke (hoofd)pijl genummerd is met het nummer van de parkoersbeschrijving. Als je dan even de routebeschrijving niet volgt, kom je bij het volgende punt weer goed uit. De hele route was zonder problemen met de bepijling en de beschreven route goed te volgen. Een compliment aan de hele organisatie van dit driedaags evenement. Als het enigszins kan hopen we van 1 t/m 3 augustus 2003 voor de 18e keer van de partij te zijn.

Henri Floor & Coos Verburg