11e Heuvelrugtocht van Euraudax vanuit Maarn

wapen van Maarn

Op zaterdag 2 februari 2002 liepen wij een tocht van 50 km voor die op zaterdag 9 maart 2002 zal worden georganiseerd vanuit Maarn. Omdat we de tocht zoveel mogelijk bij daglicht wilden lopen was het goed plannen hoe laat de zon deze dag opging. Officieel was dat 8.17 uur. Om 7.50 uur kwamen we bij de startlocatie aan. Dat was de kantine van voetbalvereniging Maarn-Maarsbergen te Maarn. Om 8.00 uur vonden we het licht genoeg en begaven we ons op pad. Door de bossen van Maarn en Maarsbergen bereikten we het Leersumse Veld met zijn plassen. Het water stond behoorlijk hoog, maar niet hoog genoeg om natte voeten te krijgen. We zetten onze hoedjes op om ons tegen de zonnestralen te beschermen. De zon scheen deze dag volop. De temperatuur zou dan ook stijgen tot 15°. Dit was zeer warm voor de tijd van het jaar. Door de boswachterij van Leersum en Hoog-Leersum werd de voetbalkantine van HDS bereikt op sportpark De Engelse Berg te Leersum. Hier is op 9 maart 2002 de eerste en laatste grote rust, maar nu was de kantine niet open.
We vervolgden ons pad langs de bosrand van het Zuilensteinse bos. Later doorkruisten we dit bos. We passeerden hondenpension De Hazenberg, genoemd naar de vlakbij liggende 57 meter hoge Hazenberg. Daarop zetten we ons schrap voor de beklimming van de 69 meter hoge Amerongse Berg. Vlak hieronder ligt restaurant 't Berghuis. We besloten hier te rusten, maar op de toegangsdeur stond de tekst: "Ook wij willen kijken naar het huwelijk van Willem Alexander met Maxima en zijn daarom vanaf 14.00 uur open". Het was 10.45 uur en wij vervolgden ons pad. Na het Amerongse Bos liepen we langs de bosrand aan de noordkant van de plaats Elst. Bij de tweede geplande rust in de jeugdherberg te Elst konden we wel rusten. Toen we nog informeerden naar onze komst op 9 maart 2002 kregen we de koffie zelfs gratis.
We vervolgden ons pad en dwaalden naar en even later over de Remmerdense Heide. We hadden hier een mooi vergezicht de Betuwe in. We zagen onder andere een molen draaien bij het plaatsje Ingen en iets verder naar links zagen we de top van de Waalbrug bij Valburg/Ewijk. Over de flanken van de 60 meter hoge Sparreboomseberg bereikten we het verste punt van de wandeling. En dat was Kwadenooijen, een voormalige zandgroeve. Hier hadden we vergezichten op Veenendaal, Ede en Wageningen. We bevonden ons hier op het grondgebied van de gemeente Rhenen. We doken de bossen weer in en liepen over de oude Galgenweg. We dwaalden nu een tijdlang door het Prattenburgse bos. Ook de jeugdherberg van Elst ligt in deze bossen. Hier was de derde grote rust. We hadden enige vochttekorten en dat werd spoedig weer aangevuld. In een frisautomaat, die buiten de jeugdherberg stond, kochten we enige plastic flesjes limonade.
We verlieten de jeugdherberg en ook het Prattenburgse bos. Opnieuw liepen we door de bossen van de Amerongse Berg. Het was inmiddels 14.00 uur en de TV uitzendingen over het huwelijk van Willem Alexander en Maxima waren nu wel afgelopen. Dat was hier in de bossen ook duidelijk te merken. 's Ochtends was het uitermate rustig geweest. Op een gele paaltjesroute troffen we wel 9 groepjes wandelaars met in totaal 30 man. Ook de terreinfietsers waren "wakker" geworden. Door het Zuilesteinse Bos werd de vierde grote rust in Leersum bereikt.
Nu kwamen we nog langs de Uiletoren en langs het mausoleum op de 36 meter hoge Donderberg. De schatrijke bewoner van de buitenplaats Broekhuizen bij Leersum, Mr. Cornelis Jan van Nellesteyn liet in 1818 een familiegraftempel oprichten op de Donderberg. De toen vermaarde architect B. Ziesenis bouwde een antieke tempel, die als voorbeeld van Frans-Italiaanse empirestijl uniek is in ons land. Op een vierkant onderstuk staat de wit en geel gepleisterde Dorische tempel, die tevens als uitkijktoren dienst deed. Aan de voet is in de heuvel een kelder uitgegraven, waarin de van Nellesteyn zijn bijgezet. De laatste afstammeling die in 1905 stierf, liet al zijn goederen aan de gemeente Leersum na op voorwaarde dat het grafmonument regelmatig zou worden onderhouden.
Over een steile helling daalden we af om even later de 47 meter hoge Darthuizerberg te beklimmen. Achter het voormalige revalidatiecentrum De Hoogstraat, waar tegenwoordig asielzoekers zitten, en langs Camping De Bonte Vlucht werden de Kaapse Bossen bereikt. Vanaf de 58 meter hoge Ruiterberg hadden we uitzicht op Huize De Ruiterberg. Als laatste kwamen we nog langs Huis te Maarn alvorens de finish te bereiken om 18.10 uur. De zon was inmiddels al meer dan een half uur achter de horizon verdwenen, waardoor we dus in het donker aankwamen. De lantaarnpalen in Maarn waren nog steeds fraai versierd met grote strikken in de kleuren rood/wit/blauw en in het smalste stuk een oranje kleur. De totale afstand bedroeg 49,165 km. Het was een zwaar parkoers geworden door de vele zandpaden en heuvels in het parcours.

Henri Floor & Coos Verburg