Terug naar de homepage van Henri Floor Rondje Texel

man leest boek Texelpad Texel is het grootste waddeneiland van Nederland met ongeveer 13.000 inwoners. Den Burg is het grootste dorp van Texel waar ook het gemeentehuis en de bioscoop is gevestigd. Veel oude panden kunt u bijvoorbeeld in Oosterend bezichtigen. Het jongste dorp van Texel is De Cocksdorp. Het monumentale karakter van Den Hoorn is zeker een bezoek waard. Hier is tevens de wereldberoemde kenner (Willem Ham) van malt whisky gevestigd. Badplaats De Koog ligt vlakbij het strand en neemt ongeveer de helft van alle toeristische overnachtingaccommodaties voor zijn rekening. De haven van Texel ligt bij Oudeschild waar u gezellig garnalen kunt vissen. Het kleinste dorp van Texel is De Waal met ca 250 inwoners.
Op zaterdag 13 mei 2000 organiseerde Het Gouden Boltje voor de 30e keer de wandeltocht Rondje om Texel. Een tocht van 60 km over het strand langs de Noordzee en over het fietspad of de dijk langs de Waddenzee. Voor de eilandbewoners en de vaste walbewoners die de vrijdag er voor al op Texel gearriveerd waren, was de start om 6.30 uur. Provisorisch waren twee palen in de grond gestoken met daartussen in een wit/rood lint. Dit vormde de officiële startplaats. Na een korte toespraak met wat huishoudelijke mededelingen konden we starten. Over een dijk langs de Mokbaai verlieten we de start. Na een klaphek kwamen we in een kudde wegvluchtende schapen en lammeren. Voor de ingang van een marinebasis sloegen we af. We verlieten hierbij de verharde weg. Verharde weg zouden we pas na de 2e grote rust in de noordelijkste punt van Texel onder de voeten krijgen. Door duinen kwamen we op een breed strand. Weliswaar was hier ongeklede recreatie toegestaan, maar door het vroege uur en omdat het nog niet warm genoeg was werd hier nog geen gebruik van gemaakt. Tot op het strand bleven twee wandelaars voor ons lopen. Na ruim een km over het strand te hebben gelopen haalden de een na de andere wandelaar ons in. Bij paal 17 was de eerste grote rust in strandpaviljoen “Ome Joop”. Inmiddels waren we ook al ingehaald door snelle vaste-wal-bewoners. Nadat het de eerste uren overwegend bewolkt was geweest, was het nu vrijwel onbewolkt. Daardoor kon de temperatuur aardig oplopen.
Daarna zetten we koers naar de Sluftergeul. Hier was, speciaal voor deze wandeltocht, een noodbruggetje gebouwd door Rijkswaterstaat. Hier was een extra waterpost ingericht. Nu kregen we af en toe de vuurtoren in het zicht. In het Torenrestaurant was de tweede grote rust en tevens tweede verplichte controlepost. Rond half één vervolgden we ons pad. We liepen naar De Cocksdorp en kwamen daarbij langs het gebouw van de reddingsmaatschappij. Ook kregen we een afslag voor fietsers naar Vlieland en Terschelling! Het eerste stuk na de 2e grote rust was er flink wat wind. Daarna nam de wind af en steeg de temperatuur naar zo’n 25°. We kwamen langs de IJzeren Kaap, een ijzeren bouwsel dat tevens als markeringspunt dienst doet. Hier lasten wij een extra rust in. Door de warmte en droogte kon je rustig op de grond gaan zitten. Even voor de kantine van de Surfclub van Texel volgden we een grasdijk, hetgeen een mooie afwisseling was ten opzichte van het reguliere fietspad. In de kantine van de Surfclub konden we thee krijgen en tegen betaling andere consumpties. We vervolgden ons pad en liepen nu naar Oudeschild toe.

Oudeschild is een bijzonder historisch dorp. Nabij het dorp lag de Rede van Texel, eens de belangrijkste ankerplaats en doorvoerhaven van Nederland (1500-1800). Hierover is veel te zien in het Maritiem en Juttersmuseum.

In de Texelse courant hadden we gelezen dat er deze dag vanaf 14.00 uur in Oudeschild het paalzitten werd georganiseerd. We hebben dit niet mogen aanschouwen. Waarschijnlijk kwam de route niet langs de locatie of het was al afgelopen. Want we kwamen rond 16.00 uur door de plaats. Voordat we de laatste verplichte controleplaats bij café ‘t Vooronder hadden bereikt, liepen we langs de haven met talkrijke vissersschepen. Ik verwisselde de korte broek voor de lange wegens teveel zonneschijn.
Zo’n twee km voor het einde was er nog een laatste verzorgingspost. Op bijna alle verzorgingsposten stond een bak met snoepjes, onder andere met dropjes. Hier werd volop gebruik van gemaakt. Vlak voor de finish zaten en stonden tientallen mensen om de wandelaars te verwelkomen en met name om te kijken of hun familielid of kennis arriveerden. Toen wij rond 18.00 uur arriveerden waren er al 13 uitvallers geregistreerd van de 343 deelnemers. Het was een goed georganiseerde tocht met, waar nodig, bepijling. Bij de finish werden we verwelkomd met een band die vrij luide muziek ten gehore bracht. Daarop zochten we een rustiger plekje in het NIOZ-gebouw (Nederlands Instituut voor Onderzoek ter Zee), waar de finish was. Later bleek dat we alleen de “slotakkoorden” hoorden, want de band bleek om 6 uur te stoppen. Bij de afmelding kregen we een medaille met de extra tekst “30 jaar 1971-2000” op de medaille gegraveerd. De volgende tocht is gepland voor pinksterzaterdag 2 juni 2001.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg