Keukenhofwandeltocht 2000

Op zaterdag 6 mei 2000 organiseerde DJO de jaarlijkse Keukenhofwandeltocht. Voor veel mensen is het nog steeds niet bekend, dat je voor slechts ƒ 5,- aan deze tocht kan deelnemen, waarbij een bezoek aan de Keukenhof is inbegrepen. Zo waren er wandelaars, die voor de eerste keer meededen en dachten dat je om de Keukenhof heen zou lopen. Tegenwoordig kost een individueel toegangsbewijs aan de Keukenhof ƒ 19,-. Een verschil van maar liefst ƒ 14,-. Deelnemers aan het 30 km parkoers betaalden één gulden extra vanwege toegang tot het Amsterdams Waterleidingduingebied.
Voor ons wat het dit jaar het 16e achtereenvolgende jaar, dat we aan deze tocht deelnamen. De laatste jaren is het parkoers ongewijzigd gebleven, zodat we de parkoersbeschrijving vrijwel niet nodig hadden. Omdat ik het Amsterdams Waterleidingduingebied zo mooi vind, maak ik hier een extra grote lus door. Coos wil liever alle bloemen van de Keukenhof aanschouwen en loopt daarom het officiële parkoers. Als ik het Amsterdams Waterleidingduingebied (alleen) betreed, kom ik eerst door Sasbergen. Ik verzeil daarop midden in een kudde schapen. Zij blaatten er flink op los. Ze vonden dat zij voorrang hadden. Langs zweefvliegveld Langeveld bereikte ik Kop van het Grote Vlak. Daarna kruiste ik het enige jaren geleden het gedeeltelijk gedempte Van Limburg Stierumkanaal. Even verliet ik het Amsterdams Waterleidingduingebied aan de westkant en liep nu even door de Luchter Zeeduinen behorend tot boswachterij Noordwijkerhout. Even later kwam ik uit bij het niet gedempte deel van het Van Limburg Stierumkanaal.
Na een dam met een sluiscomplexje zag ik midden op de weg een vos staan. Ik wist niet direct of ik bang moest worden. Vlak daarop kwam een bestelauto aangereden. De auto reed vlak langs de vos, die echter haast onbeweeglijk bleef staan. De auto stopte en een man voerde wat werkzaamheden bij de sluis uit. Toen ik verder liep, deed de vos een paar stappen opzij en keek mij na toen ik verder loop. Even verderop had ik mijn eerste rust op het deksel van een grote waterput en at en dronk wat. In de verte zag ik de vos verder lopen. Ik liep verder langs talrijke kanaaltjes die dit gebied rijk is. Daarbij doorkruiste ik respectievelijk het Witteveld, Ruigeveld, Zwarteveld, Middenveld, Groot Sprenkelveld, Pietjes Zwarteveld en het Vinkenveld. Daarbij voerde het pad éénmaal smal tussen hoog riet. Ik voelde wat aan mijn kuitbeen, maar realiseerde te laat, dat tussen het rietparkoers laag brandnetels groeiden. Ook éénmaal kruiste ik een kanaaltje over een relatief smalle ijzerenbrug met een breedte van een kleine meter. De officiële grote rust was in de Oase te Vogelenzang. Omdat ik inmiddels ook al een tweede rust had gehad besloot ik deze officiële rust over te slaan.
Meestal is het hier op zonnige dagen, zoals deze dag, vrij druk. Nu waren er echter meer wandelaars op het parkoers. Bij het plaatsje De Zilk verliet ik het Amsterdams Waterleidingduingebied en even verderop sloeg ik opnieuw van het officiële parkoers af om een supermarkt te bezoeken. Even verderop kwam ik langs de RK kerk van De Zilk, het Heilig Hart van de Bollenstreek. In de kerk zag ik onder andere 13 schilderijen hangen van de kruisgang, o.a. het schilderij waarbij Veronica Jezus de zweetdoek aanreikt. Verder zette ik nog twee kaarsje in een daarvoor aanwezige kapel. Even verderop liep ik langs plantenzaak Bakker, die dit jaar eens niet is afgebrand. Langs de Leidse Trekvaart bereikte ik weer station Lisse en 1½ km verderop de Keukenhof. Het was inmiddels kwart over drie. Na ruim een uur begaf ik me naar de afgesproken plek om Coos (weer) te ontmoeten. Daarna genoten we samen nog enige tijd van de talkrijke bloemen. Na afloop van de tocht kochten we bij een stalletje nog een fraaie bloemen-slinger en reden moe maar voldaan naar huis.

Henri Floor & Coos Verburg