Europäischer Fernwanderweg E1 / E6


datum maandag 23 augustus 1999
traject Schleswig - Haddeby - Niederselk - Oberselk - Lottorf - Brekendorf - Silberbergen - Ascheffel.
afstand 25 km
wandeltijd 8¼ uur
weer zwaarbewolkt, maar droog
temperatuur 19°
overnachtingadres Pension Blender, Kate Heinz, tel 229
Overnachtingprijs DM 63


Schleswig

We konden om 7 uur ontbijten. Rond 8 uur vertrokken we. We konden geen inkopen doen, omdat de winkels op maandag pas om 9 uur opengingen. We verlieten Schleswig op korte afstand van de Schlei. We maakten een foto (foto 8) met de Dom er op en een foto (foto 9) met een grote flat van Schleswig.
Bij Haddeby sloegen we af. Langs een kerkje met kerkhof kwamen we bij een parkeerplaats. Hier stond een Nederlandse en Duitse kampeerauto. Met de Nederlanders maakten we even een praatje. Ze zaten tezamen met de mensen van de Duitse kampeerauto en leken niet erg geïnteresseerd in een gesprek met ons. Daarna beklommen we de 26 meter hoge, nabijgelegen berg. Even verder kregen we uitzicht op het meer bij Haddeby, de Haddebyer Noor overgaand in Selker Noor. We kwamen nog langs twee wandelbordjes (foto 10 en 11).
Diverse malen wandelden we over verschillende dammen of heuvels. Na Wedelspang liepen we over een brug die de verbinding vormde tussen de Hadeby Noor en de Selker Noor. We zagen een paar grote kano’s. Ze hadden eigenlijk meer het idee van boten, zoals Eric de Noorman die gebruikte. Er zaten zeker 10 kinderen in de boot. Opnieuw liepen we over heuvels langs de oostkant van het meer de Selker Noor. Later kwamen we op een splitsing in een bos.
Een man was met kinderen bezig om ze op (bier-)kratten te laten klimmen. Het kind werd gezekerd door een touw via een stevige tak in een boom. Het kind dat bezig was de kratten te beklimmen, werd een nieuwe krat aangereikt. Deze moest hij dan op de bestaande stapel zetten, waar hij al op stond.
wapen van Schleswig

Verderop kwamen we over een groot kampeerterrein waar alleen maar groepen jongeren waren. Sommige groepen waren elders ook bezig met klimwerk. Buiten het plaatsje Selk kwamen we bij een gebouw, dat wat weg had van een stationsgebouw. In een hoek van het gebouw kwamen we via een doorgang (onverwachts) bij een meer, waar volop gevist werd. Daarna liepen we naar een verkeersweg, die we later ook overstaken.
Na het plaatsje Lottorf (met wandelbordje, foto 12) volgde eerst een smalle asfaltweg. Daarna volgde een prachtig smal graspad door een Moor (moeras). Op een regenachtige dag was dit pad beslist onaangenaam geweest. We staken opnieuw de snelweg over en bereikten het plaatsje Brekendorf. Het plaatselijke hotel/restaurant was dicht en de kruidenier was nog 80 minuten dicht. Ik besloot alleen terug te lopen naar het plaatselijke kerkhof om de veldflessen met water te vullen, terwijl Coos op de rugzak(ken) bleef passen. Even verderop kwamen we langs een Waldhütte, restaurant. Maar zij hadden rustdag.
Nu dwaalden we een tijd lang door het Brekendorfer bos. Daarbij be­ste­gen we de 99,1 meter hoge Hei­de­berg. Bovenop stond een Asterix steen en hadden we een mooi pa­no­ra­ma. Even later kwam hier op de top een fietser aangereden We daalden af naar een asfaltweg en volgden de­ze enige tijd. Daarna sloegen we af naar het Selberberger bos. Hier dwaal­den we een tijdlang door en kwamen uiteindelijke bij een heel groot standbeeld van Bismarck (foto 13). Er vlak naast lag een restaurant, maar ze hadden rustdag.
Even verderop lag een jeugdherberg, maar alle plaatsen waren bezet. Toen we van een asfaltweg zouden afslaan en tevens van het parkoers zouden afslaan, besloten we in het nabij gelegen dorp Ascheffel naar overnachting te zoeken. Dat werd een pension (ansichtkaart 3). Bij een naburige bakker kochten we wat voor ons avondeten, omdat het nabij gelegen restaurant rustdag had. Ook kochten we er nog een ansichtkaart. We aten uiteindelijk iets, dat leek op cornflakes.

Henri Floor & Coos Verburg