|
|
|
|
4e lustrum-wandeltocht van WS78 te Baarn
|
Op zaterdag 15 augustus 1998 organiseerde WS78 haar 4e lustrumwandeltocht vanuit
Baarn. Wij waren op die dag verhinderd, omdat we liever aan de
Heuvellandvierdaagse meededen. Maar we wilden deze lustrumtocht toch graag
nalopen. De tocht telt officieel niet als WS78-tocht mee, omdat het nalopen is
afgeschaft. Ons was het gelukt om een routebeschrijving + ingetekende route te
bemachtigen. Daarop besloten we op zaterdag 19 september 1998 deze tocht na te
lopen. Dat was een week na de watersnood van medio september. Bovendien had het
de voorgaande nacht geregend.
Somber bij de start
Bij de start zo rond 8 uur motregende het. Het bleef tot een uur of 12 licht
regenen of motregenen. We pakten de route vlak na de start op bij station Baarn.
Eerst liepen we naar het Baarnse bos. Hoewel de zon officieel al op was, was
daar nog weinig van te merken. Onder de paraplu zag het er nog vrij donker uit.
Aan het eind van het Baarnse bos kwamen we op de Koningslaan uit en kregen
uitzicht op De Naald en Paleis Soestdijk. Opnieuw doken we het Baarnse bos in.
We staken de Amsterdamse Straatweg over en dwaalden nu lange tijd door de bossen
grenzend aan het grondgebied van Paleis Soestdijk.
We liepen naar het
natuurgebied De Stulp. Hier zagen we flink wat witgekleurde runderen lopen.
Daarna zetten we koers in de richting van Kasteel De Hooge Vuursche. In de buurt
hiervan passeerden we de oorspronkelijke soeppost. Deze was gelegen in een
schuur van Staatsbosbeheer. Buiten stonden enige groengekleurde auto’s. Ondanks
het sombere weer zagen we een 70 tal trimmers verdeeld in verschillende groepen.
Daarna dwaalden we door ‘t Hooge Erf. Even liepen we nog door bosgebied van de
gemeente Maartensdijk. Daarna dwaalden we door het Smithuyserbos.
Een Schotse hooglander versperde ons pad
We liepen inmiddels in de provincie Noord-Holland. We kwamen uit bij het Klein
Wasmeer. Hier werd ons pad geblokkeerd door een Schotse Hooglander met
gevaarlijk uitziende horens. Deze koe zoogde een jong. Reden voor ons om een
omtrekkende beweging te maken. Daarna staken we de A27-snelweg over en kwamen nu
in de bewoonde wereld uit. Hier ligt het 46 ha grote Cronebos. Dit bos is in
1961 aan Natuurmonumenten gelegateerd door mw. A.K. Crone-Black. Daarvoor droeg
het terrein de naam Tolbos, omdat bij het toegangshek aan het eind van de Aruba
laan vroeger een tol is geweest.
Bij een benzinepompstation kochten we enige
flesjes limonade. Achter het benzinepompstation stond een overdekt bushokje.
Hier besloten we een grote rust te nemen en onze meegebrachte lunch te verorberen.
Na de rust verbeterde het weer en bleef verder droog. We moesten echter
nog enige verharde wegen volgen, alvorens weer in de bossen terecht te komen.
Daarna liepen we langs de plassen rond Anna’s Hoeve te Hilversum. Hier was
tijdens de lustrumtocht de grote rust.
Meer dan 110 verschillende soorten vogels waargenomen
Daarna liepen we langs het Laarder Wasmeer naar de Zuiderheide overgaand naar de
Westerheide. Bij het Laarder Wasmeer zijn meer dan 110 verschillende soorten
vogels waargenomen. De Zuiderheide bestaat grotendeels uit open heide en
herbergt veel soorten heidedieren en -planten, waaronder klokjesgentiaan, kleine
zonnedauw, breed bladig wespenorchis, havik en boomvalk. Plaatselijk komen veel
krentenstruiken voor. Hoewel we hier met ander wandeltochten al vaker in de
buurt waren geweest, liepen we toch veelal over niet of minder bekende wegen en
paden.
Vreemd wapen van Laren
De oorsprong van dit tamelijk vreemde wapen is niet bekend en dat heeft geleid
tot een enorme hoeveelheid 'verklaringen' en literatuur. Als verklaringen zijn
onder andere naar voren gebracht :
a) de s van signum, een teken
op de banscheiding tussen Hilversum en Laren. Deze
verklaring werd in een boekwerkje uiteengezet, als betekenis
van grenssteen naar signum naar de S van Laren.
b) de s van schoonste der dorpen.
c) de s als een der germaanse runen.
d) de s van de historische Slangenweg (die echter pas sinds
1920 zo heet).
e) de s als slang, als symbool voor (wevers-)scharen en messen.
f) de s als haak waarmee wol opgehangen werd.
g) de s als symbool van de geneeskunde, al in de
Romeinse tijd zou Laren een herstellingsoord zijn.
h) de s voor de palingen uit de Zuiderzee.
i) de s van
gemeentesecretaris J.L. vd Schaal of van Secretaris in het
algemeen.
j) de s als vorm van schietspoelen in de weverij.
k) de s van de H.Severinus, schutspatroon der wevers.
l) de s als de zwengel van de dorpspomp of
m) de s als een soort
verbasterde L.
Parkoersarchitekt Klaas had duidelijk zijn
uiterste best gedaan om er parkoerstechnisch een sublieme
tocht van te maken. Langs het geologisch museum, gelegen
naast het St.Jans Kerkhof liepen we weer terug de
Zuiderheide op. Daarbij liepen nog langs theehuis ‘t Bluk.
Voor de koffiepost tijdens de
lustrumtocht werd even overgewipt naar de provincie Utrecht.
Op het grondgebied van de gemeente Eemnes, maar erg ver van de bebouwde kom van
Eemnes was de koffiepost gelegen, niet ver van verkeersknooppunt Eemnes. Daarna
liepen we naar het fraaie park rond Kasteel Groeneveld. De zon had inmiddels
zijn uiterste best gedaan en had de temperatuur naar 20° laten oplopen. Daardoor
was menig bankje in genoemd park bezet. Als laatste bosgebied kwamen we nog door
Scouting Buitenzorg. Hier stonden 10 tot 20 tenten grotendeels slaaptenten, maar
ook tenten voor andere activiteiten. Boven een aantal attributen hingen zeilen
vanwege de regen in de voorgaande nacht en ochtend. Langs een aantal zeer
kapitale villa’s werd de finish bereikt op 39.855 km. Het was een bijzonder
mooie wandeling geweest en een fraai afscheidscadeau van Klaas aan de wandelaars
met zo’n parkoers. De vele modder onderweg had de tocht erg zwaar gemaakt. Ook
het constant opletten op je routebeschrijving of je het juiste parkoers liep was
zeer inspannend.
|
Henri Floor & Coos Verburg
|