Vorig WS78 verslag volgend WS78 verslag Terug naar de overzicht van alle WS78 wandeltochten Terug naar de homepage van Henri Floor 4e lustrum-wandeltocht van WS78 te Baarn

embleem WS78 Dit is het wapen van Baarn. 
Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  
Deze site is mogelijk gemaakt door de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Op zaterdag 15 augustus 1998 organiseerde WS78 haar 4e lustrumwandeltocht vanuit Baarn. Wij waren op die dag verhinderd, omdat we liever aan de Heuvellandvierdaagse meededen. Maar we wilden deze lustrumtocht toch graag nalopen. De tocht telt officieel niet als WS78-tocht mee, omdat het nalopen is afgeschaft. Ons was het gelukt om een routebeschrijving + ingetekende route te bemachtigen. Daarop besloten we op zaterdag 19 september 1998 deze tocht na te lopen. Dat was een week na de watersnood van medio september. Bovendien had het de voorgaande nacht geregend.
Somber bij de start
Bij de start zo rond 8 uur motregende het. Het bleef tot een uur of 12 licht regenen of motregenen. We pakten de route vlak na de start op bij station Baarn. Eerst liepen we naar het Baarnse bos. Hoewel de zon officieel al op was, was daar nog weinig van te merken. Onder de paraplu zag het er nog vrij donker uit. Aan het eind van het Baarnse bos kwamen we op de Koningslaan uit en kregen uitzicht op De Naald en Paleis Soestdijk. Opnieuw doken we het Baarnse bos in. We staken de Amsterdamse Straatweg over en dwaalden nu lange tijd door de bossen grenzend aan het grondgebied van Paleis Soestdijk.
We liepen naar het natuurgebied De Stulp. Hier zagen we flink wat witgekleurde runderen lopen. Daarna zetten we koers in de richting van Kasteel De Hooge Vuursche. In de buurt hiervan passeerden we de oorspronkelijke soeppost. Deze was gelegen in een schuur van Staatsbosbeheer. Buiten stonden enige groengekleurde auto’s. Ondanks het sombere weer zagen we een 70 tal trimmers verdeeld in verschillende groepen. Daarna dwaalden we door ‘t Hooge Erf. Even liepen we nog door bosgebied van de gemeente Maartensdijk. Daarna dwaalden we door het Smithuyserbos.
Een Schotse hooglander versperde ons pad
We liepen inmiddels in de provincie Noord-Holland. We kwamen uit bij het Klein Wasmeer. Hier werd ons pad geblokkeerd door een Schotse Hooglander met gevaarlijk uitziende horens. Deze koe zoogde een jong. Reden voor ons om een omtrekkende beweging te maken. Daarna staken we de A27-snelweg over en kwamen nu in de bewoonde wereld uit. Hier ligt het 46 ha grote Cronebos. Dit bos is in 1961 aan Natuurmonumenten gelegateerd door mw. A.K. Crone-Black. Daarvoor droeg het terrein de naam Tolbos, omdat bij het toegangshek aan het eind van de Aruba laan vroeger een tol is geweest.
Bij een benzinepompstation kochten we enige flesjes limonade. Achter het benzinepompstation stond een overdekt bushokje. Hier besloten we een grote rust te nemen en onze meegebrachte lunch te verorberen. Na de rust verbeterde het weer en bleef verder droog. We moesten echter nog enige verharde wegen volgen, alvorens weer in de bossen terecht te komen. Daarna liepen we langs de plassen rond Anna’s Hoeve te Hilversum. Hier was tijdens de lustrumtocht de grote rust.
Meer dan 110 verschillende soorten vogels waargenomen
Daarna liepen we langs het Laarder Wasmeer naar de Zuiderheide overgaand naar de Westerheide. Bij het Laarder Wasmeer zijn meer dan 110 verschillende soorten vogels waargenomen. De Zuiderheide bestaat grotendeels uit open heide en herbergt veel soorten heidedieren en -planten, waaronder klokjesgentiaan, kleine zonnedauw, breed bladig wespenorchis, havik en boomvalk. Plaatselijk komen veel krentenstruiken voor. Hoewel we hier met ander wandeltochten al vaker in de buurt waren geweest, liepen we toch veelal over niet of minder bekende wegen en paden.
Dit is het wapen van Laren in de provincie Noord-Holland. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  Deze site is mogelijk gemaakt door de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Vreemd wapen van Laren
De oorsprong van dit tamelijk vreemde wapen is niet bekend en dat heeft geleid tot een enorme hoeveelheid 'verklaringen' en literatuur. Als verklaringen zijn onder andere naar voren gebracht :
a) de s van signum, een teken op de banscheiding tussen Hilversum en Laren. Deze verklaring werd in een boekwerkje uiteengezet, als betekenis van grenssteen naar signum naar de S van Laren.
b) de s van schoonste der dorpen.
c) de s als een der germaanse runen.
d) de s van de historische Slangenweg (die echter pas sinds 1920 zo heet).
e) de s als slang, als symbool voor (wevers-)scharen en messen.
f) de s als haak waarmee wol opgehangen werd.
g) de s als symbool van de geneeskunde, al in de Romeinse tijd zou Laren een herstellingsoord zijn.
h) de s voor de palingen uit de Zuiderzee.
i) de s van gemeentesecretaris J.L. vd Schaal of van Secretaris in het algemeen.
j) de s als vorm van schietspoelen in de weverij.
k) de s van de H.Severinus, schutspatroon der wevers.
l) de s als de zwengel van de dorpspomp of
m) de s als een soort verbasterde L.
Parkoersarchitekt Klaas had duidelijk zijn uiterste best gedaan om er parkoerstechnisch een sublieme tocht van te maken. Langs het geologisch museum, gelegen naast het St.Jans Kerkhof liepen we weer terug de Zuiderheide op. Daarbij liepen nog langs theehuis ‘t Bluk.
Dit is het wapen van Eemnes. Dit wapen is te vinden op de lokatie www.ngw.nl/indexgb.htm  Deze site is mogelijk gemaakt door de Bank Nederlandse Gemeente te Den Haag Voor de koffiepost tijdens de lustrumtocht werd even overgewipt naar de provincie Utrecht. Op het grondgebied van de gemeente Eemnes, maar erg ver van de bebouwde kom van Eemnes was de koffiepost gelegen, niet ver van verkeersknooppunt Eemnes. Daarna liepen we naar het fraaie park rond Kasteel Groeneveld. De zon had inmiddels zijn uiterste best gedaan en had de temperatuur naar 20° laten oplopen. Daardoor was menig bankje in genoemd park bezet. Als laatste bosgebied kwamen we nog door Scouting Buitenzorg. Hier stonden 10 tot 20 tenten grotendeels slaaptenten, maar ook tenten voor andere activiteiten. Boven een aantal attributen hingen zeilen vanwege de regen in de voorgaande nacht en ochtend. Langs een aantal zeer kapitale villa’s werd de finish bereikt op 39.855 km. Het was een bijzonder mooie wandeling geweest en een fraai afscheidscadeau van Klaas aan de wandelaars met zo’n parkoers. De vele modder onderweg had de tocht erg zwaar gemaakt. Ook het constant opletten op je routebeschrijving of je het juiste parkoers liep was zeer inspannend.
naar de top van deze pagina

Henri Floor & Coos Verburg