Met de FLAL in Westerwolde, de zuidhoek van de provincie Groningen.

Hege Bult-wandeltocht vanuit Drogeham met de FLAL
Op zaterdag 25 oktober 1997 organiseerde de FLAL de Hege Bult-wandeltocht vanuit Drogeham in Friesland. We konden kiezen uit de afstanden van 25, 40 of 50 km. Wij liepen het 50 km parkoers.
Gejoel bij een betonbrugje
We verlieten het dorp in zuid-oostelijke richting. Dat is in de richting van het plaatsje Harkema. Maar ruim voor Harkema sloegen we af en volgden een graspad. Bij Buweklooster volgden we even een verkeersweg. Buweklooster heeft een uit historisch oogpunt interessante bebouwing. Op het kerkhof een klokkenstoel (in 1558 al vermeld!), waarin een klok uit 1760. Maar spoedig verlieten we Buweklooster weer. Daarna volgden we een zandweg langs een sloot. Bij een betonbrugje hoorden we opeens een luid gejoel van wandelaars voor ons. We moesten namelijk over dat betonbrugje en verderop kwamen een tiental wandelaars teruggelopen, die verkeerd waren gelopen.
Nu volgden we een fraaie grasdijk langs de Droge Hamstervaart. We kwamen uit in Drogeham. Het eerste rondje zat erop. Nu verlieten we Drogeham in de richting van Kootstertille. Maar spoedig sloegen we af en volgden een klinkerweg tot na een hertenkamp. Dit hertenkamp bestond feitelijk uit een groot afgezet stuk weiland waar reeën in rondliepen. Even verderop klommen we over een hek en volgden nu een smal graspad langs een sloot. Nu kwamen we bij het punt waarnaar deze tocht is genoemd, de Hege Bult. Dit is een soort verhoogd gebied met heuveltjes en een ruim natuurgebied met sloten er tussen in.
We liepen hier een stuk verkeerd doordat veel wandelaars voor ons ook verkeerd liepen. We keerden niet om, omdat niemand voor ons ook omkeerde. We dachten dat de parkoersbeschrijving hier niet klopte. Maar later, bij de finish, toen we de ingetekende route bestudeerden, kwamen we definitief tot de konklusie dat we een stuk verkeerd waren gelopen. We kwamen uit bij het Prinses Margrietkanaal en kregen uitzicht op een scheepswerf. We hoorden al enige tijd geluiden, die we niet goed thuis konden brengen. Maar toen we de scheepswerf (onverwachts) zagen begrepen we waar dat "vreemde" geluid vandaan moest komen. We kwamen bij de eerste wagenrust aan. We hadden hier 11½ km afgelegd. We kregen hier, naar keuze, thee of koffie, een plak koek en een appel.
Rondwandeling om Jistrum
Even verderop volgden we een leuk smal grintpad langs het Prinses Margrietkanaal. We liepen hier om Schuilenburg heen naar Jistrum. Er was in deze plaats weliswaar een grote rust. Maar eerst moesten we nog een lus lopen. We verlieten Jistrum en over een grintweg die later overging in een graspad kwamen we langs het Poepekrûs. Hier zit het woord “poep” in, maar daar had het niets mee te maken. Het was een gedenkteken op een grote steen. Van oorsprong was het een oud, in de berm uitgegraven kruis. Vlak voordat we op 22 km de grote rust in café Phoenix te Jistrum (Eestrum) bereikten, kwamen we nog langs een romanogotisch kerkje uit de 13e eeuw met er omheen een begraafplaats.
We lieten ons een kom groentesoep hier goed smaken. Het was niet al te warm bij temperaturen van rond de 8° en het druppelde, afgewisseld met lichte regen. Van Jistrum naar Schuilenburg volgden we even een zelfde weg als op de heenweg. In Schuilenburg staken we het Prinses Margrietkanaal over. Over een industriegebiedje verlieten we Schuilenburg weer. Nu volgden we een tijdlang paden door een natuurgebied. We kregen uitzicht op het Bergumermeer. Bij de ijsbaan van Eastermar bereikten we het plaatsje Oostermeer. Het sfeervolle dorp Oostermeer ligt tussen de Leyen en het Bergumermeer in een coulissen-landschap met pingoruïnes en zandpaden. We zagen regelmatig wit/rode markeringen van het Zevenwoudenpad. Hier was op 29½ km opnieuw een rustpost. Nu in café ‘s-Lands Welvaren. Hier is ‘s-zomers ook een rust tijdens de Friese Woudweg Non-stop. Deze 110 km lange tocht wordt ook door de FLAL georganiseerd in het 3e of 4e weekend van augustus.
Gemeentegrenspaal van Tietjerksteradeel, Achtkarspelen en Smallingerland
Toen we deze rust verlieten begon het wat harder te regenen. We zagen het eerst nog even aan. Maar even later besloten we de regenkleding aan te trekken. Dat was net op een modderig trajekt. Na zo’n 5 minuten in regenkleding gelopen te hebben hield het vrijwel op met regenen. Net buiten Oostermeer was eerst de splitsing met het 25 km parkoers en even later kregen we ook de splitsing met de 40 km. Het was weliswaar al rustig op het parkoers, maar nu werd het helemaal rustig. Tot de afslag naar het gesloten theepaviljoen De Leyen was het heerlijk rustig. Daarna kwam het minste stuk van deze tocht naar het plaatsje De Rottefalle. Dat kwam voornamelijk door de automobilisten die op deze 80-km weg 100 km of harder reden. In Rottefalle was een rustpost op 35 km in de kantine van sportcomplex “It Hagehiem”. We zagen hier nog twee wandelaars en op het sportveld werd een voetbalwedstrijd gespeeld.
In het centrum van De Rottefalle kwamen we langs een gemeentegrenspaal. Aan dit punt grenzen de gemeente Tietjerksteradeel, Achtkarspelen en Smallingerland. Tietjerksteradeel bestaat uit 16 dorpen. Eerst volgden we nu een asfaltweg, de Muntsgroppe overgaand in een zandweg en later overgaand in een klinkerweg. Na een kruising heette de weg Muntsegroppe. We volgden nog een sloot en staken deze sloot later een paar maal over, over een smalle overgang gevormd door een schutssluisje.
Op 41½ km was nog een wagenrust. Hier dronken we warme bouillon en limonade en aten opnieuw een plak koek. We troffen hier nog zeven wandelaars die het 40 km parkoers liepen. Daarna was het nog 6 km naar de finish. Hierbij volgden we overwegend schelpenfietspaden. Rond kwart over vijf bereikten we de finish. Er waren in totaal 250 wandelaars gestart. De laatste drie uur van de wandeling (van 31 km tot de finish) was het droog gebleven. Daarna begaven we ons terug naar ons overnachtingsadres in Oostermeer in een bêd & brochje. Bêd & brochje is de Friese benaming voor logies met ontbijt. De aktie is opgezet door de Bond van Plattelandsvrouwen in Friesland, in samenwerking met het Fries Bureau voor Toerisme.

Henri Floor & Coos Verburg